به نظرم این گزاره که انسان به حال خودش تنها رها نشده و یک جز از یک مجموعه بزرگتره و هر عملش نتیجه‌ای داره و هرکس چرخ‌دنده خیلی کوچیک از یک سیستم خیلی بزرگتره که با خراب شدنش کل سیستم می لنگه، خیلی تفکر جالبیه و جای فکر داره...
        

          به کیمیای ایمان! چه عنوانی و چه کتابی!
درباره لا اله الا الله و توحید قبلا هم کتاب هایی خونده بودم. مثلا خدا در زندگی انسان و خدا در اندیشه انسان شهید مطهری. به کیمیای ایمان درباره توحید حرف های تازه و جالب توجهی داشت.
دیدگاه امام به توحید به معنای باور به آفرینشی که مبدا و مسیر و مقصد واحد داره و گرداننده واحد داره و اثراتش خیلی جالبه. احساس می کنم عظمت توحید از روح کثرت زده من خیلی بیشتره. شاید دلیل اینکه امام موسی صدر اینقدر شخصیت بزرگی بودن همین درک بیشترشون از معنای توحید بوده. معنایی که همه آفریده ها رو به آفریدگارشون وصل می کنه و به اعتبار آفریدگارشون بهشون قدر و منزلت می ده.
امام موسی صدر توی به کیمیای ایمان پایه و بنایی رو معرفی می کنن و براساس اون در ساحت فردی سبک زندگی و سبک فکر و توی ساحت جمعی اصولی برای روابط اجتماعی و اقتصادی  ارائه می دن. خود امام می گن که این ها آرمان گرایانه اما قابل تبدیل به واقعیته. اما کو آدمی که گیوه ور بکشه و بره دنبال تحققش.
به کیمیای ایمان رو می خوام بارها و بارها بخونم شاید حداقل توی فکرم جاری بشه و نوبت به عمل کردن بهش برسه.
پ. ن:این دفعه کتاب رو نسبتا فصل به فصل خوندم. به لطف گزارش پیشرفت بهخوان تونستم یک نظم ذهنی ای از موضوع پیدا کنم. دم بهخوان گرم!
پ.ن:علی الحساب بشینم بریده ازش دربیارم