یادداشت‌های مرجان رنجبر (71)

          این کتاب از آن دسته کتابهایی بود که در زمان خواندنش احساس میکردم نویسنده جلوی من نشسته است و با شور و علاقه آنچه نوشته میخواند و برای توی خواننده و زمانی که صرف این کتاب میکنی ارزش بسیاری قائل است .
کتابهای که به کتاب میپردازند اخیرا مخاطب زیادی پیدا کرده است و من هم علاقه مند به خواندشان و بنظرم این کتاب جز بهترین کتابهای این حوزه بود و به ریزترین مسائل مرتبط با کتاب پرداخته بود مثلاً نکاتی که باید در گروه های کتاب خوانی رعایت کرد!
اگر به کتاب خواندن علاقه دارید ، خواندن این کتاب را از دست ندهید .

        

          فکر میکردم با کتاب جذابی مواجه میشوم اما بیشتر اعدادو ارقام و تاریخ و نقل قول آن هم به شیوه ای که اصلا جذاب نبود ، تحویل گرفتم .
کتاب را نصفه رها کردم!
تنها بخش جذاب برای من همان جاهایی بود که نویسنده از خودش و احساسی که به قطار داشت می‌گفت . 
        

          حیف واقعا از این خاطرات که این جوری روایت شد ، حتی جمله بندی ها هم درست نبود!
کاش مثل کتاب فهیمه ، داستان این خانواده هم به خانم نفیسه ثبات می سپردند تا حق مطلب ادا میشد .
        

          عنوان کتاب جوری بود که ترسیدم از این کتابهای زرد باشه اما خوشبختانه اشتباه کردم . زنی در آستانه تولد چهل سالگی و ورود به دهه ی جدیدی از زندگیش در حالیکه کلی برنامه برای گذراندن این روز داشته ، متوجه حال بد همسرش میشه و رفتن بیمارستان و بهم خوردن برنامه هاش ، همه باعث شروع تغییرات بزرگی در زندگیش میشه . توجه بیشتر به خودش و همه چیزهایی که تا الان ازشون غافل بوده 
سپری کردن زمستان در واقع مواجه با اتفاقات سخت زندگی ست از مریضی همسر تا مریضی خودش و کنار گذاشتن خودخواسته شغلش و... همه سخت و سرد مثل زمستان بود.
کاترین می در این جستارها با نگاه متفاوتی به زمستان ، از کنار اتفاقات زندگیش میگذره و درس‌های جالبی میگیره
یکی از قشنگترین این درسها برای من که همیشه از زمستان بدم میاد و حتی از سرما گریه ام درمیاد ، این بود :
گاهی برای آرام شدن درد ها و زخم هامون از یخ استفاده میکنیم پس سرما همیشه باعث نابودی نیست گاهی تسکینه...
        

          کاش بیشتر تاریخ بخونیم ، شاید انقدر محکوم به تکرار نباشیم...
        

          بنظرم کسانیکه کتابهای تربیتی زیاد خواندند این کتاب حرف تازه ای برایشان ندارد.
        

          اولین کتاب ۱۴۰۳
شاید باید نسخه صوتی رو می‌خریدم.
شاید صدای سروش صحت جذابیت بیشتری به داستان ها اضافه میکرد!
برای من یکم ناامید کننده بود.
        

           خاطرات شخصی مثل فردوست با جایگاه خاصی که در رژیم گذشته داشته حتما خواندنی ست اما خواندن این کتاب به تنهایی قطعا کافی نیست .
        

          سفر درونی نویسنده برایم از سفری که می‌رفت جذاب تر بود.

        

           نکاتی که در این کتاب اشاره شده در کتاب خرده عادتها به صورت کامل تری بهش پرداخته شده و بنظرم از این نویسنده خوندن همون کتاب کفایت می کنه.
        

          کسل کننده بهترین توصیف این کتاب هست.
احساس نمی‌کردم با آدمهای متفاوتی مواجه هستم فقط صدای نویسنده  رو از آدمهای مختلف می‌شنیدم و همه در حال فلسفه بافی!
        

          اولین کتاب صوتی که تونستم کامل گوش بدم . بنظرم اومد برای شروع باید از یک کتاب سبک ، خوش خوان و طنز استفاده کنم تا تمرکز کمتری بخواد و البته صدای هومن خیاط هم نقش به سزایی در انتخابم داشت . نمیتونم با کتابهای دیگه مقایسه کنم اما بنظرم در خواندن کتاب خیلی خلاقیت به خرج می داد.
اما در نهایت نظرم در مورد کتاب ، نمی‌دونم کتاب از کمی توانایی من در گوش دادن ضربه خورد یا واقعا کتاب قوی محسوب نمیشد . کتاب قوی که در واقع منظورم مقایسه با کتاب قبلی نویسنده هست . کتاب قبلی را دوست داشتم و خیلی جاها باعث خنده ام شد اما این بار خیلی کم رمق تر ظاهر شد . منتظرم نظرات بزرگواران دیگر در بهخوان رو بخونم تا ببینم چقدر این کتاب قربانی اولین تجربه من شده!
        

          خیلی بهتر میشد روایت کرد . ما با یکسری گزارش خسته کننده از زندگی کسایی که یک مدت در ساختمان کیانپارس زندگی کردن مواجه هستیم که بعد خوندن چند روایت احساس می‌کنی همه چیز تکراری شده
یعنی واقعا نمیشد یکم جذاب تر روایت کردن؟!حیف نیست این همه وقت برای مصاحبه و ... گذاشتید

        

          برای منی که از ادبیات روسیه می‌ترسم از بس اسم های سخت و جزییات زیاد دارن ، کتاب خوبی بود . 
عمیق و قابل تامل
حتما باز هم  میخونمش 
        

          از این مجموعه کتابهای نشر اطراف سه کتاب خوندم و بنظرم کافی بود برای اینکه بفهمم با سلیقه من جور نیستن  و ادامه ندم .
        

          این کتاب رو همه باید بخونن تا یاد بگیریم در مواجه با یک انسانی که با ما متفاوت هست چطور رفتار کنیم .

        

          حجم کتاب میتونست نصف بشه حتی کمتر
تو این حوزه صاحب نظر نیستم اما در طول مطالعه کتاب همش فکر میکردم یعنی نمیشد بهتر جمع و جورش کرد؟!
مثلا تو بیست  از صفحه از کتاب  ، ده صفحه اش در شروعش  این  جمله ذکر شده که این متن از فلان کتاب ، نویسنده فلان شخص که فلان جا سمتش این هست نقل میشه! خب چرا باید هی تکرار بشه؟!
بنظرم یک نفر باید تمام این نقل قول ها رو منسجم روایت میکرد که به تکرار نیوفته و خسته کننده نشه
        

          حتما باز هم میخونمش
خیلی خوب بود
مخصوصا فصل آزادی خیلی تازه بود نگاهش به این موضوع

        

          برای من که تازه تاریخ خوندن رو شروع کردم  و کتاب ایران بین  دو انقلاب کند و سخت جلو می‌ره این کتاب، کتاب خوشخوانی بود و برای تکمیل دوره سر کار آمدن رضاخان توضیح کامل تری نسبت به ایران بین دو انقلاب داشت و نکته جالب ، آرشیو تصاویر بود  که بین مطالب قرار گرفته و نیازی به مراجعه به انتهای کتاب نداشت که  برای شخصی مثل من که با تصویر بهتر میتونم تاریخ رو به ذهنم بسپرم ، کمک کننده بود .