بی شک تنها کتابی بود که در پایانش قلبم به درد آمد و چند قطره اشک ریختم در پایان کتاب عجیب این شهید به دلم نشست و به طوری که عصر تا بامدادی این کتاب رو تمام کردم و هنوز هم خاطرات این شهید را به خوبی به یاد دارم 
روحت شاد علی جان 
        

          جمعی به عشق رفتند یک عده را هوس برد
ما بنجل عدم را آخر خیال برداشت
روایت هنرمند عابد رو از دست ندید
روایت کتاب کمی شبیه کتاب عارفانه است
        

          این کتاب درباره‌ی شهید 19 ساله‌ای به نام شهید علی حیدری است و مثل بقیهٔ کتاب‌های انتشارات شهید هادی براساس روایت‌ها و خاطرات دوستان و خانواده‌شان نوشته شده. باور بعضی از آنها شاید برای ما که اسیر جسم و دنیای خاکی هستیم راحت نباشه. راست گفته‌اند که شهدا قبل از اینکه شهید بشن شهید زندگی می‌کنند. 
یکی از چیزهایی که توجهم رو جلب کرد اشاراتی بود که به حاج آقا حق‌شناس شده بود. من شناخت چندانی از ایشون ندارم، اما این‌طور که فهمیدم خیلی‌ها در محضر ایشون رشد کردند و بعدها به مقام شهادت رسیدند. یکیشون شهید علی حیدری بود، یکی دیگر شهید احمد نیری (که شرح حالش در کتاب عارفانه گفته شده). واقعاً چه قدر معلم و آموزگار خوب و استاد اخلاق خوب می‌تونه زندگی آدم رو متحول کنه. چه‌قدر مهمه با چه کسانی حشر و نشر داریم.

دوست داشتم خاطرات بیشتری از خانوادهٔ شهید نقل می‌شد و سیر تحولات علی بهتر روایت می‌شد. بعضی خاطرات خیلی خلاصه بودند و جایی که انتظار نداشتی تمام می‌شد. با همه‌ی اینها کتاب خوبی بود.
        

          خمینی چه کرد با جوانان ما؟
این تحول شگرف انفسی که او در میان نسل‌های ما پدید آورد، بی‌نظیر است.
تقریباً هر دفعه به بهشت زهرا می‌روم، به قبر او هم سر می‌زنم و فاتحه‌ای می‌فرستم
        

          من این کتاب رو دوست داشتم وقتی داشتم به انتهاش نزدیک میشدم حس دلتنگی داشتم هنوز هم دارم مثل حس دلتنگی برای  دوست بعد اخرین گفتگو  و تو میدونی که این اخرین دیداره  حس دلتنگی شیرینیه 
        

          اصولا چون خودم آدم بیخیالی هستم و زندگی را به هیچ گرفته ام و نه با امتحان استرس میگیرم نه کاری به رقابت و اینطور چیزها دارم و نه برای زندگی تلاش میکنم برایم جالب شد که چطور میشه یه شهید بیخیال باشه؟!
خواندمش و فهمیدم علی خیلی هم باخیال بود...
کاش اگر هم بیخیالیم مثل علی آقا بیخیال باشیم.