یادداشت‌های مینا لطیفی ده چانه (14)

          قسمت هایی از کتاب ام علا (لذت متن)
 نشست روبه‌روی مامه و هر دو با هم گریه می‌کردند و روضه می‌خواندند. پدر با گریه گفت: «علویه! حالا مثل ام‌البنین چهار پسر فدا کردی.» شاید می‌خواست با این کلمات، دل مادر داغ‌دیده‌ام را آرام کند. مامه دستی به صورتش کشید و میان هق‌هق گریه‌هایش گفت: «من کجا، ام‌البنین کجا ابوعلاء؟ ام‌البنین تمام فرزندانش را تقدیم کرد؛ اما من هنوز چند پسر دیگر هم دارم.»

هر وقت در  دنیای زنانگی ام ،مادری ام،همسری ام گم می شوم  یک همچنین انسان هایی سرراهم  ظهور می کنند!
نمیدانم می شود ام علا را تکه تکه کرد و یک تکه از وجودش را که با من سنخیت دارد بردارم ؟!یا نمی‌شود.
ام علا یک انسان  الگوست برای هر شخصیتی و این برای من جذاب بود.
تا به حال به رنج  شیعیان عراقی که در زمان جنگ صدام با ایران  در عراق زندگی می کردند فکر نکرده بودم.چقدر می تواند تلخ باشد البته برای من، نه برای ام علا!که او هم هدفش و هم راهش را مشخص کرده بود..
واقعا اگر کتاب از زبان خود ام علا نوشته می‌شد چه کتابی میشد.
        

          #کتاب‌خواندم
#سر‌بر‌دامن‌ماه

کتاب « سر بر دامن ماه» " زندگینامه داستانی بانو حدیث مادر بزرگ امام زمان (عج) " نوشته « فاطمه دولتی» توسط انتشارات جمکران ‫منتشر شده است.

جزء کتاب هایی بود که چند صفحه آخر را به دنبال ادامه داستان گشتم دوست داشتم ادامه دار می بود.
خیلی داستان بکر و جذابی بود.ازهم نشینی با خانواده حضرت مهدی بسیار لذت بردم.
این که داستان را از دید یک زن و تاثیرگذاری آن بر جریان امامت حضرت مهدی نوشته بودند گیرایی آن را برای منی که یک زنم بسیار بیشتر می کرد.
        

          #کتاب_خواندم
#همسایه‌های_خانم_جان 

روایت پرستار احسان جاویدی از یک تجربه ناب انسانی در خاک سوریه.

 خاطرات نقش بسته بر صفحات این کتاب، حفاری ظریفی است به لایه‌های زیرین جنگ سوریه.لایه های مدفون شده زیز خشونت جنگ،کشتار داعش و دود غلیظ انفجار خمپاره و موشک که مانع دیده شدنش می شود.لایه هایی پر از مهربانی و مردانگی شیر بچه های حضرت زهرا سلام الله علیها در دفاع از حرم دخترش و اهالی حریمش.
اهالی ای که هر چه باشند و به هر دین و فرقه و اعتقادی منتسب شوند،برای این شیر بچه ها یک هویت بیشتر ندارند.《همسایه‌های خانم جان》(به نقل از کتاب)

کتاب را دوست داشتم مخصوصا تصاویری که با متن هماهنگ و همراه بود و تورا با خود می برد به آن طرف مرزها.متن را انگار با وسواس کلماتش را انتخاب کرده نویسنده،پراز احساس، واقعا لذت بردم.
        

          مهاجر سرزمین آفتاب؛خاطرات کونیکو یامامورا یگانه مادر شهید ژاپنی درایران. 

همیشه کتاب های آقای حمید حسام رو دوست دارم.
امروز برای دومین بار بود که توی عمرم از این که زن مسلمان شیعه ایرانی آفریده شدم خداروشکر کردم.

وقتی داستان هایی از قبیل بازگشتن های خانم کونیکو یامامورا را میشنوم باز به این نقطه میرسم که حتماً در وجود هر کسی چیزی هست هر چند کوچک که بهانه خدا شود برای دستگیری ش، اگر نه که یک زن ژاپنی با مذهب بودایی کجا؟ یگانه مادر شهید ژاپنی در ایران کجا؟!

 چقدر وجود امثال اسدالله بابایی ها(پدر شهید محمد بابایی) به عنوان یک شیعه ایرانی تمام عیار برایم دلچسب و گواراست.
 همیشه وقتی روایتی از یک مادر شهید می خوانم به درون خودم برمیگردم به عنوان یک زن مسلمان شیعه ایرانی که من چه تکلیفی دارم برای ادا کردن حق شهداوخانواده های شهدا وخیلی چیزهای دیگر.
        

          #کتاب_خواندم
#رویای_نیمه_شب

عاشقانه ای جذاب و گیرا و عفیف.
        

          #کتاب_خواندم 
#جانِ_هرمز

کتاب را که می خواندم احساس غرور میکردم که کتاب را با دست نوشته نویسنده می خوانم؛انگار خودم کتاب را نوشته ام‌.😁
 کتاب درباره خاطرات مردم هرمزگان از ایام شهادت حاج قاسم سلیمانی است.

واقعا انسان احساس عزت می کند از چنین ارادت هایی.هر روایت را که می خواندم بغض و گریه همراهی ام می کرد.
دائم یاد روزی می افتادم که خودم خبر را شنیده بودم و باور نمی کردم.
یاد با کنایه حرف زدن هایم با همسرم می افتم که هیچ وقت هیچ کدام از مراسم ها ی مهم و حساس را به خاطر شغل همسرم نمی توانستیم شرکت کنیم.
ولی بالاخره راهی شدیم..
واقعاً محشری برپابود؛ سیل جمعیت بود که از کوچه پس کوچه های اطراف خیابان انقلاب می پیوست به مراسم تشییع.
راستی خودم سردار را پشت یک موتوری دیدم که مردم را هدایت می کرد که از کدام سمت‌ بروند.😭

خداقوت محدثه عزیزم.
        

          کتاب_خواندم 
#مادرِایران

این کتاب، روایتی داستانی از زندگی پرفراز و نشیب عصمت احمدیان، مادر شهیدان ابراهیم و اسماعیل فرجوانی است.

کتاب را که می خواندم به ظرفیت های وجودی خودم فکر می کردم آیا من هم میتوانم این گونه باشم یا نه؟ این که بتوانم برای هر چیزی در زندگی حد و مرزی مشخص کنم؛ برای مادری،همسری، زن بودنم و خیلی چیزهای دیگر.
بیشتر از هر چیزی بلند همتی، امید، صادق بودن، عزم و استقامت راسخ مادر شهیدان نظرم رو جلب کرد و البته این که این همه اتفاق چگونه در ذهن مادر جاخوش کرده اند که این گونه دقیق آن را روایت می کند.

همیشه حسرت می خورم که این‌همه فیلم نامه نانوشته داریم و ما همچنان اندر خم یک کوچه ایم.
یعنی ب اندازه تمام مادر شهدای ایران.

خداوند به حق مادران شهدا همتی بلندوایمانی محکم به ما عطا بکنه..
        

          این کتاب مرا به خاندان صدر علاقه مند کرد.
از هم نشینی با خاندان صدر لذت بردم.
در حال خواندن هفت روایت خصوصی هستم.
        

          #کتاب_خواندم 
#مادرِایران

این کتاب، روایتی داستانی از زندگی پرفراز و نشیب عصمت احمدیان، مادر شهیدان ابراهیم و اسماعیل فرجوانی است.

کتاب را که می خواندم به ظرفیت های وجودی خودم فکر می کردم آیا من هم میتوانم این گونه باشم یا نه؟ این که بتوانم برای هر چیزی در زندگی حد و مرزی مشخص کنم؛ برای مادری،همسری، زن بودنم و خیلی چیزهای دیگر.
بیشتر از هر چیزی بلند همتی، امید، صادق بودن، عزم و استقامت راسخ مادر شهیدان نظرم رو جلب کرد و البته این که این همه اتفاق چگونه در ذهن مادر جاخوش کرده اند که این گونه دقیق آن را روایت می کند.

همیشه حسرت می خورم که این‌همه فیلم نامه نانوشته داریم و ما همچنان اندر خم یک کوچه ایم.
یعنی ب اندازه تمام مادر شهدای ایران.

خداوند به حق مادران شهدا همتی بلندوایمانی محکم به ما عطا بکنه..
        

          #کتاب_خواندم 
#شریان_مکران

شریان مکران روایتی است از احداث خط لوله هزار کیلومتری نفت از گوره به جاسک.

شریان مکران کتابی فوق العاده خواندنی بود. پروژه نفتی که نماد خودباوری و اعتماد به نفس و عزت ملی و تبدیل تهدیدها به فرصت هاست.
تا به حال چنین کتابی نخوانده بودم واقعا برایم جذابیت داشت و تعدادی از سوال های ذهنی ام هم حل شد.
احساس غرور می کردم به خاطر داشتن مدیران باغیرت و بلند همتی از خطه عشایر.
واقعاً تصور چنین پروژه ای ای در ذهن کوچک من نمی گنجد.
به شدت کتاب رو دوست داشتم و دائم به قول بهاره جان سرودهای ملی تو ذهنم تداعی میشد.
ومشتاق برای خرید کتاب های این چنینی.
        

          کتاب روز آزادی زن روایتی است از هفدهم دی ماه ۱۳۵۶ که در آن قیام زنان شد جرقه ای برای قیام های دیگر.

مدت ها بود که دنبال گمشده ای میگشتم؛ بالاخره یافتمش! گمشده ای از جنس زن در تاریخ. واین که من چه کارها می توانم به خاطر همین زن بودنم بکنم.
 خود را در تاریخ می دیدم در خانه آقای فرودی و جلسات انقلابی شان، در حال پخش اعلامیه ها و تصاویر امام، در حسینیه نخودبریزها، در راهپیمایی به سمت میدان مجسمه، در انتهای کوچه بن بست، در حال پنهان کردن اعلامیه ها و خیلی جاهای دیگر.

 آری گمشده ام تاریخ شفاهی ست که در سینه هزاران زنی که قیام کرده اند،زندگی کرده اند،مادری کرده اند و خیلی چیزهای دیگر که هنوز نیافته ام و اینکه مردانه! نه زنانه ایستاده اند پای همه عقایدشان.

 انگار باز هم گم شدم در گمشده ام.