بریده‌ کتاب‌های s. khalili

تو یافته ی منی در این راه من گم شده ی توام در این راه

مجنون چو بخواند نامه ی دوست ، افتاد برون چو غنچه از پوست ، جز یا ربش از دهان نیامد، یک لحظه به خویشتن نیامد ، چون شد به قرار خود تنومند، بشمرد به گریه ساعتی چند

_ تگزاس الان سرده ،بهارم هست ،هروقت اونجایی که هستم بهار میشه ،یه دفعه به این احساس می رسم که وای خدا من به هیچ جا نمی رسم ! (درست عین پاییز ما 😉)

... برای حرف زدن ،فقط حرف زدن کافی نیست ،باید شنیده بشوید ..

.... قلب خانه ای کوچک است ،خانه ام که نه لانه است ،پناهگاه گنجشکان ،قلب جای کمی دارد ،شادی اش که پرو بال می گشاید ، هرقدر کوچک تماما پرش میکند ,برای چیز دیگری جای ندارد ...‌

........ ای کز تو وفاست بی وفایی پیش تو خطاست بی خطایی ، من با تو چو نیستم خطاکار خود را به خطا کنم گرفتار ،، باشد که وفایی آید از تو .. در زندگیم درود ناری... دستی به سرم فرود ناری .....

برای اینکه بتوان کمی ،حتی شده کمی زندگی کرد باید دوبارمتولد شویم ،ابتدا تولد جسم مان است و سپس تولد روح مان . هردو تولد مانند کنده شدن می مانند .تولد اول بدن را به این دنیا می کشاند و تولد دوم روح را به آسمان پرواز می دهد ....