بریده‌های کتاب نرگس سادات فاضلی

اگر هیچ گاه گم نشده ای، هیچ گاه زندگی نکرده ای.

احساس انسان نابود نمی شود، پرعیارتر می شود.

گاهی حرف هایی میزنیم که اسمش را می گذاریم بذله گویی، اسمش را میگذاریم شوخ طبعی؛ حرف هایی که از سایهٔ ناتوانی ما می زنند بیرون.

دیانت، محکومیت آن ها بود، شهادت اقبالشان.

دریارا از پنجره های حقیر نگریستن، دون شأن مردمی ست که تمامی دریا در ایشان جاری ست و مواج.

شاید قادر به ایجاد توازن میان زمان و مکان نباشیم اما خاطرات مانند موج سیل آسا می آیند و می روند و بدون آنکه نیاز به رویداد تحریک کننده ای داشته باشند بی هدف و بی هشدار و با تمام قوا حس می شوند.

جز در ادبیات کجا می توان دل مشغولی ای بهتر، همراهی سرگرم کننده تر و افسونی دلپذیرتر یافت؟!

معتقد بود آدم های بد، بیش تر از آن که دیگران را رنج بدهند، خودشان رنج می کشند.

دلسرد نشو کوچولو! مبارزه برای به دست آوردن پیروزی به مراتب زیباتر از خود پیروزی است.

.... دیگه به خاطر درخت های زیادِ اطرافت، جنگل رو نمی بینی.