بریده‌های کتاب چراغ ها را من خاموش می کنم

«ما زن‌ها از صبح تا شب باید جان بکنیم که همه‌چیز برای شما مردها آماده باشد که به خیال خودتان دنیای بهتری بسازید...» در دیگ لوبیا را برداشت و گفت: «به‌به عجب لوبیایی. توی این فکرم که اگر ما مردها سعی نکنیم دنیای بهتری بسازیم، شما زن‌ها توی این دیگ چه می‌پزید؟ تازه اگر دیگی باقی مانده باشد.»

یاد پدر افتادم که می‌گفت " نه با کسی بحث کن، نه از کسی انتقاد کن. هرکی هرچی گفت بگو حق با شماست و خودت را خلاص کن. آدم‌ها عقیده ات را که می‌پرسند، نظرت را نمی‌خواهند. می‌خواهند با عقیده‌ی خودشان موافقت کنی. بحث کردن با آدم‌ها بی‌فایده‌ست."

آدم ها عقیده‌ات را که می‌پرسند، نظرت را نمی‌خواهند. می‌خواهند با عقیده‌ی خودشان موافقت کنی. بحث کردن با آدم ها بی‌فایده ست.

کُنارهای سرخ را تک تک خوردم و یاد پدر افتادم که میگفت《 نه با کسی بحث کن،نه از کسی انتقاد کن.هرکی هرچی گفت بگو حق با شماست و خودت را خلاص کن. آدم ها عقیده ات را که می پرسند، نظرت را نمیخواهند. میخواهند با عقیده ی خودشان موافقت کنی. بحث کردن با آدم ها بی فایده ست.》

تا حالا چه کسی کاری را فقط برای من کرده؟ خودم در سی‌وهشت سالگی چه کاری را فقط برای خودم کرده‌ام؟

پدر:《آدم‌ها عقیده‌ات را که می‌پرسند، نظرت را نمی‌خواهند؛می‌خواهند با عقیده‌ی خودشان موافقت کنی. بحث کردن با آدم‌ها بی‌فایده‌ست.》

_خب، کتاب خواندن چه اشکالی دارد؟ +هیچ اشکالی ندارد. به شرطی که فایده‌ای داشته باشد، راه نشان بدهد، چیز یاد مردم بدهد، فقط محض تفریح و سرگرمی نباشد.

"وازگن با این همه کار فرصت ترجمه کردن هم پیدا می‌کند؟ تو چرا کتاب ترجمه نمی‌کنی؟" چند لحظه نگاهش کردم که با لبخند نگاهم می‌کرد. مادر گفت "وقتش کجا بود؟ شش ماه بیشتر است پرده اتاق‌ خواب‌ها را نشسته."

دختر پادشاه گفت طلا و جواهر و ماه و ستاره‌ی آسمان به چه دردم میخورد؟ من از شریک زندگی‌ام فقط یک چیز میخواهم: آتش عشق حقیقی!

" حس کردم در جایی که هیچ انتظار نداشتم ناگهان آینه‌ای جلویم گذاشته‌اند و من توی این آینه دارم به خودم نگاه می‌کنم و خودِ توی آینه هیچ شبیه خودی که فکر می‌کردم نیست. "

نه با کسی بحث کن ،نه از کسی انتقاد کن .هرکی هرچی گفت بگو حق با شماست و خودت رو خلاص کن. آدم ها عقیده ات را که میپرسند، نظرت را نمی‌خواهند. می‌خواهند با عقیده خودشان موافقت کنی . بحث کردن با آدم ها بی فایده است .

بیدار شو خواهر در دنیایی که جمیله ها با خون خود فرمان آزادی ملتی را بر صفحه ی تاریخ می نگارند تنها لب گلگون و چشم مخمور داشتن شرط زن بودن نیست.

ورِ مهربان ذهنم پرسید: «تو چه می‌خواهی؟» جواب دادم: «می‌خواهم چند ساعت در روز تنها باشم. می‌خواهم با کسی از چیزهایی که دوست دارم حرف بزنم.» ورِ ایرادگیر مچ گرفت. «تنها باشی یا با کسی حرف بزنی؟»

یاد پدرم افتادم که می‌گفت:((نه با کسی بحث کن، نه از کسی انتقاد کن. هرکی هر چی گفت بگو حق با شماست و خودت را خلاص کن. آدم‌ها عقیده‌ات را که می‌پرسند، نظرت را نمی‌خواهند. می‌خواهند با عقیده‌ی خودشان موافقت کنی. بحث کردن با آدم‌ها بی‌فایده‌ست.))

حس کردم در جایی که هیچ انتظار نداشتم ناگهان آینه‌ای جلویم گذاشته‌اند و من توی آینه دارم به خودم نگاه می‌کنم و خودِ توی آینه هیچ شبیه خودی که فکر می‌کردم نیست.