بریده‌ای از کتاب داستان راستان: جلد اول و دوم اثر مرتضی مطهری

مبارزه با خوارج از آن نظر که مردمی معتقد و مومن بودند، بسیار کار مشکلی بود.آنها مردمی بودند که به اعتراف دوست و دشمن دروغ نمی گفتند، صراحت لهجه ی عجیبی داشتند،عبادت میکردند، آثار سجده در پیشانی بسیاری از آنها نمایان بود،بسیار قرآن تلاوت میکردند و شب زنده دار بودند، اما بسیار جاهل و سبک مغز بودند. اسلام را به صورتی بسیار خشک و بی روح می‌شناختند و معرفی می کردند. کمتر کسی می‌توانست خود را برای جنگ و ریختن خون چنین مردمی آماده کند. اگر شخصیت بارز علی (ع) نبود، سربازان به جنگ اینها نمی‌رفتند.