یادداشتهای حمیدرضا فیاضی (56)
1403/8/30
5.0
1
دوستش داشتم، یه رمان عاشقانه اما بسیار غم انگیزه. دلم خیلی برای سم و جودی میسوزه، اونا همدیگرو خیلی دوست دارن، اما خب قراره تا ابد از هم دیگه جدا بشن، فکر میکردم پایان کتاب قرار نیست یه پایان شاد باشه، ولی پایانش بیش از حد تصورم غم انگیز بود و باعث تر شدن چشمام شد. کتاب میخواد که بهمون یاد بده، باید گذشت، از اونهایی که روزی بودند اما دیگر نیستند، باید گذشت و بعد آنها هم زندگی کرد. عشق خیلی زیباست و این کتاب هم برخی از جنبه های زیبای عشق رو نشون میده. کتاب رو دوست داشتم ولی کاش هرگز نمیخوندمش، غمش به شدت روی دلم سنگینی میکنه. کاش من هم روزی بتونم زیبای های عشق رو درک و تجربه کنم:)
با نمایش یادداشت داستان این کتاب فاش میشود.
2