بریده‌ کتاب‌های بامداد خمار

دل میرود ز دستم صاحبدلان خدارا دردا که روز پنهان خواهد شد آشکارا..

دیگر سر و زلف و قد و قامت مرا گمراه نمیکرد؛ من به دنبال یک انسان بودم

سعادت از عشق کور، مثل جن از بسم الله فرار میکند.