یادداشت‌های سهیلا صادقی (119)

          کلی چیز جدید یاد گرفتم از این کتاب
پر از دانستنی‌های جالبه. به نظرم حتما برای بچه‌هاتون بخرید و خودتون هم بخونید و لذت ببرید.
        

          یه معمایی-پلیسی جالبه.
اوایلش تا مثلا ص ۱۳۰ اصلا کشش نداشت  ولی بعدش دیگه نتونستم بذارمش زمین.
اون پیچش داستان شاید خیلی چیز عجیبی نباشه ولی به شعور خواننده توهین نمیکنه مثل بعضی کتاب‌ها و اینکه جواب تمام سوالات داده میشه.
یکمی وایب کتاب‌های آگاتاکریستی و شخصیت پوآرو رو میده.
        

          خیلی ملیح و لطیف بود.
نویسنده به جای پرداختن به یه داستان خاص، تمرکزش رو روی شخصیت‌ها گذاشته بود. انگار وارد مغز چندتا نوجوون شدی که نمیدونن چی میخوان، چیکار میخوان بکنن و مدام درحال تلاشن برای پیدا کردن خودشون  و جا باز کردن بین بزرگسال‌ها.
        

          اولین چیزی که با دیدن این کتاب قراره یادم بیاد احساس گشنگی موقع خوندنشه😂 انقدر که با جزئیات درمورد غذاها صحبت کرده.
اخراش یکم دارک شد ولی جالب بود.

داستان درمورد دختریه که شکست عشقی می‌خوره و برمی‌گرده روستاش و اونجا یه رستوران باز میکنه و هربار فقط یه مشتری قبول میکنه و براش غذاهایی که فکر می‌کنه خوشش میاد درست می‌کنه.
        

          ملیح و دلنشین بود. پیچیدگی خاصی نداشت.
خوراک یه روز گرم تابستونیه😅 سرتون رو گرم می‌کنه. 
اگر نوجوون دارین یا نوجوون هستین، پیشنهاد می کنم بخونیدش.
        

          احساس میکنم به خاطر اینکه قبلش کلی ازش تعریف شنیده بودم اونطوری که باید نتونستم لذت ببرم. توقعم رفته بود بالا.

اما درکل کتاب بدی نبود،  داستانش برام جدید بود. هر فصل از زبون یکی از شخصیت‌ها بود و اونجایی که داستانشون بهم وصل شد جالب بود. پایانشم اکی بود، به شعور خواننده توهین نکرده بود😅
        

          برای خوندن این کتاب خیلی پیر بودم ولی خب😅
بیشتر کتاب شامل نامه‌های تشکریه که شخصیت اصلی می‌نویسه و خیلی بامزه بودن. البته بعضی از نامه‌هاش آدم رو به فکر مینداختن.

این کتاب به نظرم برای دختر بچه‌هایی که نزدیک بلوغ هستن خیلی مناسبه، نویسنده سعی کرده یکسری نکات مفیدی رو بهشون آموزش بده.
        

          قلبم رو بین صفحه‌های این کتاب جا گذاشتم.
چجوری انقدر قشنگ بود😭

این کتاب‌ شامل خیلی‌چیزهاست مثل:عشق، دوستی، مبارزه‌طلبی، جسارت، سیاست، افسانه، امید، ظلمت و...

اگر از کتاب‌هایی که یکم چاشنی تخیل دارن، یه جهان متفاوتی رو به تصویر میکشن و موضوع اصلیشون نبرد بین خیر و شره خوشتون میاد، اصلا و ابدا این کتاب رو از دست ندید.
شخصیت پردازی و مدل روایت ۹.۷۵از ۱۰
ترجمه ۹.۵ از ۱۰
        

          قبل از اینکه کتاب رو بخرم خیلی ازش بد شنیده بودم ولی چون فن هالی جکسونم دوست داشتم این کتابش رو هم بخونم.
به نظرم خیلی در حقش بی‌انصافی شده.
من دوسش داشتم و به نظرم هیجان کافی رو داشت و کامل درگیرت میکرد، تنها ایرادی که میتونم بهش بگیرم اینه که یکم شاید می‌تونست بهتر پرداخته بشه به بعضی از موضوعات و یکی از شخصیت‌های مهم داستان، حس میکنم چیزی که ازش نشونمون داد کم بود.
        

          کتاب متفاوتی بود واقعا 
داستان با دزدیده شدن یه دختر شروع میشه ولی تا آخر کتاب مثل یه سیبی که پرت می‌کنیم بالا و بارها چرخ می‌خوره، همه چیز تغییر می‌کنه.
تجربه جالبی بود و اگر امتیاز کامل رو بهش نمی‌دم به خاطر اینه که به نظرم هیجانش کافی نبود. تو کتاب‌های جنایی این نکته برای من خیلی مهمه.
        

          جلد دوم رو بیشتر دوست داشتم حس می‌کنم توی این جلد کارکترها یکم پخته‌تر شدن و این به جذاب‌تر شدن داستان خیلی کمک کرده. با اینکه برای گروه سنی کودک نوجوانه اما به نظرم برای بزرگسال هم می‌تونه خیلی جذاب باشه، من حداقل تا آخرای کتاب نتونسته بودم معما رو حل کنم😅 البته این نکته رو هم باید در نظر بگیرید که چون مخاطب هدف گروه سنی ما نیست یه جاهایی ممکنه خسته کننده بشه  و دوست نداشته باشین مدام بخونینش، اما بهتون قول میدم نمی‌تونین نیمه کاره رهاش کنین.
امیدوارم ۲جلد بعدی هرچه سریع‌تر ترجمه بشن😁
        

          خیلی معمولی بود.
در حد و اندازه تعریف‌هایی که ازش میشه نیست.
        

          الان که داشتم پست معرفی این کتاب رو درست میکردم فهمیدم هیچوقت اینجا چیزی درموردش ننوشتم. جاودانگان رو دی ماه ۱۴۰۳ به پیشنهاد دوستم خوندم. نه دوسش دارم و نه بدم میاد ازش به خاطر همین امتیاز ۳رو براش درنظر گرفتم. ایده نویسنده رو خیلی دوست داشتم اما هرکاری میکردم نمیتونستم تصویر سازی کنم برای خودم به خاطر همین اون ارتباطی که باید رو نگرفتم اما در نوع خودش تجربه جدید و جالبی بود.
        

          با ۹۵درصد چیزهایی که از دیو ودلبر می‌دونید تفاوت داره. کلا یه دید جدیدی بهتون میده. من اقتباس‌هایی که ازش شده رو ترجیح میدم اما خوندن ورژن اصلی خالی از لطف نیست. دوتا داستان کوتاه که شباهت‌هایی با دیو ودلبر دارن هم اخر کتاب اومده که خوندن اونا هم جالب بودن.

        

          یه ماجراجویی بامزه، عشق، قدرت اتحاد و دوستی، این کتاب شامل تمام این‌ها میشه. مثل یه انیمیشن جذاب و پر رنگ و لعابه. اگر هنوز کودک درونتون زنده‌ست یا هنوز انقدر خوش شانسین که نوجوون حساب میشین این کتاب سر حالتون میاره.
همراه کوردلیا بشید و به جنگ بدی‌ها برین😁
        

          داستان درمورد بد سرپرستیه و عشق مادر فرزندی
در کل موضوع و نوع روایت رو دوست داشتم اما تا ابد میتونم غر بزنم درمورد اینکه چرا این کتاب مناسب زیر ۱۵سال نیست ولی از اونجایی که زیر این سن دارن کتاب‌های دارک و عجیب غریب میخونن درنتیجه این دربرابر اونا پشه حساب میشه😐 اگر نظر منو بخواید این کتاب برای والدین مفیده و بالای ۱۵سال.
        

          تقریبا ۲روز طول کشید تا تمومش کنم. از اول تا آخر مغزم کامل درگیر بود که چه اتفاقی داره میوفته و جریان چیه. من که نتونستم تا همون آخرا حدس بزنم داستان چیه 🤷🏻‍♀️ هیجان و ترس خوبی بهم منتقل کرد از این بابت راضیم ازش ولی پایانش یکم نگرانم کرد😅
        

          اصلا اهل کتاب‌‌های کودک و نوجوان نیستم ولی این کتاب یکراست رفت وسط قلبم.
انقدر لطیفه که خدا میدونه، بارها اشکم رو درآورده🥲
درمورد یه دختره که پدرش رو از دست داده و دچار اضطراب شدیده. به هر اتفاق کوچیکی واکنش بیش از اندازه نشون میده اما وقتی توی رادیو میشنوه یه پسر بچه هم‌سن خودش گمشده همه چیز شروع به تغییر میکنه.
اگر بچه‌ای میشناسین که اضطراب داره، استرسیه یا شخصی که براش مهمه رو از دست داده حتما و حتما این کتاب رو بهش معرفی کنید. فکر می‌کنم برای بالای ۱۲ سال مناسب باشه.
        

          حس میکنم خیلی خوب داستان رو نفهمیدم ولی در کل بدک نبود.
        

          خیلی حرف خاصی نمیشه درموردش زد ولی اگر دنبال یه کتاب حال خوب کن و بدون چالشید میتونه انتخاب خوبی باشه براتون.

فقط حواستون باشه که اصلا و ابدا شبیه مردی به نام اُوه نیست گول چیزی که روی جلد نوشته رو نخورید. تنها چیز مشترکشون اینه که پیرن و زنشون مرده.