بریده‌ کتاب‌های معصومه مهدی‌فر

《در حالی که زندگی می‌کنیم به مرگ خیلی نزدیک هستیم.》

بعضی موقع‌ها وقتی آدم چیزی رو ندونه،زندگی‌ش خیلی راحت‌تر می‌شه.

پاتریک گفت مشکل این‌جاست که چون چیز دیگه‌ای اتفاق افتاده، پیداکردن فرصت‌های جدید خیلی سخته. هیچ‌کی نمی‌تونه به بزرگی بیتلز شه، چون افراد بیتلز یه《بستر》درست کردن. دلیل بزرگ بودن اونا اینه که هیچ‌کی رو نداشتن که خودشون رو باهاش مقایسه کنن، پس سف آسمون محدودیت‌شون بود.

《چارلی،ما عشقی رو قبول می‌کنیم که فکر می‌کنیم لیاقتش رو داریم.》

《نشانه‌ی یک فرد نابالغ این است که می‌خواهد به دلیلی،شرافتمندانه بمیرد. و نشانه یک فرد بالغ این است که می‌خواهد به دلیلی، با تواضع زندگی کند.》

فکر کردم شاید انسان قرار نیست هیچ‌وقت حقیقتاً شاد باشد. شاید اصلا چنین چیزی در دنیا وجود ندارد.

《مرگ همه‌ی ما رو مثل سایه تعقیب می‌کنه!》

مرگ هم همین است؛ وقتی آدمی سر جایش بی‌حرکت می‌مانده و می‌پوسد، آرام آرام تجزیه می‌شود و هیچ‌کار هم از دستش بر نمی‌آید؛ حتی متوجه گذر زمان هم نمی‌شود‌.

هرپه پول درآورد کتاب خرید،و همه‌اش خیال می‌کرد شاعر است. پدر پرسید:《دنبال چه میگردی؟》 گفت:《دنبال خودم.》

درست نیست که مرگ انقدر زود سر برسد،وقتی خود زندگی هنوز فرصت آغاز شدن نیافته.

کسانی که به آن‌ها عشق ورزیده می‌شود،نمی‌توانند از دنیا بروند،چون عشق یعنی فناناپذیری.

《برای همیشه》 از تعداد بسیار زیادی《 الان》تشکیل شده است.

آدم نمی‌تواند جلوی سپری شدن زمان را بگیرد ولی زمان گاهی برای عشق از حرکت می‌ایستد.

بپر،واجازه بده درحال سقوط بال‌هایت رشد کنند.

زمان چیزی جز زمان نیست.شعری بی قافیه است،همه چیزش به خودت بستگی دارد.

هر برهه از زمان ابوالهولی است که به محض این که معمایش حل شد،خود را به ورطه پرتاب می‌کند.

عشق مانع نمی شناسد؛نه در می‌شناسد نه مرز و از میان همه‌چیز عبور می‌کند نقطه‌ی شروع ندارد،از ازل بال می‌زد و تا ابد هم بال می‌زند

شاید حتی آدم‌های که خیلی دوستشان داری و تحسینشان میکنی،می‌توانند کاری کنند دنیا را طوری ببینی که ترجیح می‌دهی آن طوری نبینی.

خانه ارزشمند است؛چون خانه است.این به خودی خود کافی است. وسیله‌ای برای رسیدن به هدف نیست.

《پس بگو کیستی؟》 《جزئی از قدرتی هستم که همواره خواهان شر است اما همیشه عمل خیر می‌کند.》 گوته،فاوست