یادداشت جوونه ی سبز🌱

        انجمن شاعران مرده روایتی آشناست از نوع تعلیم و تربیت در مدارس و دبیرستانها، با خوندن این کتاب رفتم تو دوران دبیرستان و زنگ ادبیات ، یادم افتاد که چقدر سر اون کلاسها با اکراه مینشستم چون در حقیقت هیچ چیزی یادمون نمیدادن، بهمون یاد نمیدادن که چطور با عشق آثار مربوطه رو بخونیم و لذت ببریم، یادمون نمیدادن که چطور زندگی کنیم و خروجی اون کلاسها فقط یادگیری انواع جناس و برداشت های عجیب غریب از اشعار شاعرای معروف بود! تنها سالی که من ادبیات رو با عشق و علاقه دنبال کردم و نمراتمم خیلی خوب میشد برمیگرده به کلاس هشتم، دبیرمون هر هفته یک کتاب از نویسندگان ایرانی معرفی میکرد و انقدری نود دقیقه ی کلاس بهم خوش میگذشت که انتظار میکشیدم براش و هر هفته اون کتابهارو با تشنگی وصف ناپذیر میخوندم! استاد عشق زندگی نامه دکتر حسابی، شما که غریبه نیستید از هوشنگ مرادی کرمانی، از کتابهایین که خیلی تاثیرگذار بودن برام تو اون سن و همشم به لطف دبیر خوبمون بود :)))))
قسمت غمبارش اینجاست که از این نوع آموزش استقبال نمیشه و فقط کسایی خیلی بولد میشن که بهتر بتونن انواع آرایه و قرابت و دستور زبان رو یاد بدن!
خلاصه اینکه
با این کتاب به اون دوران پرواز کردم و خاطراتم برام تداعی شد، به امید روزی که سیستم آموزشی یه روش نو رو از سر بگیره و دبیرایی مثل اقای کیتینگ زیاد بشن🫠