خدایا، چرا وقتی که قراره برای کتاب‌های باارزشمون بزاریم رو باید مانگاهای نامفهوم بخونیم؟ 
        

          "فکر میکنی که فقط خودت بدبخت ترین آدم دنیایی ."
        

          نمیدونم، این مانگا یه جور حس غم، امید و شادی رو منتقل میکنه.
بنظرم ارزش خوندن رو داره مخصوصا اگه در حال خوندن یه کتاب ریدیگ اسلامپ شده باشید این مانگا ایده ی خوبیه!
        

          جلد دوم مجموعه مانگای دو جلدی روح تابستان اثر هیروتاکا آداچی و تصویرگری اینومی یوشی با ترجمه مطهره ابراهیم زاده توسط نشر نگاه آشنا در 207 صفحه چاپ و منتشر شده است. در این جلد و در ادامه ماجراهای جلد اول، شاهد تلاش های سه شخصیت اصلی داستان برای رسیدن به سوالات بی‌جواب خود در راستای اهداف زندگیشان هستیم. در این راستا، ماجرای خودکشی روح حاضر در فرودگاه متروکه کماکان برای این سه دوست مسئله مهمی است و یک روز که تومویا بدون اطلاع دوستانش سراغ روح تابستان می‌رود، متوجه می‌شود که او اصلا خودکشی نکرده است. روح ماجرای منجر به مرگش را برای او تعریف می‌کند و تومویا تلاش می‌کند تا محل جنازه او را پیدا کند تا کمکی به روح تابستانی کرده باشد. در این راستا دو دوست دیگر هم پس از مطلع شدن از ماجرا، به کمک او می‌روند تا شاید به پاسخ سوالات خود نیز برسند.
        

          دختری به نام آئویی افکار خودکشی دارد. دو پسری که با او آشنا می‌شوند هم مشکلاتی در زندگی دارند و مرگ را به خود نزدیک می بینند. این سه نفر با روح یک زن سیاه‌پوش روبرو می‌گردند و در خلال این آشنایی اتفاقاتی برای هرکدام رخ می‌دهد.

داستانی نوجوان پسند دارد و تصاویر آن جذاب هستند.  جهان داستان و محتوای آن نقطه ضعف اصلی اثر است. نوجوان هایی که به دلایل  نه‌چندان مهم قصد خودکشی دارند، امکان ارتباط با ارواح و باور به تناسخ  و جدایی جسم و روح از هم، بر طبق تخیل نویسنده ، تنهایی انسان مدرن که به شدت به چشم می‌خورد و موضوعاتی از این دست به تدریج سلیقه مخاطب را در سوژه و محتوا خراب می‌کند.
محصولات آسیای دور در ظاهر نکات ممیزی سنگین ندارد! وقتی قرار است از ایرادات آنها صحبت کنیم گاهی جز لباس‌های کوتاه یا هیکل‌های مانکنی و باربی طور نکته‌ی دیگری به ذهن‌مان نمی‌رسد ولی باید هوشیارانه به این نکته توجه کرد که این آثار به شدت سبک زندگی، اعتقادی و فرهنگی آنها را ترویج می کند و اگر مخاطب ما منفعلانه دکمه‌ی تفکر انتقادی‌اش را خاموش کند و خود را به محتوا بسپارد، آسیب‌زاست.