در یک کلام کتابی به غایت تلخ! تهران و حتی ایرانی که درآن عشق وجود ندارد و مردم باید آن را خریداری کنند. شرکت هایی که به مردم تلقین می کنند با عشقی که از ما می‌خرید حسی ناب و زندگی مرفه را تجربه می‌کنید و مردمی که صبح تا شب کار می‌کنند تا بلکه روزی بتوانند عشق بخرند! شبکه های اجتماعی ای که پر از فیلم و عکس از شرق نشینان تهران است و حسرت غرب نشینان بینوا را برمی انگیزد. من این کتاب را هم دوست داشتم و‌هم نه! دوست داشتم به خاطر قلم توانمند نویسنده، دوستش نداشتم، به خاطر تلخیِ بیش از حد آن! نمی‌دانم شاید در سبک ادبیات گمانه زن و پادآرمانشهر این تلخی عادی باشد و من زیادی حساسم!
داستان با خودکشی دختری به نام نیلوفر شروع می شود و پیگیری کارآگاه پلیسی به نام شهریار که مادرش صاحب یکی از همین شرکت های فروش عشق است! خودکشی و اعتیاد و خیلی از خلاف هایی که در غرب تهران برای اداره ی پلیس عادی شده و این قبیل پرونده ها معمولا زود  مختومه می‌شوند. اما انگار این پرونده برای شهریار معمولی نیست و رازهای زیادی در پشت آن نهفته است ...
        

          کتاب بدی نبود اما زیاد دوسش نداشتم . یه جاهاییش از نظر من  غیر منطقی بود و زیاد درکش نکردم . ولی در کل کتاب ایده خیلی جالبی داشت . بنظرم هرکسی میتونه یه نظری راجبش داشته باشه . 
        

          نمیدونم چی بگم از شدت عجیب بود داستان
موضوع داستان خیلی خفن بود واقعا ایده‌ی جدید و نابی بود به نظرم
هرچند یسری سوال بدون جواب حس میکنم آخرش داشتم 
شخصیت شهریار یه جاهایی برام غیر قابل درک بود
کلا خیلی داستان گیرایی نداشت یعنی واقعا آخراش خسته شده بودم و میخواستم زود تموم شه
و پایانش؟ نه ممنون.
        

          در نگاه اول جذب اسم و جلد کتاب شدم. بعد از خوندن معرفی کتاب ترقیب شدم که کتابو بخونم. کتاب موضوع جدید و جالبی داشت ولی به نظرم بیشتر جای پرداختن داشت و میتونست هیجان انگیز تر باشه و از یه جایی به بعد کاملا تهشو میشد حدس زد و خبری از پایان غیرمنتظره نبود. در کل به نظرم ارزش خوندن داره و آدمو به فکر فرو میبره در مورد آینده ای که به نظر بعید میاد ولی اتفاق افتادش غیر ممکن نیست.
        

          سندروم ژولیت توسط ضحی کاظمی و از انتشارات باژ چاپ شده. 
با اینکه روندداستان سردرگم است و پایان آن بهترین خودش نبود، اما نمیشود از کنار این کتاب گذشت؛ چون از جامعه‌ای حرف میزند که فقدان عشق دارد.
        

          دوران دبيرستان درس هاى كتاب ادبيات يكي در ميون راجع به "عشق" بود و حالم از اين قضيه بهم ميخورد. تمام متن ها(چه از شاعر و نويسنده هاى معروف و چه از نويسنده هاى كمتر شناخته شده) عينا مثل هم بودن. يا بحث شمع و پروانه بود يا ديوانگى و فداكارى و خطرپذيرى عاشقان.

چيزى كه بيشتر اعصابمو خورد ميكرد اين بود كه تو بيشتر اين متن ها به اين موضوع اشاره ميشد كه فقط تظاهر كنندگان از "عشق" صحبت ميكنند و عاشقان واقعى هميشه خاموشند. و خب اين برام جاى سواله كه اين نويسنده ها خودشون رو عاشق ميدونند؟ اگه عاشقن پس چرا "كِلك از بنان افكنده" نيستن و اگه نيستن چجورى انقدر ازش صحبت ميكنن ؟ :/
————
البته اين حرفام همش به اين كتاب ربط نداشتن ولى چون بحث عشق بود گفتم بگم.

ايده كلى جذاب بود. البته بخش ترسناك قضيه اينه كه احساس ميكردم داستان همين امروزه نه آينده.(ترجيح ميدم مثال نزنم چون ممكنه اسپويل بشه)

اما جدا از ايده خوب، متاسفانه كل روند داستان قابل پيشبينى بود. كلا انگار هيچ چيز جديدى راجع به عشق وجود نداره.

براى "علمى-تخيلى" بودن نياز به محتواى بيشترى داشت و من تكنولوژى و علم خاصى نديدم.

به جز اسم شخصيت ها و چند تا مكان هيچ نشونه اى از ايرانى بودن تو كتاب وجود نداشت(البته اين كاملا سليقه ايه ممكنه ديگران مشكلى باهاش نداشته باشن)
همش خدا خدا ميكردم يه پيچش داستاني رخ بده و نظرم رو عوض كنه ولى نشد كه نشد.

2.5
        

          اوایل کتاب خیلی خوب بود،  کتاب قشنگی بود و موضوع جالبی داشت اما از یه جایی به بعد دلم میخواست هرچه سریع تر تموم بشه و ریدینگ اسلامپ شدم ، در کل خوندنش رو پیشنهاد نمیکنم
        

          یه عاشقانه متفاوت بود برام 
جالبیش این بود که نویسنده اش ایرانیه
و بنظرم شاید بعضی ها درکش نکنن ولی من تونستم باهاش ارتباط برقرار کنم 

        

          کتاب جالبی بود و البته یه مقدار چاشنی معمایی داشت . 
این یادداشت ممکنه حاوی اسپویل باشه ، پس لطفاً کسانی که قصد خوندن کتاب رو دارن ، نخونن ✨
اول از همه بگم که : داستان راجب پسری هست که دنبال پرونده دختریه که خودکشی کرده ولی از هیچی خبر نداره و از همه کسانی که نیلوفر رو می‌شناختند پرس و جو می‌کنه و خیلی هم خوش خیاله که همه بهش راستشو میگن اما اینطور نیست .
باید راجب نقاط قوت و ضعف کتاب بگم و اول از نقاط قوت شروع میکنم : 
۱- فصل های کتاب کوتاه هستش و حوصله آدم رو سر نمیبره .
۲- داستان کشش خوبی داره و سطح معمای داستان خوبه .
۳- نویسنده مغزش رو برای خلق به دنیای جدید در تهران به کار انداخته .
۴- کتاب کمتر از ۳۰۰ صفحه است که این خودش پیشگیری از ریدینگ اسلامپ شدن می‌تونه باشه .
۵- توی یه قسمت از کتاب به غذای ایرانی اشاره شده اونم کوکو سبزی غذای مورد علاقه من 😁 مخلفات رو توصیف میکرد و البته به همراه نون سنگک جوری که توی اون صفحه احساس میکردم که واقعا دارم یه کتاب ایرانی میخونم و لذت می‌بردم .
۶- نویسنده خیلی قشنگ تونسته عشقی که شهریار نسبت به نیلوفر پیدا کرد رو بیان کنه بدون اینکه اشاره مستقیم کنه .
اما نقاط ضعف کتاب ::
۱- یه سری اتفاقات توی کتاب مبهمه و خواننده نمی‌فهمه بعضی جا ها چه اتفاقی میوفته .
۲- نیلوفر که داستان حول محور اون می‌چرخه خیلی زیبا و بی نقص توصیف شده که این دل خواننده رو میزنه متاسفانه .
۳- شهریار خیلی ساده بود که فکر میکرد اگر قراردادِ بهار رو امضا کنه می‌تونه معمای خودکشی نیلوفر رو بفهمه .
درکل از خوندن این کتاب به هیچ عنوان پیشمون نیستم چون آخر داستان یه غمی احساس کردم و همچنین ترسیدم از چنین آینده ای ؛ آینده ای که مردم کشورمون باید با خرید عشق بتونن احساس عاشقی کنن و تنها چیزی که میتونم بگم اینه که عشق رو با هیچ چیز نمیشه تعویض کرد یا خرید 🩵✨

        

          اوایل داستان کمی گنگه 
ولی هر چی جلوتر میره ...
زیبایی آثار هنری مثل رومئو و ژولیت تو این کتاب نشون داده شده 
و چه زیبا هستند افرادی مثل نیلوفر که اینجوری بی ریا و ساده عاشق میشوند 
        

          •موضوع و ایده‌ی خیلی جذابی داشت ولی میتونست خیلی بهتر نوشته بشه. کلا شخصیت پردازی و روند داستان یکم ضعیف بود. و من تا مرز ریدینگ اسلامپ رفتم🤧ولی در کل ارزش یبار خوندن رو داشت

☆فرایند کلی داستان خوب بود ولی میشد با اتفاق های فرعی بیشتر و جذاب، هیجان انگیز ترش کرد.
☆یه نکته‌ی دیگه اینه که کتاب محدودیت سنی داره و واقعا بعضی  از مطالب مناسب همه‌ی سنین نیست
        

          در تمام مدت خوندن کتاب لذت می‌بردم. نمی‌تونم منکر ایده متفاوت و پرداخت خوبش بشم. اما آخرش رو دوست نداشتم. این کتاب می‌تونست در ستایش عشق و درستی اون باشه نه تصویرگر عشق به عنوان عاملی ویرانگر. پیام پنهان ضدخانواده‌اش رو نپسندیدم. 
        

          به نظرم در مجموعه کتاب خوبی بود ولی من نتونستم با هیچ کدوم از شخصیتا ارتباط برقرار کنم یا حتی ازشون خوشم بیاد. 
دنیای جذابی ساخته شده بود ولی من دلم میخواست بیشتر توضیح داده بشه درموردش.

شهریار هم برام به شدت شخصیت رومخی بود. یه سری از جمله ها هم که دیگه واقعا بیش از حد تکرار شده بودن مثلا اطلاعات رو به وی دی فلانی فرستادم.
        

          ایده ی کتاب واقعا جالب بود
ولی اصلا نتونستم باهاش ارتباط بگیرم
واقعا نیاز داشتم یه کتاب ایرانی خوب تو این ژانر بخونم و تموم کردن سندروم ژولیت واقعا از پیدا کردن همچین چیزی ناامیدم کرد
        

          عشق واقعی تنها یک معنی داشت عشق واقعی یعنی با هم مردن.

از نظر من عشق واقعی یعنی برای هم مردن کنار هم ساختن.

در دنیایی که عشق مادیات شده و زن‌ها و مردها با پول عشق رو می‌خرند داشتن احساس و وابستگی به افراد و عاشق اون‌ها شدن دردناکه.
کتاب مستقیماً اشاره نمی‌کرد ولی ما هممون عشق‌های پولی رو به شکل خودش توی واقعیت و جامعه امروز می‌بینیم.
        

          این هم تمام شد؛ باید اعتراف کنم، کتاب خیلی جالب و خیلی متفاوتی بود. من ترجیح میدادم اول شخص باشه به جای سوم شخص، از اونجایی هم که سوم شخص دانای کل نبود و فقط روی شهریار متمرکز بود، اگر اول شخص بود خیلی خوب میشد. اما بعضی جاها غیرمنطقی بود و به نظرم نویسنده باید به خیلی چیز ها بیشتر میپرداخت. داستان در یک ایران خیلی خیلی مدرن بود با دستگاه و اختراعات جدید، اگر درموردشون، البته در قالب داستانی، بیشتر توضیح داده میشد، تجربه خوندن کتاب خیلی شیرین تر میشد. در کل شهریار خیلی کارکتر خاصی بود، نیلوفر هم همینطور. خوندنش رو _خیلی_ پیشنهاد نمیکنم به کسی، اما جمعاً بد نبود. امتیاز : ۳ ستاره ⭐️ 
        

          نویسنده این کتاب داستان و موضوعی رو انتخاب کرده بودند که برای من جالب بود. 
اوایل داستان تازه داشتم جذبش میشدم به تدریج غرق ماجراش شدم... تا اینکه به اخراش رسیدم... 
راستش من انتظار پایانش رو نداشتم... دلم یک پایان بهتر میخواست... 
        

          داستان در رابطه با ۲۰۰ سال آینده ی تهران است. کشور به قبل و بعد از یک رویداد توصیف میشه اتفاقی که بهش میگن سال سم در اون طی اتفاقاتی یک سری محصولات تراژن وارد کشور می‌شه و از اون زمان به بعد نسل‌های آینده عقیم میشن. به واسطه این شرکت‌های فروش عشق راه اندازی میشن و هورمون‌هایی به مردمی که توان خرید محصولات عشق را دارند تزریق و از اون طریق مردم عاشق هم میشن.
خط داستان جالب بود و سوالی که باعث می‌شد از خودم بپرسم این بود اگر عشق وجود نداشت چه اتفاقی می‌افتاد؟
نویسنده تلاش کرده که ماشین‌های خودران رو به تصویر بکشه و از اون فراتر محصولات جدید و قابل تصوری مثل نسل جدید گوشی‌های همراه، که امکانش هست تا ۱۰۰ سال آینده هم حتی به بازار عرضه بشن !
کتاب توصیفات بیش از اندازه و پشت هم نویسی بدون اینکه بندهای کوتاه داشته باشه باعث شد خوندن داستان برای من سخت و خسته کننده بشه. از یه جایی به بعد تصور می‌کردم که دارم کتاب علمی یا یه تحقیقاتی رو می‌خونم که لازم هست پشت سر همنویسی اتفاق بیفته بدون اینکه بندها مشخص بشن.