بریده‌های کتاب محدثه سلمانی

در اوج روضه خوانی، در حالی‌که عزادارن متاثر از صحنه روز کربلا غرق گریه و ناله هستند، آقای علم بردار با جمعی از جوانان و ارادتمندان حضرت عباس سینه زنان وارد حسینیه می شوند. معمولا جوانان سینه زن که علم منتسب به حضرت ابوالفضل را همراهی می کنند با ناله و نوحه فریاد می زنند:((این علم از کیست که بی صاحب است؟)) جمع دیگری هم در جواب می گویند:((این علم از ماه بنی هاشم است.))

هرکدام از ما باید مبارزه با نفاق را در درون خودمان شروع کنیم و از گفتن چیزی جز آنچه به آن ایمان داریم و بیان چیزی جز آنچه احساسمان است اجتناب کنیم.

از جا برمی خیزیم و از سید[هاشم صفی الدین] برای مرخص شدن اجازه می گیریم. پیش می آید و با یکایکمان به گرمی دست می دهد. به من که می رسد، آغوشش را باز می کند و می گوید:((فرزندان شهدا را نمی شود نبوسید)) سرتاپا غرق شرم می شوم. نزدیک است بغضم بترکد. محکم در آغوشم می کشد. یک بار دیگر عطر عربی گرمی در مشامم می پیچد.

می توانم برایت بگویم؛ از همه آن چیزها که نمی توانم تغییرشان بدهم. می توانم برایت بنویسم؛ از تمام آن کسان که نمی توانم دردهایشان را حتی تقلیل بدهم.

امیلی بار دیگر جذابیت و کشش اجتناب ناپذیر شخصیت او را حس کرد. کششی آن قدر قوی و محکم که احساس کرد جرئت ندارد به چشم هایش نگاه کند. اما در همان چیزی را پیش خودش اعتراف می کرد که خاله الیزابت حتما از شنیدنش پس می افتاد. دلش می خواست تدی همیشه و همه جا کنارش باشد

هیچ کس نمی خواهد بداند زیر سنگ ها چیست، آن هم وقتی که عقرب های زهرآگین زیر آن کمین کرده و تصویر خودساخته از قوم موجود و جاه طلبی های ارضی اش را هدف قرار داده اند. هدف جدی نوشتن تاریخ ملی کشف تمدن های گذشته نیستند؛ هدف اصلی اش تا به امروز ساخت فراهویت و تثبیت سیاسی وضعیت کنونی بوده است.

انسان در عصر امام حسین(ع) در نهایت درجه انحراف عمومی به سر می برد، انحرافی که با انحراف حکومت آغاز و سپس به همه بخش های جامعه و در نهایت به جان مردم کشیده شد و بر وجدان ها پیروز گردید یا آن ها را مسخر خویش کرد و به ملکیت خود درآورد یا برآن چیره شد و تمایلاتشان را تغییر داد.

در روایات آمده که کعبه قلب اسلام است؛ ((لایزال هذا الدین قائما ما قامت الکعبه)) تا کعبه باقی است این دین هم باقی است. کعبه قلب اسلام و نشانه اسلام است و اسلام تا وقتی باقی است که کعبه مورد احترام و محل طواف مسلمانان باشد. امام حسین(ع) با شهادت خود کعبه و اسلام را دوباره زنده کرد و این قلب را از ایستادن باز داشت و لبریز از خیرخواهی و خون و حرکت کرد.

((معده های خالی و انبان های گرسنه از من پر خواهد شد))غرض از کشتن من جز پر کردن شکم ها و جیب ها نیست. بدون بازدارنده و مانعی از دین و انسانیت برای شکم ها و جیب هایشان می کشند و می درند؛ و حسین برآن بود این مسئله را در سفرش ثابت کند

هدف یزید از شعر ابن ذی بعره که به آن استشهاد کرد آشکار می شود. او در حالیکه با خیزران خود بر لب و دندان پسر پیامبر(ص) می زد گفت: لعبت هاشم بالملک فلا خبر جاء و لا وحی نزل چه کسی این حرف را می زند؟ یزید. او خودش را امیرمؤمنان می نامد و بر منبر رسول خدا می نشیند و به نام اسلام بر مردم حکومت می کند[اما] از درون اسلام را به مبارزه می خواند و آنچه با فداکاری ها و مجاهدت ها و مصیبت ها به دست آمده است را ابزاری برای فرمانروایی می داند نه پیامی برای آزادی انسان ها