باید اینگونه به قضیه نگاه کنی: این یک جنگ است و تو یک سربازی،  تو مجبوری که تصمیم بگیری، یا من گربه ها را میکشم یا تو مرا می کشی. یا این و یا آن. لازم است که همینجا و همین حالا تصمیم بگیری. ممکن است ظالمانه به نظر بیاید، اما این را در نظر بگیر : بیشتر تصمیم‌هایی که در زندگی میگیریم، همینقدر ظالمانه است.
      

        عجب کتابی . اطلاعات جامع، مختصر و گویا، شامل هرآنچه  برای مدیریت کسب و کار نوپا لازم است بدانید. به اندازه ی سه تا کتاب مدیریت، ازین کتاب درس میگیرید.  به ظاهر کتاب که به نظر زیاد و قطور است هم خیلی توجه نکنید.  کمی که جلو بروید راحت تر می شود. 
من قبلاً ترجمه ی دیگری ازین کتاب خوانده بودم که بسی سخت و ثقیل بود. این ترجمه از همه فهمیدنی تر است.  
      

        مسئله زن و فمینیسم  دست مایه بسیاری از آثار ایزابل آلنده است و قطعا خواندن آثاری که الهام بخش اعتماد به نفس، خود شناسی و حضور قدرتمند زنان باشد، برای هر زنی لازم به نظر می سد.  خانم آلنده در خلال داستانکهایی از زندگی خود، به روایت ظلم روا رفته به زنان در جهان، ذکر تغییرات و حرکت های کوچک اما تاثیرگذار در جهت بهبود حال زنان می‌پردازد. در جای جای کتاب همان طور که خود نویسنده میگوید، آثار روح سرکش و آزاد او دیده می‌شود و این خستگی ناپذیری و سرکشی تاوان دارد. شاید بزرگ ترین درس کتاب برای من این باشد که هر تغییر کوچک و هر اتفاقی در زندگی، بهایی دارد و با هر  فرازی، نقصان و فرودی هست. از دست دادن آدم ها، فرزند، جوانی  و ....
اما نکته ای که مخالفت من را با نویسنده بر می‌انگیزد ، مقابله به مثل با خشم و  عصیان تعصب آمیز است. آنجایی که از حجاب و تقید زنان به تاهل و مذهب به عنوان ابزاری مردانه نام می‌برد و هر شکل آن را ،بی هیچ قید و شرطی، تن دادن به قوانین مردانه میداند. چنین طرز فکری خود نوعی تحجر  است.  
در کل خواندن «زنان زندگی ام» توصیه میشود به همه. اما آگاهانه بخوانید. 
      

        روزگار سخت، اولین کتابی است که از بارگاس یوسا نویسنده پرویی تبار خواندم. به طور خلاصه کتاب شرح اتفاقات کودتا  1954 در گواتمالا، با  برنامه ریزی CIA  است که در ابتدا برای حفظ منافع یک شرکت آمریکایی در این کشور آغاز شده و در ادامه سرنوشت سیاسی و اجتماعی گواتمالا و تمام کشور های آمریکای لاتین را برای همیشه تغییر می دهد.  
اگر  بتوانید خواندن شصت هفتاد صفحه توضیحات سیاسی و تاریخی را در ابتدای کتاب تحمل کنید، در ادامه با داستانی گیرا، آموزنده همراه خواهید بود. 
به شخصه، از جریان غیرخطی داستان لذت بردم. گاهی تغییر خط داستانی، به فاصله دو پاراگراف اتفاق میافتد که بر هیجان و کنجکاوی خواننده اضافه می‌کند. انتظار داشتم کتاب کمی بیشتر مبتنی بر تاریخ باشد،  احتمالا انتظار نابهجاییست، چراکه گویا هنر بارگاس یوسا دراماتیزه کردن شخصیت ها و وقایع برای اثرگذاری بیشتر است. 
      

        چه کتاب زیبایی، کوچک در اندازه اما بلند مرتبه در محتوا، همان مقتل اما خلاصه تر، شیوا تر و دلنشین تر.  چه قدر دلم خواست که دست کم در زمره دوست داران حسین(ع) باشم. البته داستانک های  از زندگی انسان غیور و نازنینیی چون امام حسین (ع) تا قبل از عاشورا هم در این کتاب گنجانده شده، که با خواندنش، حزن یادآوری حادثه ی عاشورا صد چندان می شود. 
      

        به قول نگارنده ی کتاب، نفس المهموم یعنی آن نفسی که غم دارد و بهترین نام برای چنین روایتی، همان کتاب آه است. 
قدم به قدم با امام حسین و همراهانش از مدینه تا شام،  غمگین شدم و گریه کردم و  بهت زده به  وقاحت و نامردی مردمی نگاه کردم که به قول آن مرد یهودی، نواده ی پیامبر خود را به ناحق میکشند درحالی که بین او و پیامبران تنها یک پدر فاصله است. 
      

         زبانم از توصیف زیبایی های کتاب قاصره. محمد صدرای عزیز، محمد صدرای مهربان، چه حیف که تو را کم میشناسم، چه حیف که نه  آنقدر عرفان میدانم نه فلسفه. این نور الهی توست که در پس قرون، در ذهن نادر ابراهیمی جاری میشود، در ادبیات غنی او جا میگیرد، بر کاغذ میریزد و بر جانِ منِِ  پر ابهامِ مرددِ متناقض می نشیند.تو که میگویی انسان از نور ذات خداست. انسان یکی با خداست. این کنجکاوی در باب فلسفه و منطق اسلامی از ارادت به توست. باشد که رهنمون به ایمان و خرد بهتر شود. 
      

        کتابی دلنشین مثل یک داستان شب، اگر به دنبال حس خوب و کمی انگیزه در پس لحظه ای سخت زندگی داریم. اما اثر چندان پیچش ، حادثه ی غیرمنتظره و یا بلوغ شخصیت اصلی را در پی ندارد. گویا تمایلی هم به چنین تغییراتی نیست. شاید برجسته ترین جذابیت روایت برای من، تصور امکان تجربه ی زندگی های ممکن برای یک فرد به تعبیر جهان های موازی باشد. امکان دانستن این که اگر زندگی کنونی آنچنان شیرین و گوارا نیست، هر نوع دیگری از زندگی هم می‌توانست چنین باشد. پس میبایست از آنچه که هست با آرامش لذت برد، ساخت و جلو رفت. البته که از گوشه کنایه های فلسفی و استفاده از نقل قول فلاسفه هم نمی‌توان گذشت. «کتابخانه ی نیمه شب » حتما تجربه ی شیرینی است.