«گویی تقدیر چنین بوده است که حضور دو روزه ی من در دنیا با غم و اندوه عجین شود، هرچه بود گذشت و هر چه می بود می گذشت.
و من می دانستم که تقدیر چگونه رقم خورده است...
اما آمدم، آمدم تا دفتر زنان بی سرمشق نماند، آمدم تا قرآن مثال بیابد، تفسیر پیدا کند، آمدم تا خلقت بی غایت نماند، بی هدف تلقى نگردد.
من اگر نبودم، من و پدرم اگر نبودیم، من و شویم اگر نبودیم، من و شما نور چشمان و فرزندانم اگر نبودیم، اگر ما نبودیم، جهان آفریده نمی شد، خلقت شکل نمی گرفت، آفرینش تکوین نمی یافت، این را خداوند اعلى تصريح فرموده است.»
          

            💚این کتاب فوق العاده بود 
حرف نداشت 
هر چقدر از زیبایی این کتاب بگم کم گفتم 
با خط به خط کتاب زندگی کردم 
❤️قدم به قدم با شیخ مرتضی انصاری همراه شدم 
وقتی داشت جدا میشد از مادرش تا بره نجف 
تا وقتی از دزفول شهر به شهر رفت تا رسید به  مشهد الرضا (ع)
🧡همه لحظه های کتاب رو با پوست و گوشت و استخوانم حس کردم و غبطه خوردم به حال کسی که امام خودش رو میدید
💛و غبطه خوردم به شیخ مرتضایی که در باب القبله کنار مولای خودش آرام گرفته ...
🤍و چقدر مشتاقم برای زیارت امام علی (ع) از باب القبله ای که شیخ مرتضی انصاری و شیخ علی شوشتری در آن آرمیدن
✅قلم نویسنده روان، زیبا و پرکشش بود.از این بابت باید آفرین گفت به آقای یامین پور 
💐همچنین تشکر میکنم از ایشون که در این کتاب ما رو با علمای بزرگی آشنا کردن که پیش از این تنها اسمشون رو شنیده بودیم

✅از مزایای این کتاب داشتن قسمت مجزای پی نوشت در انتهای کتاب بود که کلمات ناشناخته یا ابهاماتی که در ذهن خواننده ایجاد میشد رو حل می کرد .

🌼ان شاءالله که ارواح مطهر شیخ مرتضی انصاری ، شیخ علی شوشتری و اساتیدشون در دنیای برزخ دعاگوی ما باشند.
          

            خواندن این کتاب در شرایطی انجام شد که نیاز مبرم به تغییر روحیه، مقداری شادی و لبخند داشتم!
بسیار بسیار لذت بخش بود و بعد از مدت‌ها کتاب طنز با محتوای خوب خواندم...
تشکر از جناب صدقی
          

            عالیه.هر چی ازش بگم کم گفتم.اولین بار بود که کتاب طنز می‌خوندم و فکر نمی‌کردم جذبم کنه.نسخه ی چاپیش رو بدون اینکه چیزی از داستان بدونم خریدم و خوندم ولی وقتی خوندم عاشقش شدم.تا حالا سه دور خوندمش و به دیگران هم توصیه کردم.شخصیت محسن و بی بی رو خیلی دوست دارم.حتما بخونیدش.مخصوصا دهه پنجاهیها و شصتی ها.مطمئنم عاشقش میشید.
          

            اوایل خو گرفتن با لحجه ی متن برام سخت بود 
ولی بعد که درکش کردم تا ته کتابو درنمیاوردم زمین نمیذاشتمش 😁✌️
اونقدر که من با این کتاب خندیدم (و تمام مجموعه ش البته!) که صدای خندیدنم خواب ظهر نذاشته بود برای اهل خونه 😁😂😬
و به هر کی میرسم یکی از سری کتاب هایی که معرفی میکنم اینو دنباله هاشه 😍❤️❤️❤️❤️
          

            نثری روان،مطالبی کوتاه کوتاه،اما ژرف و پر از معنی،روایت سیر و سلوک عارفی به ظاهر خاکی اما افلاکی
شیخ رجبعلی نکوگویان،معروف به شیخ رجبعلی خیاط.
دو بار این کتاب را خوانده ام و هنوز هم دلم برای مطالبش تنگ میشود،و گاه گدار،تورقی بر آن دارم
          

            روایت ناگیرا و نه چندان جذاب بولگاکف از هبوط شیطان و دار و دسته اش به مسکوی شوروی را خواندم!
از اطناب و تطویل غیر ضروری در پرداخت داستانی که گاهی مایه حشو می شود، بگذریم. تقریر  مانوی_زروانی بولگاکف از شر که در لفافه رئالیسم جادویی و جریان سیال پیچیده شده، جالب و قابل تامل است!
به عقیده من «اگر به دیده تحقیق بنگریم» تنها و تنها یک چیز باعث می شود این رمان خسته کننده قابل تحمل بشود و آن فصل بیست و نهم، در جایی است که متای باجگیر از  سوی مسیح یا منبع خیر برای وِلند، مبدأ شرّ، پیغام می آورد و با هم بگو مگو می‌کنند! 
در ضمن این فصل بولگاکف_اگر بپذیریم که برخلاف تقریر سیاسی عموم ، نیت طرح افکندن تئودیسه‌ای اخلاقی در توجیه شر را داشته_هسته اصلی داستان خود خود را از زبان شیطان خطاب به متّای حوّاری بیان می‌کند و سپس در انتهای داستان پاسخ خود را به شر ارائه می‌کند : 
هنوز سر و کله ات بر این پشت بام پیدا نشده، مسخره بازی را شروع کرده ای؟ این را از لحنت فهمیدم! طوری حرف میزنی که انگار وجود شر و ظلمت را منکری. حالا مرحمتا فکرش را بکن:اگر شر در کار نمی بود، کار خیر شما چه فایده ای داشت؟ و بدون سایه یا ظلمت دنیا چه شکلی پیدا میکرد؟ مردم و چیز ها سایه دارند. مثلا، این سایه شمشیر من است... آیا می خواهی زمین را از همه درختها و موجودات پاک کنی تا آرزویت برای دیدار نور مطلق تحقق یابد؟ خیلی احمقی!» 
 از سیاق داستان بر می آید که نگارنده در تقابل میان خیر و شر؛ شر را مقدارا کثیر و خیر را از نظر عُمق و غَنای ذاتی برتر از شر و واجد ارزش برین می داند! 
به عقیده او تمامی خیر در عشق متجلی شده! و منشأ تمام خیر های دیگر عشق است! عشق آنچنان خیر عظیمی است که عاشق، یعنی مارگاریتا، مُجاز است برای ‌عشق نفس خود را به شیطان بفروشد و به ساحره ای عریان بدل شود که در مجلس رقص ابلیس حاضر است و به عنوان ملکه در کنارش قرار می‌گیرد تا شاید شیطان از سر تفقد و قدر شناسی محبوب او را از مهجر به آغوش وی بازگرداند. با این همه او که نفسش را به شیطان فروخته در نهایت از جانب منبع خیر، مورد آمرزش و آرامش ابدی قرار گیرد! 
در این داستان بولگاکف ترس را مظهر تام و تمام شر می‌پندارد و این را از زبان انجیل پاره ی متی خطاب به پونتیوس پیلاطس، پنجمین حاکم یهودا و آمِر به مصلوب کردن مسیح، می گوید: « بزرگترین گناه جُبن است!» 
در نهایت از آنجا که زبان بولگاکف در این داستان زبانی رمزی است، خالی از لطف نیست اگر به سرنخی برای گشودن استعاره های مغلَق آن اشاره شود:
 «نویسنده در نگارش این اثر از منظومه فاوست گوته بسیار اثر پذیرفته است!» 

پانوشت: تمام مطلب فوق بر اساس یافته ها و گمان من است و نیز سلیقه شخصی ام و کاملا قابل نقد.
          

            یه کتاب کوچیک و جمع و جور که آدم رو می‌بره تو دل تاریخ و کوچه پس کوچه‌های مکه و مدینه.
گاهی باهاش حالت خوبه و صورتت غرق لبخند، گاهی هم بغض می‌کنی و اشک می‌ریزی.
نکته‌ی خاصش هم نوشته‌هایی جدای از متن اصلی کتابه که حال و هوای امروزی ما رو با حال و هوای حضرت مادر مقایسه می‌کنه و تلنگر می‌زنه.
به نظر من حتما بخونیدش