آدوک، عموی پدر ناتا و مهمترین شخصیت قبیله گفته بود: «ناتا هم‌نشین بزرگان می‌شود و ستاره‌ای دنباله‌دار را خواهد دید که او را به سعادت می‌رساند». این جمله تنها کورسوی امید ناتا در روز‌های سخت و نامعلوم بردگی است.

این کتاب روایت دختری است که از آفریقا به عنوان برده به مدینه آورده می شود و به همسایگی حضرت زهرا مفتخر می شود و تمام جریانات شهر مدینه از ورود پیامبر به این شهر تا ماجرای غدیر و سقیفه را در خانه سعد بن عباده می بیند.
          

            وسط یک عالم مشغله،  کتاب را برداشتم تا تورقی کنم …
شروع کتاب با درد و رنج و فقر بود…
فقری که باعث شد پدری دخترکش را به بردگی بفرستد…
و دختری که به خاطر زندگی بخشیدن به خواهر کوچکش راضی به بردگی می‌شود…
شروع کتاب حالم رو بد کرد…
باید ادامه میدادم انقدر که دخترک از این شرایط خلاص بشود…
انگار قرار بود طول بکشد …
با دخترک همراه شدم.
در مسیر ، همراهش کتک خوردم،  روی خارها راه رفتم، گرسنگی را حس کردم، دلتنگ مادرم شدم و از برده فروش و خریداران برده ترسیدم…

فصل بعد راوی عوض شد…
خوله بنت سعد دختر بزرگ یثرب…
رخوت و غرورش را حس کردم…
از تنبلی و گستاخی اش حرص خوردم…
دخترک به ما ملحق شد…
.
.
.
.
(حالا دیگر در کتاب غرق شدم و نمی‌توانم دل بکنم…)

انگار خوله و ناتا حرف های جدیدی می‌شنوند…
اسم دین جدید
پیامبر جدید
حرف هایی عجیب ولی امید بخش 
برابری انسان ها
برابری برده و آزاد، سیاه و سفید،  زن و مرد 

کلماتی ناآشنا ولی روح نواز و مسحور کننده….
من هم با خوله و ناتا مسحور صوت قرآن شدم ...
انگار من هم برای اولین بار است که قرآن را می‌شنوم…
انگار برای اولین بار پیامبر را میبینم…
کاش من هم همسایه حضرت بودم.
کاش درآن هوا نفس میکشیدم…
.
.
.
.
.
.
ناتا داستان کنیزی است که گذرش به یثرب می افتد و حالا اوست و طلوع اسلام در مدینه النبی 
و حالا ناتا انگار کورسوی امیدی پیدا کرده برای رهایی و برگشت به آغوش خانواده …
آیا رها می‌شود؟ 

با ناتا به ۱۴۰۰ سال پیش رفتم…
درد بردگی را حس کردم
معنی تبعیض نژادی را فهمیدم 
دلم برای دخترکان زنده به گور شده آتش گرفت
خنکای نسیم اسلام در فضای داغ و غبارآلود عربستان آرامم کرد...
تا به حال با هیچ کتابی اینچنین روحم به مدینه النبی پرواز نکرده بود.
حس میکردم میان کوچه ها قدم میزنم...
با پیامبر هم کلام میشوم...
از ظلم به اهل بیت قلبم آتش می‌گیرد و آتش درب خانه را مقابل چشمم میبینم...😭

(این کتاب اولین کتابی هست که دیدم انقدر ظهور اسلام را امیدبخش تصویر کرده. 
خواننده شرایط عربستان جاهلی را با قلم توانای زهرا باقری با تمام وجودش درک می‌کند و طلوع اسلام مثل آبی خنک وجودش را آرام میکند
خیلی از مسائل و حتی معارفی که برای همه ما تکراری است با بیانی نو و شیوه ای جذاب و داستانی دوباره بر جان می‌نشیند. )

*اگر نسبت به بعضی مسائل حساس هستید کتاب مناسب سن حدود دبیرستان است*
          

            ناتا کتابی ست روایت دخترکی از دیار آفریقا که در مدینه برده می‌شود و درد و رنج بردگی را تحمل می‌کند تا اینکه پیامبر جدیدی با دین جدید در مدینه ظهور می‌کند و زندگی دخترک متحول می‌شود.

با ناتا می‌توان به ۱۴۰۰ سال قبل رفت و در کوچه های مدینه قدم زد از کنار مسجدالنبی رد و شد و جلوی خانه‌ی حضرت علی(علیه‌السلام) و حضرت فاطمه(علیهاالسلام) لحظه‌ای درنگ کرد و به صدای حسنین(علیه‌السلام) گوش سپرد.
می‌توان صدای اذان بلال را از مناره‌های مسجد شنید و پای منبر رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) درس دین آموخت.
می‌توان به حج رفت و دور خانه خدا طواف کرد و در غدیرخم شاهد بیعت زنان و مردان با حضرت علی(علیه‌السلام) بود.

          

            ناتا داستان زندگی کنیزی است که به جهت فقر خانواده اش برای فروخته شدن در بازار برده ها، از آفریقا به عربستان آورده می شود. روزهای آمدن او مقارن است با سالهای انتهایی حضور پیامبر (ص) در مکه و هجرت ایشان به مدینه، ماجرای حضور ناتا در مدینه با رحلت پیامبر (ص) و وقایع بعد از رحلت ایشان و شهادت حضرت صدیقه (س) به پایان می رسد.
و اما چند نکته:
۱. درباره شخصیت سعد بن عباده و نقش او در وقایع صدر اسلام سخن زیاد است ولی در این کتاب، به نظرم با مجموع جملات مثبت و منفی که در توصیف سعد بن عباده می خوانی از او یک شخصیت تراز اسلام! تصویر می شود، مخصوصا با دفاع آخری که خوله در برابر مادرشوهرش از پدرش انجام داد. انگار تلاش شده بود که از بین تشکیل دهندگان اجتماع سقیفه و گردانندگان آن یکی به عنوان مقصر معرفی شود. اما جمله ای که دکتر زرگری نژاد در "ژرفا و بن مایه های سقیفه" فرموده اند، به نظر می آید منصفانه تر این شرایط را به تصویر میکشد: "گرچه با قاطعيت نمي توان داوري كرد كه اگر اجتماع سقيفه شكل نمي گرفت، ابو بكر و يارانش چگونه و با چه روشي مي خواستند بر منصب خلافت چنگ اندازند؛ اما به يقين گردهمايي سـقيفه، رونـد تـلاش مهـاجرين را براي نصب ابوبكر به جانشيني پيامبر و حذف علي بن ابي طالب تسريع كرد".
۲. روایت داستان از زبان شخصیت های مختلف برایم جذاب است ولی به شرطی که مدام رفت و برگشتی نباشد! کتاب ناتا این گونه است. یک برش را یک بار از زبان ناتا روایت می کند و همان را یک بار دیگر از زبان خوله/ گاهی کلیات وقایع در یک فصل از زبان خوله گفته می شود و جزئیات همان واقعه از زبان ناتا در فصل بعد، اگر قصد نویسنده بیان تفاوت نگاه انسان برده و آزاد به زندگی بود با توجه به ماجرای کتاب بدون تکرار وقایع هم می توانست این کار را انجام دهد. تکرار خسته کننده ای بود که لذتی در خواندنش پیدا نکردم. چه نیازی بود به این همه تکرار از یک واقعه!؟
۳. معرفی عمره بانو بعد از اسلام آوردن یکی از توصیفات شاهکار داستان است! از خود پیامبر (ص) و فاطمه (س) هم عابدتر! انگار شخصیت مسلمان شده عمره بانو را با گوشه گیری و عبادت و دور از جمع بودن او می ستاید.
۴. تقریبا پنج شش فصل یعنی از فصل ۹ تا فصل ۱۴ و ۱۵ مربوط به ازدواج و بچه دار نشدن و شدن خوله و افسردگی پس از زایمانش و وصف دوران بارداری هایش گذشت و ذکر جزئیات زایمان (چه اصراری بود به ذکر بعضی جزئیات در این مورد)!! بدون آنکه مطلب جدید یا مهمی درباره هدف اصلی رمان یعنی بیان تاریخ صدر اسلام و سالهای حضور پیامبر ص در مدینه به مخاطب ارائه دهد (شاید هم من تصورم از هدف اصلی رمان اشتباه باشد). تنها در چند خط درباره حدیبیه خبر داده شده در حد اخبار روزنامه و همین طور واقعه غدیر! تازه فرض کنید در ابتدای همان اولین فصل، ماجرای بچه دار شدن خوله در همان رویایی که هنگام بیهوشی در زایمان اولش دید، لو می رود.
۵. نورانی شدن محراب حضرت زهرا س به نظرم خوب در نیامده بود. درباره اتاقی صحبت می شود که پنجره ندارد و در گوشه ی حیاط خانه خوله است و دقیقا پشت اتاق خانه امیرالمومنین ع که حضرت زهرا (س) در آن نماز می خواند. با توجه به تصور جانمایی اتاق و خالی بودن اتاق از وسایل دست و پاگیر به نظر می رسد اتاق با نور مهتاب که از در وارد می شود برای نماز خواندن و کارهایی مثل این روشن باشد. شاید بهتر بود به نحوی فضای اتاق ترسیم می شد که برای خواننده ظلمات محض تصور شود که نور محراب عبادت فاطمه (س) آن را روشن می کند.
۶. با بیان وقایع مربوط به اسلام آوردن مردم مدینه و فضای سالهای منتهی به اسلام آوردنشان هم چندان ارتباط برقرار نکردم. بعد از خواندن فصل مربوط به ایمان آوردن مردم مدینه این سوال در ذهنم شکل گرفت که اگر فضا این گونه خوب بود چرا مردم مدینه این قدر دیر و بعد از گذشت ۱۰ سال از دعوت عمومی پیامبر ص تازه یادشان افتاده اسلام بیاورند!!!
۷. خیلی گل درشت وقایع مهم تاریخی آن زمان به صورت خبر روزنامه ای آن وسط بیان می شود. این وقایع در داستان حل نشده بود. انگار وقایع تاریخی را به داستان وصله کرده باشند.
۸. از رمان تاریخی توقع دارم که یک موضوع تاریخی را دستمایه نوشتن داستان قرار داده و با انتخاب اشخاص واقعی یا خلق شخصیت ها و بیان روابط بین آنها و بازسازی فضاهای مبهم یا گفته نشده در تاریخ با تخیل و متناسب با فضای آن زمان،درک بهتری از آن موضوع تاریخی برای مخاطب ایجاد کند و همزمان داستانش را هم پیش ببرد. ولی در رمان ناتا این گونه نبود. احساس کردم این رمان با هدف پرداختن به فضای جامعه ی عرب و سنت های مرسوم آنها در زمان حضور پیامبر نوشته شده با تاکید بر برده داری و تحقیر جنس زن ولی در ادامه انگار همه به حاشیه می رود و فقط خوله و نحوه فرزند دار شدن و بارداری هایش مرکز توجه می شود. بعد از اتمام ماجرای بارداری های خوله، رحلت پیامبر اتفاق می افتد و داستان با سرعتی زیاد با مرگ ناتا به پایان می رسد. احساس می کنم نویسنده ماجرای زندگی دختر سعد را وسیله ای برای روشن کردن و توضیح دادن وضع جامعه ی مدینه در آستانه هجرت و جایگاه برده در جامعه در نظر گرفته ولی در عمل بر عکس اتفاق افتاده و زندگی خوله محور توجه می شود.
۹. مخاطب سنی مورد نظر کتاب را نفهمیدم. پرداخت داستان و مباحث تاریخی مورد استفاده بسیار ساده و ابتدایی است پس شاید برای نوجوان مناسب باشد، در عین حال بی پرده گویی هایی در بعضی موارد میبینی که مناسب سن نوجوان نیست هر چند که بعضی توصیفاتش برای بزرگسال هم جالب نبود!
۱۰. تاریخ گفتن های گل درشتش خیلی تو ذوق می زند.
۱۱. ترتیب زمانی حوادث مربوط به بعد از رحلت پیامبر (ص) ظاهرا بدون توجه به اقوال مختلف بیان شده است. دکتر جباری مقاله ای در این زمینه دارند با عنوان  "تاریخ و ترتیب حوادث منتهی به شهادت حضرت زهرا (س)"
          

            #کتاب_خواندم 
#ناتا
ناتا حکایت اسارت است.. دختری که اهل آفریقاست! 
پدرش برای پول اورا می فروشد ودر آخر سر از عربستان در می آوردو همسایه اهل‌بیت علیه السلام می شود.. 
خانم باقری ناتا را ضعیف گیر آورده و هر بلایی دلش خواسته در داستان سر این بخت برگشته آورده..
حالا که اینطوری شد،
 ما همه ناتایم! (دوستان بدانید و آگاه باشید هر جنبش مضخرفی  یک روز از همین جای مضخرف شروع شده😌.) 

*بخشی از کتاب:
*این ستاره ی بزرگ اسمش ناتاست، شبی که دنیا آمدی در آسمان می درخشید
*حالا باید همه ی آرزوهایم را در دریا می ریختم.
*امام مثل کعبه است، شماباید دنبال او باشید نه این که اون در پی شما باشد.

#بسوزه پدر تجربه :سعی کنید برید خونه ی نویسنده هاو کتاب هاشون و از خودشون هدیه بگیرید. کار کثیفیه میدونم 🥹
          

            وااای ازین کتاب.واااای از این قلم
خیلی خیلی عالی بود
من‌خیلی چیزا نمیدونستم از صدر اسلام که یاد گرفتم...قسمت های روضه کتاب خیلی جانگداز بود...خیلی بهتون پیشنهاد میکنم.
چه‌پیامبر مهربانی و چه اهل بیت غریبی😭
          

            رمان هایی که در بستر تاریخ روایت می‌شوند،ساده ترین و خوشمزه ترین شکل مواجهه با تاریخ اند.به ذهن چفت و بست میدهند و قسمت های خالی پازل تاریخی ذهنمان را کامل میکنند.‌
اگر به تاریخ صدر اسلام علاقه مند هستید.ناتا را بخوانید.اگر با تکنیک های نویسندگی آشنایید بی خیالشان شوید و از قصه لذت ببرید.
نویسنده موفق شده با ساختن شخصیتی تخیلی از میان بردگان وضعیت حاکم بر برده داری در ان زمان را تا حد قابل قبولی به تصویر بکشد.
 با هوشمندی خانه ی ناتا را در همسایگی خانه حضرت فاطمه س قرار داده‌ و گاهی دست مخاطب را میگرید و پا به خانه ای می‌گذارد که آرزوی هر شیعه ایست.
          

            نمیدونم چرا وقتی نویسنده کاربلده اینقدر دیر میره سراغ بحث اصلی... ای کاش کل کتاب مثل پنجاه صفحه آخر بود.نه اینکه بقیش خوب نباشه، که خوب بود. مشکل‌اش این بود که دیر به حضرت زهرا (س) و امام علی (ع) و پیامبر (ص) پرداخت‌ و بیشتر درمورد یک کنیز بود تا درمورد اهل بیت.
هم شروع و هم پایان قوی بود 👌🏻 در کل خوب بود
          

            «إنّ السعید، کلّ السعید، حقّ السعید، مَن أحبّ علیّاً فی حیاته و مماته»

اولین کتاب 1403

چه قدر خوشحالم که اولین کتاب 1403 من «ناتا» بود! کتابی دوست داشتنی و خوشخوان که خواننده را تا صفحه آخر با خود همراه کرده و داستانی جذاب را در بستر تاریخ صدر اسلام روایت می‌کند.
این کتاب را همراه با گروه همخوانی ایتا مطالعه کردم و از بابت آشنایی با قلم خانم زهرا باقری خوشحالم. خیلی مشتاق شدم که اثر دیگر ایشان «شهاب دین» را هم هرچه زودتر بخوانم.
من به این کتاب 5 امتیاز دادم و مطمئنم از خواندن آن لذت می برید. فصل های پایانی کتاب نقطه اوج آن است و صفحات پایانی حس خوبی را در بدرقه شما همراهتان می‌کنند. 
          

            بسم الله

داستان از جایی آغاز می‌شود که پدر و مادری در قلب آفریقا دخترشان را برای لقمه نانی به کنیزی فرستادند. نه پدر تاب تحمل داشت و نه مادر اما برای اینکه هم دختر و هم خانواده به لقمه نانی برسند راهی جز کنیزی دختر نبود. دختر را راهی بازار فصلی عکاظ کردند اما گویی این کنیز با دیگران از ابتدا فرق داشت. پیش‌گوی قبیله‌شان گفته بود که چشم‌های این دختر انسان‌های بزرگ و والایی را می‌بیند. همین‌طور هم شد. او به مدینه آمد و همزمان اسلام ظهور کرد...

روایت برده‌ای در زمین و زمانه‌ی اسلام، دوباره خاطره کتاب ریشه‌ها را برایم زنده شد... با این تفاوت که برده داری در غرب پایان ندارد، اما پیامبر ما هر گونه برده‌داری که در آن ظلمی باشد را ممنوع اعلام کرد. او انسان را والاتر از آن تصویر کرد که برده باشد. چه بخواهد برده انسان دیگری باشد و چه برده و مطیع شیطان یا هوای نفس و یا...

مهم‌ترین اتفاقات داستان در پنجاه صفحه پایانی‌اش می‌افتد آنجا که نویسنده در پی جمع‌بندی داستان خود است اما گویی نویسنده جوان برای روایت داستان بیش از حد عجله دارد. چه زیباتر بود اگر بیشتر از ناتا و دردهایش در دوران پس از پیامبر ص می‌خواندیم. ای کاش این دوران را عمیق‌تر از نگاه ناتا می‌دیدیم. در بخشی از کتاب، خوله (کسی که ناتا در خانه او کار می‌کند) در ذهن خود چیزی را به خاطر می‌آورد که مانع از مرگ او در لحظه وضع حمل شده است. او در ذهن می‌آورد که کسی گفته است جانت را به خاطر دعای همسایه‌ات به تو باز می‌گردانیم اما این جملات فقط به اندازه یادآوری باقی می‌ماند و اندکی، هرچند کم، به آن اشاره بیشتر نمی‌شود. این همسایه کیست؟ ناتا از رنج و سختی های بعد از پیامبر و دوری از شوهرش می‌گوید اما تمام این‌ها را ما تنها در یک فصل کوتاه می‌خوانیم و نمی‌دانیم دقیقاً از چه سخن می‌گوید. ای کاش نویسنده دقیق‌تر برایمان آنچه در نظر داشت را روایت می‌کرد. بعضی اتفاقات در دل کتاب آنقدر سریع رخ می‌دهد که مخاطب بدون آمادگی، تنها فرصت گذشتن از آن را پیدا می‌کند و این حیف است...

ایده کتاب را دوست داشتم اما شرح و بسط را نه...
شروع و پایان بندی عالی بود اما میانه بسیار ضعیفی به نسبت افتتاحیه و اختتامیه‌اش داشت.

بی‌شک در بین رمان‌ها و داستان‌های صدر اسلام باید به کتاب وقتی دلی امتیاز ویژه‌ای داد. کتابی که به زیبایی به زندگانی جناب مصعب بن عمر یار وفادار و خالص پیامبر ص می‌پردازد و چه زیبا شرح و توصیف زندگی این بزرگ مرد را به مخاطب ارائه می‌دهد. در گوشه‌ای از کتاب ناتا نیز به حضور جناب مصعب در مدینه پرداخته شده است.

اما جمع بندی...
برای درک حس و حال خوبِ شروع و پایان کتاب که حقیقتاً دل‌انگیز بود شما را دعوت به خواندن این کتاب می‌کنم، چرا که کوتاه است و خوش خوان.
          

            ناتا داستان برده ای است که درد و رنج بردگی را کشید اما در عوض  گنج اسلام و محبت پیامبر و اهل بیتش را به دست آورد . داستانی که از ورود پیامبر به مدینه و مبارزه با جهالت مردم تا رحلت حضرت محمد (ص) و شهادت حضرت زهرا (س) را داستان گونه و روان بیان می کنه . 
انشاالله خدا ما را از دوستداران و یاران واقعی حضرت علی و فرزندانش قرار بدهد.
          

            کتاب روایتی است تلخ و شیرین از  دوران برده داری در زمان جاهیلت اعراب  و کنیزی  که توانسته خود را از فرش به عرش برساند .
به نظر من تاثیر باورها در زندگی بسیار عمیق است  و یکی از مهمترین وظایف ما همین دادن امید و باور های خوب از اینده به کودکان می باشد . مانند کاری که عموی ناتا در حق او کرد چون از کودکی به او گفت ستاره تو بلند است و تو همنشین بزرگان خواهی شد .
حالا می‌شود مقایسه کرد سرگذشت ناتا را با بزرگ قبیله خزرجیان سعد بن عباده  که ارباب او بوده  .
ناتای برده می‌شود جزء محبین اهل بیت 
 و سعد بن عباده که جزء اصحاب پیامبر اکرم بوده می‌شود بر پا کننده سقیفه .



          

            ﷽
شاید بتوان ناتا را یکی از بهترین رمان‌های تاریخی مربوط به صدراسلام نام برد،ناتا از جزیره‌ای دور افتاده درآفریقا شروع می شود و تا همسایگی خانه دختر پیامبر اسلام ادامه پیدا مـی‌کند،داستان از زبان دو شخصیت اصلی روایت می شود،یکی‌برده و دیگری دختر سعد،داستان چنان جذاب و پرکشش پیش می‌رود که خواننده صفحات را پشت سر هم برای رسیدن به پایان داستان ورق می‌زند.

ناتا روایت برده داری در دوران قبل از اسلام و در دوران اسلام و رفتار و اتفاقات صدر اسلام را به خوبی بیان می کند و داستان به شدت جذاب است،امیدوارم که از خواندنش لذت ببرید.