زیبایی خودش را داشت اما سفر به این ارزشمندی میتوانست با جزئی نگری بیشتر روایت شود و صرفا گزارشی بنا نشود.
از جزئیات حرف های رد و بدل شده تا رفتارها و هرآنچه در سفر اتفاق می افتد با قلمی گرم نه خشک و ساده ی رسمی
در عین حال کتاب خوبی بود..
        

          ماجرای سفر پنج روزه به لبنان و سوریه به دعوت #حزب_اللّٰه_لبنان .
این سفر که به دعوت حزب اللّٰه لبنان از حاج #میثم_مطیعی در تابستان سال ۱۳۹۷ صورت گرفته است، و شعرای ابیات مداحی وی، یعنی دکتر #محمد_مهدی_سیار، دکتر #محسن_رضوانی، #میلاد_عرفان‌_پور و خود نویسنده این کتاب، یعنی #محمد_رضا_وحید_زاده نیز حضور داشته اند.
کتاب پر است از لحظات ناب و شنیدنی که حاکی از فضای امنیتی و همچنین آداب و رسوم اهالی سواحل مدیترانه می‌باشد.
این سفرنامه به تازگی (سال ۱۳۹۸) ریز چاپ رفته است و به همین دلیل از طراوت و تازگی مطالب آن، بیشتر لذت خواهید برد.
نویسنده این اثر، در برخی از قسمت‌های کتاب، سخن به گلایه از دو هم‌سفر #شیرازی خود، محمد مهدی سیار و میلاد عرفان‌پور، گشوده و از #صبر و طمانینه آن‌ها انتقاد کرده است که می‌شود گفت این تنها نقص جدی این کتاب خوب به شمار می‌رود!
        

          کوتاهه ای از سفر چند روزه میثم مطیعی و میلاد عرفان پور و محمد مهدی سیار و محسن رضوانی و البته نویسنده کتاب! به لبنان به نیت جلساتی فرهنگی.
کتاب حاصل سفر چند ایرانی حزب اللهی فرهنگی برای جلساتی با افرادی در حزب الله لبنانه. بنابراین هم تم اتفاقات سفر و هم لبنانی که نویسنده دیده و توصیف کرده کاملا تم مقاومته.توصیف های مختصر از لبنان و فعالیت های فرهنگی حزب الله رو قبلا مفصل تر در کتاب لبنان زدگی خونده بودم. هرچند که با عقاید نویسنده اون کتاب موافق نیستم. این کتاب هم چندتا نکته به اون ها اضافه کرد. 
 برای من خوندنش خیلی دلنشین بود و عطر ناب ترین جان هایی رو داشت که این جهان و این عصر به خودش دیده. 
        

          سفرنامه میثم مطیعی و دوستان به لبنان. نشان دادن شباهت ها و تفاوت های ایرانی ها و لبنانی ها حتی وقتی که فکر می کنیم لبنانی ها که از ما ولایی تر و انقلابی ترن. کلا به عشاق لبنان و حزب الله و میثم مطیعی، توصیه می کنم بخونیدش.
        

          خیلی اهل سفرنامه خوانی نیستم. اولین و آخرین سفرنامه‌ای که خواندم خالِ سیاه عربیِ حامد عسکری بود از سفر حج . خوشم آمد. "شامِ ملیتا" را توی کتاب‌خانه‌ام نشاندم. برای وقتی که دلم خواست بروم لبنان گردی. با میثم مطیعی و محمد مهدیِ سیار. آن موقع فکرش را نمی‌کردم که قرار است با چه حالی بخوانمش. فکرش را نمی‌کردم که قرار است خواندنش برایم جان فرسا باشد‌. با کلمه‌های محمدرضا وحید زاده همراه شدم. می‌خواستم خوش‌خیال باشم. فکر کنم هنوز سال نود و هفت است. لبنان درگیر انتخابات است. می‌خواستم زمان بایستد. چرخ‌ دندنه‌های ساعت‌ها از کار بیفتد. هنوز لبنان سید حسن داشته باشد. مردی که گوهر درخشان لبنان است‌. سال نود و هفت باشد و سید مقاومت درگیر برنامه‌ی فشرده‌ی انتخاباتی. مشغول یک سخنرانی مهم . فرصت نداشته باشد که شاعرهای ایرانی را ببیند. فدای یک تار مویش‌. همین که توی هوایی نفس بکشیم که سید حسن دارد کافی‌ست. لبنانِ بی سید حسن نصرالله؟ خدا نیاورد آن روز‌ را...
        

          ..

می‌پرسیم: «ممکن است درگیری‌ها به شرق دمشق هم برسد؟» راننده شرایط دیگری را توضیح می‌دهد. جنس سوالات ما عوامانه و جنس پاسخ‌های راننده، نظامی و حرفه‌ای است. در مجموع خیلی با نقطه کانونی نگرانی ما هم‌راستا نیست. در همین میان، چیزی در افق، خود را به سوالات ما نزدیک می‌کند. ناگهان صدایی مهیب از دوردست به گوش می‌رسد و بعد از چند لحظه، ابر تیره قارچی‌شکلی در انتهای افق پدیدار می‌شود. مهدی هیجان‌زده و با انگشت اشاره، ابر سیاه را نشانمان می‌دهد. راننده توضیح می‌دهد که این آتش نیروهای مقاومت است که دارند مواضع تروریست‌ها را هدف قرار می‌دهند. ابر تیره بعد از چند دقیقه در هوا محو می‌شود.
        

          میثممطیعی، محمدمهدی سیار، میلاد عرفان‌پور، محسن رضوانی و خود جناب محمدرضا وحیدزاده برای یک سفر کوتاه سه روزه رفته‌اند سوریه و لبنان که سفرنامه این جمع را جناب وحیدزاده کتاب کرده و اسمش را گذاشته شام ملیتا.
از محمدرضا وحیدزاده چند یادداشت با موضوع پژوهش هنر خوانده‌ام و بسیار خلاق می‌شناسمش. در این کتاب جمع و جور هم خلاقانه نوشته. هر چند پاورقی‌های طویل به نظرم اصلا لازم نبود.
روی جلد طبیعی حاصل دکوپاژ صیفی‌جات را حال می‌کنید که پرچم ایران و لبنان را ساخته؟
این همه آدم در این سال‌ها به سوریه و لبنان رفت و آمد داشتند و اگر چند اثر موجود را  کنار بگذاریم، ملاحظات امنیتی و سایر ملاحظات بهانه‌های خوبی برای تنبلی و ننوشتن و نساختن فراهم کرد. کاش بیشتر می‌نوشتیم از این سال‌ها...
        

          روایتی از سفر به لبنان و سوریه 
درربهار ۱۳۹۷حزب الله لبنان به مناسبت برخی مداحی های دکتر میثم مطیعی به زبان عربی، از او دعوت کرد سفری به بیروت داشته باشد. 
خاطرات سفر در این کتاب جمع اند. 
        

          .
هفته اول فروردین؛ شام ملیتا

ملیتا اسم روستایی ست در جنوب لبنان. یک موزه جنگ سی‌وسه‌ روزه هم اونجا هست به همین نام که بیشتر اسم ملیتا رو به اون موزه می‌شناسن.
این کتاب روایت بسیار کوتاهی از سفر سه روزه کاری میثم مطیعی، مهدی سیار، میلاد عرفانپور و محسن رضوانی به لبنانه.
اطلاعات زیادی نداره و به کلی‌گویی و صبح بیدار شدیم صبحونه خوردیم شب شام خوردیم خوابیدیم و کجاها رو دیدیم بسنده شده.
البته اولا کوتاهی سفر و دوما امنیتی بودن فضای جلسات و افراد قطعا روی این خلاصه‌گویی اثر داشته و نمیشه بر نویسنده خرده گرفت.
به هرروی شروع سبُک و رضایت‌بخشی برای سفرنامه‌خوانی بود.

        

          قبلا سفرنامه «الی» را خوانده بودم
هر دو کتاب جذابند ولی در دو فضای متفاوت روایت می شوند شام ملیتا  سفری رسمی و با بچه های حزب الله بوده
- توضیحات امنیتی خصوصا در فرودگاه بیروت عجیب بود
- خاطره توصیه فروشنده به خریدن آثار میثم مطیعی بجای آثار جولیا پطروس خیلی جالب بود
- دیدار با صفی الدین و توصیف او آنهم الان که ایشان شهید شده متاثر کننده است
        

          مطالعه این کتاب در تاریخ ۱۳۹۹/۰۷/۱۰ به پایان رسیده است.