زنی که روزی به دهکده خاک بر سر سفر کرده حالا به دهکده ای سفر می کند که دوست دارد سر بر خاکش بگذارد . دهکده ای که شهردارش همان علمدار کربلا است.

تا به حال تجربه سفر اربعین را نداشته ام. منتظرم سومین فرزند هم کمی بزرگ شود☺.
        

          این کتاب، روایت نویسنده است از سفرش به پیاده روی اربعین. ماجراهای یک مادر با سه فرزند که چطور امور خانه و پسرانش را سر و سامان می دهد و آنها را می گذارد و به سفر می رود. و اتفاقاتی که در پیاده روی برایش می افتد. حین خواندن کتاب همانطور که اشک گوشه ی چشمانتان حلقه زده، لبخند به لب تان می آید. ویژگی متمایز کتابهای خانم غفار حدادی همین است. روایت های ساده و صمیمانه. 
        

          در فرودگاه‌ها مرسوم است که گذرگاه اتباع بیگانه و دارندگان پاسپورت همان کشور را جدا از هم قرار می‌دهند. اما امروز دسته‌بندی متفاوت است.
«مسافران عتبات» و «سایر مسافران».
به نظر می‌رسد همهٔ اربعینی‌ها مال یک کشورند و دیگران همه مال کشوری دیگر.
هرکس با هر رنگ پاسپورتی، یا اربعینی است و یا غیر اربعینی؛ یا حسینی است و یا غیر حسینی.
و در دنیا شاید دسته‌بندی دیگری هم وجود نداشته باشد.


" فائضه غفارحدادی / سر بر خاک دهکده "
        

          یه مامانی سه تا بچه ی قد و نیم قد داره، اونم از نوع پسر! حالا امام حسین برای پیاده روی اربعین اونو طلبیده...پس همه میان پای کار و کمک می کنند تا بتونه به این سفر بره... مامان که نویسنده ی خوبی هم هست گزیده‌ای از سفرش را نوشته است. فکر می کنم برای کسی که پیاده روی رفته باشه، جذابتره.‌.یه جورایی تجدید خاطرات هست. تو این سفرها سختیِ سفر و حالِ خوش به هم آمیخته است. آخرش هم اون حالِ خوش میمونه و سختی ها فراموش میشه. گاهی هم تو شور خستگی و‌کم آوردن یه اتفاق خنده داری میفته که سالها خاطره میشه...فائضه غفار حدادی تمام این ها رو با قلم روان و دلنشینی نوشته است.
🌱من نسخه الکترونیکی کتاب «سر بر خاک دهکده» را از طاقچه بی نهایت خواندم. مطالعه ی این کتاب با محاسبه طاقچه حدود چهار ساعت طول کشید. ارزش خواندن داره، آدم رو هوایی می کنه. هوای امام حسین...
        

          در ایامی که دوستان و آشنایان در خاک دهکده‌ی پدری یا حوالی آن به سر می‌برند، به عنوان یک «جامانده» پناه بردم به این کتاب و بسیار راضی‌ام.
راضی از این بابت که گرچه سعادت نداشتم قدمی در این مسیر آسمانی بردارم و نفسی از آن هوای بهشتی به سینه فرودهم، اما با اشک و لبخند در این سفر با خانم حدادی همراه بودم.
        

          کتاب با زبانی طنز به روایت پیاده روی اربعین پرداخته...برخی نکات برای زیارت اولی ها میتواند جالب توجه و کاربردی باشد.
        

          بسم الله الرحمن الرحیم
اربعین برایم نقطه شروع هر سال است. بار سفر را که زمین می‌گذارم، زندگی شروع می‌شود...
و همیشه خواندن از ان را دوست داشتم... چه اینکه خانم فائضه غفارحدادی نشان داده که بلد است خوب، روان روایت کند...
        

          .
چه کتاب خوبی این کتاب، با اینکه تجربه دوبار پیاده‌روی اربعین داشتم ولی دریچه‌های جدیدی برام باز شد که اگر عمری باقی باشه و دوباره بشم  #من_یک_اربعینی_هستم حتماً از این تجربه‌ها استفاده می‌کنم.
در طول کتاب همش این مداحی میاد تو ذهنم:
میاد خاطراتم جلوی چشام
من اون خستگی تو راه می‌خوام

#ایران #کربلا #نجف #خانه_پدری #اربعین #شهدا #ali1084
1398/10/08
        

          اگه #خط_مقدم و #دهکده_خاک_بر_سر رو خونده باشی و با #فائضه_غفار_حدادی دوست باشی برای خوندن #سر_بر_خاک_دهکده بی‌تاب می‌شی.
انقدر کتاب نخونده داری که به خودت قول دادی تا بخش عمده‌ای از کتاب‌هات رو نخوندی کتاب نخری. اما خوب هدیه که می‌شه گرفت. البته هدیه گرفتن از نویسنده بی‌انصافیه. قبلاً هم یه محمدرضا دادی یه محسن گرفتی و حالا چیزی برای مبادله نداری. اما با ناشر یعنی همون ناشر درجه یک کتاب خودت #نشر_شهید_کاظمی حق آب و گل داری. همیشه کلی کتاب بهت هدیه می‌ده. ناشر هم که قمه. ولی خوب بالأخره با لطایف‌الحیلی کتاب به دستت می‌رسه. حالا مگه میشه بذاریش ته صف کتابهات؟ حتی وسط‌شون هم نه. اصلاً روی میز تحریر هم نمی‌ره. مستقیم از توی کیف میاد توی دست. کتاب درباره #پیاده_روی_اربعینه . از زمان تصمیم برای سفر تا لحظه بازگشت. اما سفرنامه نیست. روز نوشته. یا شاید هم حال‌و‌احوال نوشت. با علم به همین نکته می‌ری سراغش چون با تجربه درباره‌ئ اکثر کتاب‌های اربعین می‌دونی که نباید توقع سفرنامه داشته باشی. قبلا از دیگران زیاد شنیدی که اشک و لبخند رو با هم داره. اما فقط اشک و لبخند نیست. یه حال خوشه. یه چیزی که نمی‌تونی کتاب رو زمین بذاری و نصفش رو با نور چراغ می‌خونی. 
اما فقط حال خوش هم نیست. سراسر تفکره. که من کی هستم و کجا قراره برم و پا تو چه سرزمینی گذاشتم؟ نسبت منِ میهمان با اوی میزبان چیه؟ 
با خودم چندچندم؟
من اگر بودم اون راننده تاکسی بی‌انصاف می‌شدم یا اون دختربچه‌ای که سینی روی سر گرفته.
پ.ن یکی از قشنگ‌ترین لحظه‌های کتاب لحظه‌ای بود که پدر رو ره حرم و خطاب به امام از سفرش می‌گفت و ای‌کاش همه آنچه پدر گفته بود مثل یک نقل قول توی کتاب میومد.
        

          روایتی از پیاده روی اربعین سال 97. کتاب به اندازه ی توقعم قوی نبود، گاهی جملات نابی داشت و گاهی اتفاقات زیبایی را به تصویر کشیده بود اما در مقابل گاهی هم موقعیت را نشناخته بود و حرف ها و اتفاقاتی را روایت کرده بود که جایگاه ویژه ایی نداشت.
        

          سفرنامه اربعین خانم حدادی که به خرده روایت ها خیلی خیلی توجه کردند و با قلم روان و جذابی که دارند و چاشنی طنزشون اثری زیبا و با حال خوب نوشته اند
        

          کتاب متوسطی بود از نظر من
        

          روایتی از پیاده روی اربعین که خاطرات آدم رو از این سفر معنوی  زنده میکنه 
        

          کافیه سفر اربعین رو رفته باشین.اونوقت با تک تک سطر و کلمات این کتاب خودتون رو توی مشایه احساس می کنید.
و فکر کنم حتی اگه تا به حال خاک اربعین رو نخورده باشین با این سفرنامه دلتون لک میزنه برای چشیدن طعمش.
و حتی هر بهانه ای هم بخواهید بیارین با دیدن شرایطی که برای نویسنده مهیا شد حتما بهانه هاتون براتون بی اثر میشن.
بخونید. و حتما برای اربعین امسال برنامه ریزی کنید 
        

          خوب به من اربعین نرفته و جامونده چسبید
انگار یه دور زیارت کردم🥲
        

          یک سفرنامه قشنگ بود ولی به جهت اینکه روی جلد کتاب زده سفر به همراه چهار محافظش ، انتظار می رفت بیشتر از چهار محافظش در روند کتاب صحبت بشه نه فقط چند جای انگشت شمار
        

          سر بر خاک دهکده روایت شیرینی است از یک حضور سه روزه در پیاده روی اربعین از زبان یک خانم نویسنده با همه دغدغه های مادری و همسری، آن هم تنها.
یک تجربه نگاری شخصی تا آنجا که ممکن است و اشتراک با مخاطب کتاب خوان‌
با روضه وداع گریه کردم و با کلی از روایت ها لبخند بر چهره دوید.
دوستانی که از سفر اربعين برگشته اند، حتما با خواندن این کتاب، خاطرات تازه کنند.
        

          این کتاب واقعا حرف دل من بود . 
من که لذت اربعین کربلا بودن رو به لطف خدا تجربه کردم کلمه به کلمه این کتاب رو درک میکردم
        

          هنر یک نویسنده - سفرنامه نویس - آنجایی خودش را ظاهر می‌کند که بتواند از درون یک سفر که در روزهایی مشخص، با ابتدا و انتهایی مشخص، با حضور میلیون‌ها نفر، هر ساله تکرار می‌شود، صحنه‌ای خلق کند و برای خواننده تعریف کند که با خواندن آن، احساس تازگی و نو بودن دست دهد. این ویژگی را در کتاب «سر بر خاک دهکده» و در قلم «فائضه غفار حدادی» ندیدم.
در واقع برایم جذابیت و شگفتی‌سازی نداشت. به زحمت تمام شد. قلمش کاملاً زنانه بود شاید هم صرفاً زنانه‌پسند.
حرف‌هایی که اگر موضوع سفر زیارت اربعین نمی‌بود، کاملاً لوس به نظر می‌آیند؛ اشاره‌ها و شوخی‌ها و کنایه‌ها و تیکه‌هایی که بیشتر حوصله سربر بودند.
نکته جالب این کتاب برای من، صفحه یکی به آخر آن بود؛ نقشه مسیر مشایه با علامت‌گذاری نقاط خاطره‌خیز بر روی آن.
صفحه آخری که از روی شوق و علاقه خواندمش:
السلام علی الحسین
و علی علی بن الحسین
و علی اولاد الحسین
و علی اصحاب الحسین
        

          روایتی دلی از اربعین برای دو مادر چند فرزندی چقدر می شد به ان ها حسودی کرد وقتی اصلا نمیتوانی تصور این مرخصی بی نظیر چند روزه رو از ذهنت بگذرانی