زنان کوچک در ایران رمان گمنامی نیست؛ خیلی ها انیمه و اقتباس های سینمایی متعددش را دیده اند. این کلاسیک دوست داشتنی، داستان گذر چهار خواهر از کودکی به بزرگسالی را روایت می کند که در میانه قرن نوزدهم و جنگ داخلی آمریکا با مادرشان در ماساچوست زندگی می کنند: مگ 16 ساله، زیبا و سنتی است؛ جو 15 ساله است، مثل پسرها رفتار می کند و قصد دارد نویسنده شود؛ بِث 13 ساله، مهربان و خجالتی است و پیانو زدن را دوست دارد و ایمی، 12 ساله و زیبا، عاشق نقاشی کشیدن و پولدار شدن است. خانواده مارچ قبلاً مرفه بوده اند، اما بر اثر اتفاقاتی ثروت خود را از دست داده اند و حالا هم پدرشان در جبهه شمال می جنگد. به همین خاطر مگ و جو مجبورند برای کمک به خانواده کار کنند، بث در کارهای خانواده به خدمتکارشان کمک می کند و این وسط فقط ایمی است که می تواند کودکی کند. کتاب زندگی روزمره این چهار خواهر و ماجراهایشان با پسر پولدار همسایه، لاری لارنس، را روایت می کند. البته جنس فقر و تأثیر جنگ در آمریکای اواسط قرن نوزدهم قدری متفاوت است. خانواده مارچ فقیرند، اما خدمتکار دارند و گرچه نگران پدر در حال جنگشان هستند، این نگرانی مانع خوشگذرانی و شرکت در مجالس مختلف و کنسرت و تئاتر نمی شود.
اینکه یک کتابی بعد از 150 سال هنوز خوانده می شود و دوست داشته می شود قطعاً بی دلیل نیست، و یکی از دلایل محبوب بودن زنان کوچک تنوع شخصیتی این چهار خواهر است: بالاخره با یکی همذات پنداری خواهید کرد. من این کتاب را در بهترین زمان ممکن، یعنی یازده، دوازده سالگی خواندم و بِث را شبیه ترین به خودم می دانستم. گرچه علاقه ای به نمایشنامه نوشتن و اجرا کردنش نداشتم، اما با خواهرم مثل پیک ویک هفته نامه می نوشتیم. تا مدت ها هم نمی دانستم زنان کوچک جلد دوم و سومی دارد؛ دبیرستان بودم که خیلی اتفاقی همسران خوب و مردان کوچک را در نمایشگاه کتاب دیدم و باز هم در بهترین زمان ممکن خواندمشان. از این جهت زنان کوچک یک کتاب عزیز و خاطره خوب است.
          

            کاش می تونستم حسم رو نسبت بهش توصیف کنم 
ولی نمیشه … حیف واقعا نمیشه گفت
نمیشه گفت چقدر بعدش دلم خواست جو باشم و برای شبیه جو شدن چه تلاش ها که نکردم 
مگه یه نویسنده جز تاثیر و نفوذ توی خوانندش چه دستاورد بزرگ دیگه ای میتونه داشته باشه ؟ 
کتابای زیادی خوندم ولی بعد زنان کوچک هیچ کتابی توی دلم در این حد جا خوش نکرد !
بعد از اون یه جور دیگه ای به زندگی نگاه کردم 
نگاه قشنگی که مدیون لوییزا می آلکوتم 
تشکر بابت این حس ناب !
          

            وقتی من 5 ستاره می دم به این کتاب یعنی حتما بخونید.
من به عنوان یک مرد که خواهر هم حتی نداشته و حتی نزدیکی های آمریکا زندگی نکرده و اصلا و ابدا زمانه زندگی اش هیچ غرابتی با نیمه ی دوم قرن نوزدهم ندارد آنقدر خودم را و زندگی ام را در بین این سطور دیدم که واقعا برایم باورکردنی نبود.
یک شاهکار کلاسیک تمام عیار بود که خواندنش تقریبا هر احساسی را که می توان در من پیدا کرد حداقل یک باری به جوشش درآورد و بعد هم با ظرافت و هنرمندی آن را فرو نشاند.
خیلی خوب بود. بخوانید.
پی نوشت : کلا شاهکارهای کلاسیکی مثل این نیاز به تعریف و توصیه ی آدمی مثل من ندارن. صرفا جهت تهییج و ترغیب این ها را می نویسم. فقط در جریان باشید که هر کدام را نخوانیم و بمیریم واقعا لذتی بزرگ را نچشیده از این دنیا رفته ایم.
          

            شاید جزو بهترین کتاب هاییه که دارم میخونم چند سال پیش کارتونش رو دیدم و حدود دوسال پیش فیلمش رو دیدم 
انقدر این کتاب و کل داستان شیرینه که آدم دوست نداده کتاب رو بزاره کنار
 موضوع داستان
 شخصیت ها
 یکی از دلایلی که این داستان رو خیلی دوست دارم نشون میده زنان چقدر میتونن قدرتمند باشن با این که خواهران به سختی زندگی میکردن باهم شاد بودن همیشه پشت هم بودن هر شخصیت جذابیت و قدرت خودش رو داره و به هم کمک میکردن 
خیلی داستانش رو دوست دارم و بنظرم کتابش هم از فیلمش بهتره هم از کارتونش قطعا چون هم کامل تره هم خیل بهتر توصیف شده داستان 
داستان واقعا زیباییه 



          

            این کتاب خیلی قشنگ بود . 
سال پیش توی کلاس کتابخوانی مدرسه مون خوندیمش ولی من وسوسه شدند برم و یکبار دیگه هم بخونم . 
توصیف هایی که میکرد فوق العاده بود
          

            لذت بردم ازش
هم کارتون هم کتاب هر دوشون برام جذاب بودن ولی فرق هایی با هم داشتن 
ترجمه هم خوب بود
          

            موقت.
چرا هیچ‌کس کامل زنان کوچک را صوتی نکرده؟!همه خلاصه است.
چرا واقعا؟!
          

            رمان زنان کوچک جزو رمان‌ های عاشقانه کلاسیک هستش که به نظرم یکی از بهترین کتاب هاست.
در نوجوانی کارتون زنان کوچک رو دیده بودم و خیلی دوستش داشتم گرچه هنوزم هروقت متوجه بشم که شبکه کودک داره نشونش میده بازم با کمال میل و اشتیاق میشینم و می بینمش.اما کتابش رو نخونده بودم.باید بگم کتابش هم مثل کارتونش زیبا و دوست داشتنی بود.
نوستالژی ترین رمانی بود که خوندم.مطالعه ش منو یاد دوران نوجوونیم انداخت.
          

            این کتاب رو خیلی دوست داشتم‌.
و به همه پیشنهاد میدم که این کتاب رو بخونن.
این کتاب رو وقتی که خیلی بچه بودم خوندم و اون موقع چیزی ازش نمیفهمیدم.
ولی وقتی بزرگتر شدم و دوباره اون رو خوندم علاقه ی بسیار زیادی نسبت به این کتاب پیدا کردم.