یادداشت‌های یاسمین فلاحتی (141)

          کتاب تابستان ۱۴ سالگی...
یادمه خیلی دوسش داشتم
        

          کتاب خیلی خوبی بود، مخصوصا منی که خیلی تفننی می‌دوم، خیلی لذت بخش بود، همراه شدن با هاروکی موراکامی، یه دونده استقامت که دویدن هاش کمکش میکنه به نوشتن، و واقعا هم همینطوره، نمیدونم این چه جادوییه، ولی وقتی میدویی و یکم و فثط یکم توش استمرار به خرج میدی، به طور معتاد گونه‌ای بهش عادت پیدا میکنی و بعد تاثیرش رو میبینی، هرکس به طور متفاوتی حس میکنه، اما فکر کنم همه جایی از زندگیشون بتونن لمس‌ش کنن.
کتابیه که چه به دونده ها و چه به غیردونده‌ها توصیه میکنم بخوننش، حتا اگر باعث نشه که پاشید برید دویدن رو شروع کنین، خوندش لذت بخش و آموزنده است.
        

          به نظرم این گزاره که انسان به حال خودش تنها رها نشده و یک جز از یک مجموعه بزرگتره و هر عملش نتیجه‌ای داره و هرکس چرخ‌دنده خیلی کوچیک از یک سیستم خیلی بزرگتره که با خراب شدنش کل سیستم می لنگه، خیلی تفکر جالبیه و جای فکر داره...
        

          اگر یه بمب بیافته و غالب مردم و کشور ها و سیاست ها از بین برن، به نظرتون روشی که باقی مانده ها در پیش میگیرن چیه؟ استبداد و زور گویی ؟ یا دموکراتیک و قانون گرایی ؟
بدون اینترنت و ماشین و هوش مصنوعی و همه داروهایی که میشناسیم، چقدر و چطور میخوایم دووم بیاریم؟
کتاب این داستان رو برای ما باز میکنه و تا صفحه آخر همراه خودش می‌بره به قلعه، کشش و تعلیق تا خط آخر همراه‌مونه و گاهی استرس و دل‌شوره...
یکی از بهترین کتاب هایی که خوندم، جزو تاپ ۱۰ که قطعا هست!
داستان گیرا و پرکشش و تعلیق های به جا و صحنه سازی های بی نقص! میشد یه نفس کلشو خوند و بعدش یه آخیییییش از ته دل گفت، ولی ترجیح دادم جرعه جرعه سر بکشم و مزه مزه‌اش کنم قشنگ، شما هرطوری بخونید لذت لازم رو می‌برید بی شک!
و ما آدم ها چقدر عحیبیم، چقدر ضعیف و چقدر قوی‌ایم، قدرت ما در اتحاد ماست، در باهم بودنمون.

پی‌نوشت: کتاب به هیچ وجه  مناسب رده سنی نوجوان نیست. 
        

          واقعا آیا این بدترین دنباله‌ای نبود که می‌شد برای کتاب اول نوشت؟
بیشتر شبیه یه مقدمه بود از کتاب بعدی.
به تنهایی ارزش یک اثر مستقل رو نداره، انتهاش قابل پیش‌بینیه، کلیشه است و با ارفاق بسیااااااار زیاد یک تثر متوسط، حتی در همین ژانر، حتی برای مخاطب نوجوان،
واقعا خورد تو ذوقم.
        

          فکر کردم قراره با قلم قیصر امین پور کنده شم از این‌حال و هوا برای هرچند مدت کم
اما متاسفانه در ادامه روند روزهای خوب و انتخاب های خوبی که دارم‌میکنم، در نهایت چیزی جز، واتتتت این چه سمی بود من خوندم نسیبم نشد.
این دوتا ستاره هم واسه یکی دوتا روایت نه چندان خوبش=/
        

          حکومت ها بر ظلم باقی نمی مانند..
        

          نویسنده با ایجاد احساس نیاز،مخاطب رو وادار به خوندن ادامه مطلب میکنه.که این به نظرم نکته مثبتی هست.
خیلی خلاصه و مفید مبانی تربیت دینی رو میگه و با بیان کردن تصویر برداری کودک از رفتار و اعمال ما این نکته رو بیان میکنه که قبل از تربیت کودک باید خودمون رو تربیت کنیم، که این به شدت با اسم کتاب هم خوانی داره، حلد اول این مجموعه خیلی کوتاه بود و نمیشه دیگه چیز خاصی در موردش گفت. در کل مفید و لازمه برای هر مربی که اصول تربیت دینی رو بدونه و به کار بگیره.
        

          ننویسید! ننویسید اقا! مگه چاقو گذاشتن بیخِ ریشتون! مگه مجبورید راجع به وقایع تاریخی صدر اسلام رمّان بنویسید!
ننویسید!
        

          کتاب واقعا آموزنده سرشار از نکته های ناب و دسته اول راجع به تاریخ زندگی ائمه، افق روشن از باید ها و ویژگی های یک جامعه و حکومت اسلامی، راهبردها و روش های رسیدن به سر منزل مقصود!
هر شیعه‌ی دغدغه مندی حداقل یک بار باید این کتاب رو بخونه!
و البته با همین یک کتاب میشه کل ج ا حال حاضر رو زیر سوال برد:)))
با تشکر فراوان از صهبا برای گرداوری این مجموعه ارزشمند!
        

          اول که ریویو ها رو خوندم و مقایسه شدن این کتاب با مجموعه هری پاتر گفتم خیلی شلوغش کردن محاله به پای اون برسه اما حالا میگم که واقعا مقایسه به جایی بود و این کتاب تو نوع خودش عالی بود! کاش مثل هری پاتر جهانی بشه..
من حتی موقع خوندن متن کتاب به فیلمنامه شدنش هم فکر کردم و به نظرم میتونه خیلی موفق بشه!
بی صبرانه منتظرم بقیه جلدهاشم بخونم
        

          خب ک چی=/
        

          اخخ که چقدر قشنگ بود! عاشق کتاب هایی هستم که هرچقدر بیشتر میخونیش گره های بیشتریو حل میکنه، لذت باز شدن گره ها و حل شدن پازل و بهت میده...
و یه پایان بی نقص!
هر کس برای خود یک لوثیاست...
صفحه اخرش اندازه یه جلسه تراپی حالمو خوب کرد
        

          تام سایر خیلی جذاب تر از این هستش
        

          اولین رمان فاخری ک خوندم...مزش هنوز زیر زبونه! یک روزه خوندمش و فوق العاده بود!
        

          ترکیب فوق العاده بکمن و فوتبال، چیزی که میتونه منو دیوونه کنه:)
        

          هیچ وقت از خوندن کتاب های بکمن ناراضی نبودم، هیچ وقت...
:''')
        

          (( بپرهیز  از آرزوی دور و دراز که چه بسا فریب خورده‌ای که به آرزوی دراز خویش مفتون گشته و کار خود را تباه کرده و مرگش سر رسیده، که نه به آرزویش رسیده و نه آنچه را از دست داده درک کرده است.))
این کتاب، تصویر این حرف امام علی بود...
        

          حامد عسکری بیشتر از اینکه نویسنده خوبی باشه، کپشن نویس خوبیه، این‌کتابم میشه بچشم ۳۰ ۴۰ تا پست ایسنتاگرامی نگاه کرد، وه ار روایتش دل و آتیش میکشونه، بخش مدینه کتاب فوق العاده بود ، اشکم بند نمیومد، با خوندن بخش های مکه اش مو به تنم سیخ میشد و من چقدر از وادی دور بودم که تا حالا زیارت مدینه و مکه برام موضوعیت نداشته، خدا حامد عسکری و خیر بده....
اللهم الرقنا حج بیتک الحرام  تو جوونی لطفا