روایت یک پرستار مدافع حرم با قلم ظریف خانم عرفانیان. 
قصه فراز و فرود های زیادی داره، یک قسمتهایی لبخند می‌زنیم و یک قسمت هایی ابری می‌شیم... 
نویسنده خیلی با ظرافت و جزئی به اتفاقات رخ داده پرداخته و می‌شه تمام اتفاقات رو متصور شد.
معمولا خاطراتی که از مدافعان حرم می‌خونیم توی فضای جنگ و خونریزی و تیراندازیه منتها ویژگی مهمی که وجه تمایز این کتاب با بقیه کتابهای این سبکه اینه که در دل جنگ، با یک پرستار و مرگ و زندگی هایی که در بحبوحه و در نزدیکی داعش داره اتفاق می‌افته طرفیم. آخر داستان کاملا غیرمنتظره و متفاوت از بقیه کتابها بود. 
من اهل خوندن کتابهای داستانی طولانی نیستم،  به سختی تونستم کتاب رو به آخر برسونم ولی به کتاب‌خون‌های حرفه‌ای خوندن این کتاب رو پیشنهاد می‌کنم.
        

          این کتاب جزو شیرین ترین کتابایی هست که تاحالا خوندم
شیرین
عالی
آروم
آبی
همه چی تموم
و خوشحالم که این کتاب رو بعد از سه تا کتاب ناموفق اخیر خوندم و این امید رو در من زنده کرد که هنوز هم کتابای خوب هستن
خانوم عرفانیان فقط دوست دارم ازتون تشکر کنم
من رسول مولتان رو خوندم اما به خاطر سبک زندگی شهید نتونستم ارتباط بگیرم
اما این کتاب عجیب نشست به دلم
ممنونم
        

          قبل از هرچیز باید بگویم که همسایه‌های خانم جان یک روایت کم‌نظیر است. بعید می‌دانم شبیه چیزی که در این کتاب، راوی خوش‌سلیقه روایت کرده و نویسنده‌ی خوش‌ذوق با قلم روانش به جان مخاطب ریخته، قبلا در کتابی خوانده باشید. شما قرار است یک روایت انسانی از چهار ماه حضور خاطره‌انگیز راوی در سوریه را بخوانید، یک روایت انسانی محض و البته به اقتضای فضای جنگ، مقداری ناراحت‌کننده. جایی که شخصیت راوی باید یک نیروی داعشی قسم‌خورده را معاینه کند، یا به اعضای خانواده‌اش خدمات پزشکی بدهد. شما یک روایت انسانی پزشکی خواهید خواند از دکتر احسان، که دلش می‌خواسته تفنگ دستش بگیرد و در خط مقدم این‌طرف و آن‌طرف کند، اما از قسمت و تقدیر خوبش فرستاده می‌شود به جایی که خیلی ربطی به تیر و تفنگ ندارد، و به جایش باید یک بیمارستان محلی را اداره کند و سلاحش ابزار پزشکی باشد و بیش‌تر روی مردم تاثیر مثبت بگذارد. یک روایت ساده، محکم و خوش‌خوان که البته به مقدار لازم هم، روضه‌های نمکین دارد برای بارانی‌شدن آسمان دل‌تان. و این ریشه در مداح بودن راوی دارد که از قضا چند دوست نزدیکش هم شهید شده‌اند و او را جا گذاشته‌اند.
 بیش‌ از این اگر بگویم، مزه‌ی کتاب از بین می‌رود. خودتان باید بخوانید؛ که همسایه‌های خانم جان، روایت جذاب و منحصر به فردی است. قبلا تا نیمه‌ی آن را تضمین کرده بودم که از خواندنش پشیمان نخواهید شد، حالا اما کل کتاب را. به سلیقه‌ی من که بسیار جذاب بود و روان، شاید برای شما هم تجربه‌ی روان و دوست‌داشتنی‌ای باشد. دست مریزاد به هر دو چهره‌ی کتاب: راوی‌ خوش‌سلیقه و نویسنده‌ی خوش‌ذوق.
        

          کتابی که در من شوق نوشتن رو زنده کنه قطعاً کتاب خوبیه. وقتی دوست داشته باشم درباره اون کتاب حرف بزنم و بنویسم یعنی چیزی رو در من زنده کرده. صفحه به صفحه موقع خوندن کتاب  با نویسنده حرف زدم و بعد از تموم شدنش با راوی. اما فقط در حد چندتا نکته کلی. دلم می‌خواد ساعت‌ها بشینم و درباره کتاب باهاشون حرف بزنم.
قبل از خوندن کتاب از اسم #همسایه‌های_خانمجان تصور خاصی نداشتم.
همسایه‌های خانمجان کیا هستن به نظرتون؟ 
اونهایی که در جوار #حضرت_زینب(س) زندگی می‌کنن، حتی اگه دشمن و دشمن‌زاده باشن. 
این کتاب #خاطرات یک پرستاره که مأمور می‌شه برای همسایه‌های خانمجان یه کار مهم انجام بده. نمی‌خوام بگم چه کاری چون بخشی از هیجان خوندن کتاب به همینه. چیزی که این کتاب رو متفاوت کرده اینه که خود راوی اصلا مهم نیست. کاریه که انجام داده مهمه.
نه که مهم نباشه. در واقع راوی شخص خودش رو نادیده گرفته. اتفاقات شیرین تو این کتاب زیاده ولی #پیرنگ کتاب یه جوریه که مدام آدم اشکی می‌شه. البته روایت‌های تلخ رو ناگفته نذاشتن ولی زود از روش عبور کردن. یا جایی روایت‌ش کردن که زهرش کمتر باشه. و چه کار خوبی کردن. چون به اندازه کافی قلب آدم فشرده میشه با خوندن این کتاب.
نقطه‌ی قوت کتاب، روایت کار بزرگیه که انجام شده.  اما قطعاً اگه چینش هنرمندانه و نثر خوب نویسنده نبود شاید روایت راوی هم به ثمر نمی‌نشست. هر دو مکمل هم هستند و بدون یکی دیگری چیزی رو از پیش نمی‌بره.
ولی نویسنده هم خیلی هنرمندانه پشت متن پنهان شده و حضورش اصلا حس نمی‌شه.
خوشحالم که زود خوندمش. شما هم بخونید.
        

          
اگر کتاب را ابزاری برای نزدیکی درک و فهم خودمان به جایگاه والا و شخصیت بزرگ زینب کبری (سلام الله علیها) در نظر بگیریم، بدون تردید باید کتاب‌های خاطرات مدافعان حرم را بخوانیم؛ چه آن‌هایی که به نقل از وابستگان شهدا هستند و چه آن‌هایی که از زبان خود مدافعان حرم نقل می‌شوند. هم بخوانیم و هم به دیگران معرفی کنیم. با آنها باید محشور باشیم.
کتاب «همسایه‌های خانم جان» دو ویژگی را با هم دارد؛ هم خاطرات یک مدافع حرم است، احسان جاویدی، و هم اینکه این مدافع حرم یک پرستار است. این کتاب که به قلم خانم زینب عرفانیان به بهترین شکل ممکن، تنظیم و نوشته شده است، ما را با وظیفه یک پرستار که همانا رسیدگی به بیماران - فارغ از دوست یا دشمن بودن آنان است - بیشتر از همیشه آشنا می‌کند.
احسان جاویدی مأموریت پیدا می‌کند تا در البوکمال یک بیمارستان - در واقع زایشگاه - صحرایی را راه‌اندازی کند. در روستایی که تا پیش از این به دلیل همراهی اهالی آن با داعش، به طور کامل در اختیار مسلحین بوده و اکنون فرزندان داعشی در بطن زنان و دختران آن هست. با کمترین امکانات و با کادری سوری و عراقی. خاطرات راوی اساسا با هر چه که از جنگ شنیده‌ایم متفاوت است و برای ما روی غیرنظامی و غیرعملیاتی جنگ را به تصویر می‌کشد.
خاطرات راوی منحصربه‌فرد و به اندازه کافی پرکشش هستند اما باید گفت قلم نویسنده در این اثر هنرمندانه به کار گرفته شده تا  نگذارد کتاب را به راحتی از خودم دور کنم. خاطرات، لحظات شاد و غمگین فراوانی دارد و به دقت در کنار هم قرار گرفته‌اند اما به اینها باید لحظات ترسناک و دلره‌ور هم اضافه شود. حتما این کتاب را بخوانید...
کتاب با یک حسرت بزرگ به پایان می‌رسد که من در جایگاه خواننده بسیار دلم سوخت برای راوی. یک تصادف رانندگی آن هم در شب اعزام مجدد، توفیق حضور چندباره را از احسان جاویدی گرفت.
از کنار انتخاب اسم کتاب نباید به راحتی گذشت. چقدر دقیق و ظریف انتخاب شده. تا کتاب خوانده نشود نمی‌توان فهمید منظور از «همسایه‌های خانم جان» مردان و زنانی هستند که برخی آگاهانه و عامدانه دست به سلاح بردند و با داعش همراه شدند تا کمکی باشند برای دستیابی آنها به از بین بردن نام و نشان زینب کبری...
الهی که ما مبارزان عملیات آزادسازی قدس باشیم و احسان جاویدی هم پرستار عملیات...
کتاب در سال 1399 توسط انتشارات شهید کاظمی منتشر شده است.
#مدافعان_حرم

📖 @rahmatinia_book
        

          راستش به شدت درمقابل خوندنش مقاومت میکردم. از خوندن خاطرات دکتر و پرستار و اسرا و جانبازان فراری‌ام، دلش رو ندارم و فکر میکردم این کتاب هم پر باشه از دست و پای قطع شده و خون و خونابه. اما چه خوب که مقاومتم رو شکستم! روایت و خاطرات پرستاری که برای جهاد در خط مقدم و اسلحه به دست رفت سوریه، اما سر از بیمارستان زنان و زایمان در شهری که ساکنینش داعشی بودند درآورد!
بیش از همه، اتفاقاتی من رو تکون داد که شاید ما کوته‌نظران اسمش رو معجزه بگذریم اما درواقع، نتایج طبیعی و منطقی توسل هستند. لین خاطرات چیزهای زیادی یادم اورد. چیزهایی مثل اینکه کسی که حسین و زینب و رقیه و ائمه روداره، بن‌‌بست نداره
        

          کتاب خوبی بود متن کتاب گیرا و روان بود 
اطلاعات خوبی از جنگ سوریه و تفکرات داعش داده بود آن هم از زبان یک پرستار اعزامی به سوریه. 
خیلی زود با کتاب ارتباط گرفتم، به دلم خیلی نزدیک بود.
چقدر مدافعان حرم در آن شرایط سخت حالشان خوب بود. غبطه خوردم به این همه حال خوب 
این جمله کتاب را که از زبان دکتر احسان بود دوست داشتم: کاش زندگی دکمه تکرار داشت...
        

          ✍🏼 خلاصۀ نقاط قوتِ کتاب؛

_ عنوانِ «همسایه‌های خانم جان» فوق‌العاده خوبه؛ غایتِ هماهنگی اسم با محتوی. مخصوصاً با توضیحاتی که از «خانم جان» و «همسایه‌ها» در کتاب می‌خوانیم.
_ چه خوب که نوشتند، چه خوب... حقایقِ شنیدنی‌ای بودند. خداروشکر که نسلِ راوی‌های الکی‌متواضع که خاطرات مهمشون رو به گور می‌برند و صفحات تاریخ رو سفید می‌گذارند، داره منقرض میشه. شاید یه روزی سکوت اجر و قرب داشته ولی حالا گفتن و روایت کردن حکم جهاد تبیین داره.
_ قلم نویسنده روون و پرکشش بود. هرچند گاهی قد علم می‌کرد در برابر اصلِ ماجرا که «ببینید منِ نویسنده چه خوب بلدم با کلمات بازی کنم»، اما پیوستگی و انسجام که عنصرِ گمشدۀ بیشترِ کتاب‌های این مدلیه رو حفظ کرده بود. برخی توصیفات هم دوست داشتم، مثل: «هوای ترد صبح را بوی باروت می‌شکند».

✍🏼 اما بعد، یک انتقاد کلی:

«کتابی است برای مخاطب‌های گزینش شده». یعنی شما یک مطلب مهمِ تاریخی و فرهنگی رو برای کسانی نوشتی که  چه این کتاب رو بخونند و چه نخونند، تأثیری در انتخاب مسیرشون نداره؛ برای مخاطب مذهبی؛ تشنگانِ روضه و استادان بسط دادن روضه‌های سنگین و مکشوف به جریان عادی زندگی.
این بده؟ نه. ولی من کتاب رو نمی‌تونم بدم دست اون دوستم که شک و شبهه داره، نمی‌تونم صادر کنم به آمریکا و اروپا، نمی‌تونم باهاش به غریبه‌ها نشون بدم حق کدوم طرفه. نهایتاً بشه تعریف کرد براشون یا تو بحث‌ها به عنوان حقیقت تاریخی استفاده کرد. حیف نیست خب؟ 

ممنون از آقای احسان جاویدی که به همۀ ما یادآوری کردند؛ جنگ فقط کُشتن نیست، گاهی زنده کردن هم جنگیدنه...


#کتابخانۀ_اتاق_کناری 
@anbarivaotaghekenari
        

          #همسایه‌های_خانم_جان 

هنوز از طعم گوارای کتاب آخری مستم،مزه شیرین روایتی بکر از زبان پرستاری که در شهر مهربانترین پرستار عالم،از همسایه هایی پرستاری میکرد که همسرانشان تیغ به صورت انسانیت کشیده بودند.

من تا به حال کتابی در مورد مدافعان حرم نخوانده بودم.همان اول هم که این کتاب برای خواندن در حلقه معرفی شد  با دیدن تصویر روی جلد فکر کردم با داستانی از یک مادربزرگ مهربان که تنهاست و همسایه ها خانم جان صدایش میزنند و‌ دسته جمعی برای زیارت به مشهد میبردنش و آنجا او بیمار میشود طرف هستم.چون کتاب را الکترونیکی خواندم فقط عکس را سرسری دیده بودم و به نوشته های روی جلد توجه نکرده بودم.
اما وقتی شروع کردم به خواندن، متوجه شدم داستان از زبان یک مدافع حرم،یک پرستار مرد است که با انتظاری پنج ساله برای جهاد بالاخره به سوریه اعزام میشود اما بر خلاف میل باطنی اش مسئولیت بیمارستانی متفاوت به او سپرده میشود،بیمارستان زنان آن هم نه برای زنان جنگ زده سوری بلکه زنان مردان داعشی😳

قلم نویسنده مثل خیال راوی سیال است اما نه رها از هر قید و بندی،استادانه از ابتدای داستان ما را در دو زمان و دو فضا پیش میبرد تا هم نگران سمیه و فرزندانش باشیم و هم نگران زنان داعشی و اتفاقات ابوکمال.من روانی قلم خانم عرفانیان را خیلی دوست دارم و به دلم مینشیند.
#همسایه_های_خانم_جان از آن دست کتاب هایی است که وقتی شروع میکنی اش میتوانی یک نفس تا آخرش را بخوانی.جذاب و پر کشش و پر احساس.کتاب بخاطر مداح بودن راوی،در جاهای مختلف گریزی به روضه ها و ادعیه زده است که شاید مخاطب از طیف عادی را دلزده کند اما حتی آن قسمت ها هم برای من خواندنی بود و البته با هر توسل من هم داغ دلم برای عرض حوائج تازه میشد.

فکر میکنم این روایت متفاوت که روی دیگر جنگ یعنی کمک به کسانی که زمانی یاور دشمن بوده اند و تلاش برای مداوای زخمهایشان و تولد فرزندانشان آنقدر شیرینی در دلش داشته باشد که مجابمان کند چند ساعتی را پای خاطرات احسان جاویدی بنشینیم تا برایمان از پرچم همیشه در اوج کشورمان و رشادت جوانانمان و محبت مردم سوریه با اصدقا خواندن مدافعانمان و امداد های غیبی خانم جانمان بگوید و ظلم های بی حد داعش را در تمام اعمال پست فطرتانه اش نشانمان دهد که چگونه بعد از به شهادت رساندن مدافع حرم از بینی و گوشش هم نمیگذرند یا دختر شوهردار بچه دار را در مقابل چشمان پدرش به غنیمت و کنیزی میبرند و حتی مردم سرسپرده به دولت کثیف شیطانی شان را هم از دارو و غذا محروم میسازند.

#همسایه‌های_خانم_جان 
#زینب_عرفانیان
#احسان_جاویدی
#حلقه_کتابخوانی_مبنا 
#تنها_کتاب_نخون 
#با_کتاب_قد_بکش 


🌸سایه🌸
@sayeh_sayeh  کانال ایتا
        

          کتاب همسایه های خانم جان ، کتابی است به قلم خانم زینب عرفانیان که در سال ۱۳۹۹ توسط نشر شهید کاظمی به چاپ رسیده است. همسایه های خانم جان روایت خاطرات  احسان جاویدی است که برای دفاع از حریم حرم حضرت زینب به خاک سوریه رفته است. احسان جاویدی یک پرستار است. او در البوکمال سوریه ، اداره بیمارستان زنان و زایمان را به عهده دارد. این کتاب در اثنای خاطرات پر از هیجان آن پرستار ، از جغرافیای سوریه و شهرهایش  تا عقاید مردمان قبایلش  ،علت و  تاریخچه جنگ زده بودنش ، چرایی دفاع از حریمش ، صاحب بزرگوار حرم مطهرش و حتی تشریح فضای ناریک سایه افکنده بر مردمان آنها و بالاخص زنها و کودکانش هم گفته است.به جرأت میتوان گفت که با سیر در  قضایای این کتاب ،  بسیاری از تردیدها و وهم ها  ، سوالات و ابهامات خواننده درباره کشور سوریه رنگ باخته و به مرز شفافیت می رسد.
 در فصلهایی از کتاب که این شوق دانستن و اموختن با حزن مظلومیت  حضرت زینب و رقیه خاتون در هم امیخته میشود ،  خواننده را دیگر یارای مقاومت در برابر اشک نیست .
        

          کتاب همسایه های خانم جان ، روایتی است از حضور پرستار  احسان جاویدی در سوریه ،
وی برای رفتن به سوریه و حضور در جبهه مقاومت  پنج سال تلاش میکند تا بالاخره موفق می شود.
اما قدم که به سوریه میگذارد متوجه میشود باید به جای اسلحه دست گرفتن ، جور دیگری خدمت کند و آن هم خدمت به همسایه های خانم جان است ، آن هم چه همسایگانی!
این کتاب جنبه دیگری از رویارویی با داعش را روایت می کند، دفاع از انسانیت .
کتاب همسایه های خانم جان توسط خانم زینب عرفانیان در 268 صفحه نگاشته شده و انتشارات شهید کاظمی قم در سال 1399 آنرا به چاپ رسانده است.

        

          تجربه خواندن یک کتاب خوب.
در این سال‌ها آنقدر کتاب‌های خاطره‌ی بی در و پیکر و تکراری دیده‌ام که دیگر دلم نمی‌آید کتاب خاطره بخوانم. 
اما این کتاب هم خاطرات دست اولی دارد و هم نثری سالم. که هر دو از گمشده‌های کتاب‌های تاریخ شفاهی این سال‌ها یند.
همسایه‌های خانم جان خاطرات #احسان_جاویدی ست. پرستاری که زایشگاهی را در کرانه فرات و بوکمال راه‌اندازی می‌کند و ماجراهایش. ماجراهایی که هم لبخند نصیبتان می‌کند و هم اشک را قسمتتان. 
ممنون از سرکار خانم #زینب_عرفانیان برای نشان‌دادن گوشه‌ای از لایه‌های زیرین این معرکه
#نشر_شهید_کاظمی
        

          روایت عجیبی بود. گریه و خنده و ترس و تعجب ، همه را همراه با راوی تجربه کردم.
خط سیر کتاب پرش‌هایی دارد که اولش شاید گیج کننده باشد ولی به مرور خواننده متوجه روند روایت خواهد شد. 
با این کتاب با مفهوم جدیدی از جهاد و خدمت در راه اهل بیت آشنا شدم.
قلم نویسنده را دوست دارم و راوی هم به تناسب مداح بودنش و نوع جهادی که بر دوشش گذاشته شده حسابی دل خواننده را هوایی حرم می‌کند.
        

          #کتاب_خواندم
#همسایه‌های_خانم_جان 

روایت پرستار احسان جاویدی از یک تجربه ناب انسانی در خاک سوریه.

 خاطرات نقش بسته بر صفحات این کتاب، حفاری ظریفی است به لایه‌های زیرین جنگ سوریه.لایه های مدفون شده زیز خشونت جنگ،کشتار داعش و دود غلیظ انفجار خمپاره و موشک که مانع دیده شدنش می شود.لایه هایی پر از مهربانی و مردانگی شیر بچه های حضرت زهرا سلام الله علیها در دفاع از حرم دخترش و اهالی حریمش.
اهالی ای که هر چه باشند و به هر دین و فرقه و اعتقادی منتسب شوند،برای این شیر بچه ها یک هویت بیشتر ندارند.《همسایه‌های خانم جان》(به نقل از کتاب)

کتاب را دوست داشتم مخصوصا تصاویری که با متن هماهنگ و همراه بود و تورا با خود می برد به آن طرف مرزها.متن را انگار با وسواس کلماتش را انتخاب کرده نویسنده،پراز احساس، واقعا لذت بردم.
        

          بسم الله الرحمن الرحیم
روایت آرام، ملایم، جدید و دوست داشتنی از ناگفته‌های جنگ سوریه... از یک بیمارستان تخصصی زنان و زایمان در منطقه‌ای که غالب ساکنینش، زنان و بچه‌هایند که مردانشان نه در جبهه مقاومت، در مقابل جبهه مقاومت می‌جنگند.
و اینجا در سوریه، دولت مرکزی با کمک ایرانی‌ها، برای خانواده‌هایشان، بیمارستانی مجهز برپا کرده است.
انتخاب بین عقل و احساس، کار سختی است. اینکه بچه یک داعشی را دنیا بیاوری و زن داعشی را تیمار کنی و...
این روایت متفاوت را از دست ندهید.
        

          کتاب خوبی که با ویرایش داغونش اعصابمو به هم ریخت
        

          بسم الله الرحمن الرحیم 
این کتاب یه حفاریه
حفاری ظریف به لایه‌های زیرین جنگ
هر جنگی بین حق و باطل
ولی این کتاب فرق داره
شروعش مثل بقیه است
انتظارت برای اعزام شدن با راوی، رسیدن به خط مقدم و دفاع از حرم
برای اینکه پابه‌پای راوی رجزخوانی‌های زیارت عاشورا ییت (که تسلیم باشی مقابل هرکی تسلیم اهل‌بیت است و تیغ کشیدن برای اونی که توی روی اهل‌بیت تیغ کشیده) رو در عمل ثابت کنی

اما یه جایی می‌فهمی این بار فرق داری، اعزام می‌شی برای پرستاری

آخه خانم جان هم خواهر همان برادریه که تا لحظه آخر دنبال نجات آدماس، حتی اگه شمر باشه
آخه خانم جان دختر همون مادری است که تو دعاهاش هوای همسایه‌ها رو داشت، هرچند همسایه‌های بی‌معرفتی بودن
حالا خانم جان دکتر احسان رو بعد پنج سال التماساش برای پذیرش، دعوت کرده با یه سری‌های دیگه گلچین کرده تا بشن ویترین نمایش زینت اهل‌بیت (همون کونُوا لَنا زَيْناً وَ لا تَکونُوا عَلَيْنا شَيْناً) تا بشن مراقب همسایه‌های خانم جان
کاری که حتی مجبوری به سلامت انجامش بدی و هیچ جوری سوءاستفاده نکنی وقتی همه‌جور امکان لزرش فراهم است
خط به خط بخونید و اشک بریزید و لعن بفرستید بر کسانی که با استفاده از جهل آدما بین مردم شبهه میندازن تا از تفرقه بینشون سود خودشونو ببرن و نمی‌ذارن حقیقت به گوش همه برسه
اما دکتر احسان حواسش هم هست بین خاطراتی که تلخی جنگ و کشتار رو تا ته حلقمون می‌بره شوخی و مزاح هم بذاره که دلمون مچاله نشه از شقاوت اشقیا تا دلمون گرم بشه به بودن اولیا

ممنون از  احسان جاویدی ها بابت بودنشون
با خوندن خط به خط کتاب براشون دعا کردم جزو پرستاران فتح قدس باشن


        

          یه دید متفاوت از جنگ سوریه، صدجا تو ذهنم گفتم اگر من بودم عمراً این خدمت و ارائه می دادم😒
        

          خانم عرفانیان،در روایت داستان انسان های جامانده استعداد فوق العاده ای دارند.
هر یادداشتی بنویسم،از شدت زیبایی کتاب کاهش می دهد.(به همین علت است که برای مربع های قرمز هم هنوز چیزی ننوشته ام.)
فقط...خانم جان....گوشه چشمی هم به ما بینداز....