یادداشت‌های 𝑺.𝑴𝒐𝒌𝒉𝒕𝒂𝒓𝒊 (26)

          اشعار حامد عسکری شبیه یه حبه قندِ تو دل یه چای تلخِ، دوست داشتنی و تامل برانگیز وقتی میخونیش، میشینه تو جونت ...
        

          ما آدم‌ها در روزگار سرخوشی‌مان، زمانی که همه چیز خوب پیش می‌رود و کیف‌مان کوک است، با اندک غمی زهوارمان در می‌رود. چنگ می‌زنیم به دامان خدا و کاسه‌ی «چه کنم، چه کنم» دست می‌گیریم. حالا اگر در جایی باشیم که روز به روز با مرگ دست و پنجه نرم کنیم، تمام خطاهای گذشته‌مان، هرچند به‌قدر ذره‌ای، از جلوی چشمان‌مان عبور می‌کند و وجودمان مالامال از ترس می‌شود؛ درست مثل یک بمب ساعتی که در وسط زندگی پیدا شود و لحظه‌لحظه انتظار انفجار رهایت نکند.

"پیامبر بی‌معجزه" از آن کتاب‌هاست که خوب آدم را به چالش می‌کشد. آسیدحمید نبوی، طلبه‌ای است که با یک چالش می‌فهمد داشتن اعتقاد قلبی با اعتقاد سطحی، عالم تا عالم تفاوت دارد!

داستان از این قرار است که آسیدحمید، در شب تاسوعا برای روضه‌خوانی به روستایی دعوت شده، اما در میانه راه و در وسط بیابان به دست اشرار اسیر می‌شود و او و همسرش از هم جدا می‌شوند. سیدحمید، در حالی که افتان و خیزان به دنبال راه نجات است، مدام به همسرش لعیا فکر می‌کند و مانند فردی مارگزیده، به خود می‌پیچد.انگار اسیر شده تا خدا او را به چالش بکشد و به او نشان دهد که اعتقاداتش سطحی بوده. سیدحمید در آن تنگنا تازه متوجه می‌شود که سیروسلوک را از بَر است، اما در عمل لنگ می‌زند و حالا وقت امتحان است. 

"پیامبر بی‌معجزه" را بخوانید تا بدانید دنیا فقط بر مدار یک نفر می‌چرخد و تنها باید به او دل بست و او را در نظر گرفت. بخوانید تا بفهمید که دنیا صاحبی دارد که به وقت بازگشتش، عطر خوش نرگس‌ها به مشام می‌رسد و جهان آرام می‌شود.

خواندن این کتاب را به کسانی پیشنهاد می‌کنم که دوست دارند بزرگ شدن روح‌شان را در تنگنا ببینند، دل‌شان می‌خواهد اعمال‌شان را بسنجند و حضور حقیقی خدا را در زندگی‌شان بهتر درک کنند. با اینکه نوع نگارش صفحات اول برایم روان نبود، اما به تدریج قلم پخته‌تر شد. به‌جرأت می‌توانم بگویم یکی از اثرگذارترین کتاب‌های زندگیم همین کتاب بود. ممنون از نویسنده‌ی خوب کتاب با یک ایده‌ی ناب داستانی!

✍ مختاری  | #پاییزنوشت

        

          چند صفحه از کتاب "پسری با تیشرت کلاه‌دار" باقی مانده بود که امروز تمامش کردم. شهید احمد مکیان خود را به عنوان یک رزمنده‌ی غیرایرانی در تیپ فاطمیون جا داد و در اول ماه مبارک رمضان با زبان روزه به شهادت رسیدند. طبق وصیت‌شان، روی سنگ مزارشان به احترام شهدای گمنام چیزی ننوشته‌اند به جز این عبارت: "تنها پر کاهی، در پیشگاه حق تعالی!"

اتمام این کتاب که با شروع ماه مبارک رمضان و سالگرد شهادت‌شان مقارن شد را به فال نیک گرفتم؛ امیدوارم شهید دستگیر ما در دنیا و آخرت باشند. روحشان شاد و یادشان گرامی باد...

✍🏻پاییزنوشت 🍁

        

          .
"بازگشت به کتابفروشی موریساکی" نوشته‌ی ساتوشی گیساوا، رمانی دلنشین و ژاپنی است که داستان دختری به نام تاکاکو را در یک کتابفروشی کوچک و دنج روایت می‌کند‌. راوی آنقدر زیبا کتابخوانی می‌کند که انگار داری یک فیلم را تماشا می‌کنی و دلت می‌خواهد شبیه قصه‌های شبِ دوران کودکی، قفلی بزنی رویش تا برای چندمین بار بشنوی!

تنها مشکل من با کتاب‌های ژاپنی، اسم‌ آدم‌هاست‌. مثلا نمی‌دانم کاکاتو دختر است یا پسر! برای همین کتاب صوتی کمک کننده است. همین الان هم به طور اشتباهی کاکاتو را به جای تاکاکو نوشتم و وقتی به کتاب رجوع کردم، دیدم کاکاتوست نه تاکاکو😂

        

          ابن مشغله استاد نادر ابراهیمی  با صدای بهروز  رضوی  شنیدی و آرامش بخشِ😍
        

          طعمِ تلخِ انارها! 

پاییز بود. ضرب‌آهنگ باران با هم‌نوایی برگ‌های خشک، روح را نوازش می‌کرد. برگ‌های بی‌جان در انتظارِ رهایی، به وصال بارانی‌شان می‌رسیدند و روی زمین نجوای مرگ سر می‌دادند. بوی باران جان می‌داد برای یک پیاده‌روی در جاده‌ی زردپوش منتهی به دریا. زغال منقل کافه‌چی در کورسوی هوای گرگ و میش می‌سوخت و در دل زبانه می‌کشید. بخار سماور در مه محو می‌شد و آوازی شبیه به یک سمفونی می‌نواخت. مرغان مهاجر قصد هجرت داشتند و آواز کوچ‌شان با صدای غمین زنی محلی از دوردست، درهم می‌پیچید.

دلم می‌خواست برای همیشه روی آن صندلی سرد و نمور کنار جاده بنشینم، تا بهتر ببینم، تا بهتر بشنوم و شاید بهتر درک کنم!

پسرکی با صدای نازک و لرزان گفت: "خانوم، گل‌ها رو تازه چیدم. شوما بخری، قول می‌دم صبح نشده حاجتت رو گرفتی!" چند تکه اسکناسِ ته کیف‌مانده، توی دستان کوچک و سردش جا خوش کرد. لبخندش کش آمد و حرف‌هایش روی دور تکرار بازخوانی شد: "چاکرتیم به خدا، الهی به مراد دلت هرچی که هست برسی خانوم! زَت زیاد!"

سرم را پایین گرفتم و نفس کشیدم. بوی رز وحشی که در وجودم رخنه کرد، دلم خواست برای بار هزارم "بار دیگر شهری که دوست می‌داشتم" را بخوانم.

_برداشتی آزاد از کتاب { بار دیگر شهری که دوست می‌داشتم؛ نادر ابراهیمی}

✍ 🏻 مختاری |پاییزنوشت
1403/10/10
#باردیگرشهری‌که‌دوست‌می‌داشتم
#نادرابراهیمی


        

          با خوندن این کتاب پرت شدم به گذشته های دور، میون خاطرات کهنه و قدیمی سال ها قبل، به زمان کودکی... به اینکه این کتاب تلنگری بود که هیچوقت دروغ نگیم☺

        

          عینک مبینا یه شعر کودکانه آموزنده با داستان و تصویرگری زیبا
        

          کتاب کودکانه و دوست داشتنی پیرامون دوست یابی...
خیلی بامزه و خلاقانه بود. با خوندنش برای بچه ها لبخند رو هدیه بگیرید. 
        

          یه کتاب قشنگ کودکانه پیرامون امام زمان عج. که به زبان ساده و روان با تصویرگری زیبا قسمتی از مسائل پیرامون ایشان را بیان می‌کند.
        

          با آنهمه جلالت و عزّت که زاده شد 

 یا رب، مراسم شب دفنش، چه ساده شد

طاها مگر که بار دگر دفن شد به خاک 

 بر خاک، چون که صورت زهرا نهاده شد

آن شهسوار وادى صبر و توان، على 

 بى تاب شد، ز مرکب طاقت پیاده شد

سرّ خدا به دست یَدُ اللّه شد نهان 

 بر قبر او ز غیب، حجاب اوفتاده شد

رسم است، بر قبور عزیزان، دهند آب 

 بر قبر او، ز اشک على، آب داده شد😭💔


        

          نور زندگی و چراغ راه همیشگی
        

          زیبا و قابل تامل پیش نیازش کتاب سه دقیقه در قیامت
        

          یه رمان قشنگ عاشقانه و مذهبی با نوشتاری روان 
        

          خاطرات خانم پروانه چراغ نوروزی که تماما برای من درس زندگی بود
        

          یکی از قشنگ ترین ها
        

          کتاب "قصه‌دلبری" داستان زندگی شهید محمدحسین محمدخانی به روایت از همسرش مرجان درعلی است.
آنقدر مجذوبش شده ام که گاهی با حرصهای مرجان حرص میخورم و گاهی با بغض های دلتنگیش بغض می‌کنم گاهی هم با خنده هایش می‌خندم، کَل کَل های مرجان قبل از ازدواج حسابی دلم را خنک میکند! معطل کردن محمدحسین برای جواب خواستگاریش توسط مرجان تحسین برانگیز است!
مرجان دختری که از تیپ و اخلاق محمدحسین خوشش نمی‌آمد و اما به یکباره دلباخته اش می‌شود!
روزی که محمدحسین جواب رد شنید و دیگر در دانشگاه و هیچ کجای دیگر پیدایش نبود و خبری از اردوهای بسیجش هم نبود ، تازه حس غریبی افتاد به جان مرجان و حسابی دلتنگش شد.
آن روزفهمید که یک دل نه صد دل دلداده اش شده است!
محمدحسین سه هفته در مشهد دخیل بسته بود و مرجان را از امام رضا خواسته بود و نامه هایی هم برایش نوشته بود تا در جلسه‌ی خواستگاریش به او بدهد! تا اینکه بعد از سفرش دوباره توسط واسطه‌‌ایی پیش قدم می‌شود و اینبار مرجان جواب مثبت میدهد...

        

           جزء قشنگ ترین و آموزنده ترین رمان هایی که تا الان خوندم 
        

          روایت های زنانه‌ایی که دلنشین بود