یادداشت‌های - دخترکتابخور :> (20)

          حقیقتا نمیشه که برای هر هشت جلد یادداشت نوشت. برای همین برای جلد موردعلاقه‌م از این مجموعه مینویسم. حقیقتا بچگی من، با جودی، بیگ نیت، آمبر و کاراگاه ماریلا گذشت:))
به‌معنای واقعی عاشقش بودم یکی از بهترین کتاب‌ها برای اون دوران بود. 
        

          مسخره‌ست اگه برای هر 15 جلد یه یادداشت بنویسم؛ برای همین تصمیم گرفتم فقط برای ولین جلدی که از این مجموعه خریدم تایپ کنم. در یک‌کلام، بچگی من با اینا گذشت:))
هنوزم یاد تابستونایی که با n بار جودی خوندن میگذشت میوفتم و دلم میخواد ماشین‌زمان واقعا وجود داشته باشه! 
وقتشه تو این تابستون، کمپ مرور کتابای بچگی رو راه بندازم و جودی رو دوباره و بعد از چندسال بخونم.
فهرست پیمانه‌ای، کلاژ من، کارایی که تاحالا جراتش رو نداشتم، انجمن مخفی، کاراگاه بازی، روز برعکس، ملکه بازی و کرم کتاب شدن.. هدیه‌های تابستونی هستن که من جودی رو استارت زدم :))

        

          کل مجموعه رو شاید بالای 6.7 بار خونده باشم، اما با ثبت کردنش تو بهخوان و خوندن نظرات بقیه یجورایی کلا تجدید خاطره شد و این تابستون حتما باید یه کمپ کتابخونی بزنم و کتابای قدیمی‌م رو مرور کنم:))
        

          یکی از نازترین کمیک‌هایی که خوندم و بالای 3.4 بار هرجلدش رو جویدم:))
        

          وقتی کتاب رو خوندم 9 سالم بود و یادمه که خیلی منو جذب کرد. پس حقشه به‌عنوان یه کودک کتابخون، 5 ستاره رو بهش بدم. هرچند برای سنین بالای 11 سال فکر نمیکنم جالب باشه.. 
        

          کتاب خاصی نبود و همه نمیتونن ارتباط قوی‌رو باهاش برقرار کنن. هرچند نباید به اسم نویسنده به ایشون نگاه کرد چون خاطرات و برگرفته از وبلاگشونه. و حتما برای عده‌ای مفید بوده که اینهمه نسخه ازش به چاپ رسیده. 
        

          بهتر از این‌ها میتونست نوشته بشه:))
        

          زیاد جالب نبود، خیلی بهتر از این‌ها میتونست نوشته بشه. 
        

          نه ترسناک بود و نه جنایی! عجیب غریب و مسخره بود. 
برای یک‌بار خوندن احتمالا مناسب باشه. 
        

          روند قشنگی داشت و درطول داستان، نمیتونستی کتاب رو زمین بزاری. اما پایانش به‌اندازه طول داستان جالب نبود. و اونقدر هم ترسناک نبود. 
        

          خدایا، چرا وقتی که قراره برای کتاب‌های باارزشمون بزاریم رو باید مانگاهای نامفهوم بخونیم؟ 
        

          مانگای بی‌مفهومی بود، بنظرم حتی همون 10 دقیقه خوندنش هم حروم نکنید. 
        

          بااین کتاب از منجلاب افسردگی نجات پیداکردم:))
ارزش n بار خوندن هم داره، یه تراپی کاغذی! 
        

          نمیشه به ژانرش گفت  ترسناک. البته که رده‌سنی بعضی کتاب‌هاهم درست درج نمیشه. بنظرم بیشتر مناسب 9 تا 12 ساله، نه نوجوون‌ها. 
درکل نظر خاصی راجبش ندارم؛ اگه نخونیدش داستان جالبی رو از دست نمیدین. 
        

          نتونستم زیاد با داستانش ارتباط بگیرم، میتونم بگم قلم کودکانه و تکراری بود. 
اما برای سنین 9 تا 12 سال بنظرم پیشنهاد خوبی میاد. 
        

          شروعش بیش‌از اندازه منو مجذوب خودش کرد، روند داستان کاملا جدید و قشنگ بود و جوری که قدرت شخصیت اصلی رو به‌نمایش گذاشته بود ستودنی بود. اما اواخر داستان، روند خوبش خراب شد و پایان کلیشه‌ای باعث شد نتونم پنج‌ستاره‌ش کنم:))
اما درکل روند نازی داشت و جز کتاباییه که مطمئنم ارزش دوبار خوندن رو داره. 
        

          میبیند چطور مجذوبش شدم که نمیتونم تا چاپ جلد سوم از نشر داهی صبوری کنم؟ 
اگه پایان باز جلدها شغل بود، لورن رابرتس : 💸💸💸
        

          اگه بشه گفت تو دنیای نویسنده‌ها، پایان باز جلدها جوری که تورو متقاعد کنه تا جلد آخر رو بخونی؛برنده مدال میشه، قطعا لورن رابرتس هزارتا مدال داشت! 
درسته که بعضیا میگن داستانش خاص و ناز نیست اما برای من، به معنی رفتن به زاغه و دور شدن از دنیای انسانی برای یک‌روز عجیب بود:))
        

          بعضی کتابا اینطورین که با تموم شدنشون توام تموم میشی، دسته‌ٔچهارم هم برای من اینطور بود:))
خدایا، چطور تا ترجمه جلدهای شعله‌ٔآهنین و طوفان عقیق صبر کنم؟ 😭
امیدوارم زودتر نشرمجازی (نشرلاکپشتزی) چاپ‌ش کنه>>