دیر فهمیدم. زمان برای من هرگز نایستاد. 
کتاب جذابی بود ، روایت پسر های پر شور و شر که با شور و تاب تاریخ را به زبان خودشان روایت میکنند ... پر از مثل های قدیمی ، کل کل های جذاب و تاریخ پر فراز و نشیب ، به شدت پیشنهاد میکنم 
      

        کتاب خیلی خوبی بود 
برای همه ی ماها که تو زندگی مون پر از حسرت و ای کاش هست و همیشه مردد بودیم و در دو راهی ها همیشه فکر میکنیم که اشتباه رفتیم و اشتباه انتخاب کردیم  یه تلنگر هست که هیچ کدوم از زندگی هایی که ای کاش ها برامون میساختن به قشنگی زندگی که انتخاب هامون برامون ساختن نیست 
ما حاصل انتخاب هامون هستیم ، 
زندگیمون رو نباید فدای،  ای کاش ها کنیم 
همین که هست ، بهترین است .
      

        من این کتاب رو به صورت صوتی که ۳۳ ساعت جذاب برای تفریح بین کتاب های دیگه و آگاهی نسبت به شاهنامه  بود گوش کردو و غایت لذت رو از این مهم بردم و این رو میتونم بگم که تکرار نشدنی برام بود و به خودم قول دادم که متنی ش رو یک بار دیگر تجربه کنم ♥️🌹
      

        اولا در مورد آشناییم با این رمان خوش خوان که به نظرم هر کی که یه  بار هم زیارت حضرت معصومه اومده براش  تجسم تصویری و جذابیت بیش از حدی براش داشته باشه  رو بگم ، هفته ی اول دانشگاه ، روز دوشنبه ،  تایم آخر کلاس ۲۰۵ واحد  کارگاه قصه گویی ، استاد یونس عزیزی وارد کلاس شد و بعد چند دقیقه خودش و سبقه ی فرهنگی اش را گفت ، دیری نگذشت که دلباخته ی کلاسش شدیم و این سبب شد تا به ترقیب به مطالعه ی کتاب بشونم

حالا برم سر اصل مطلب و در مورد کتاب بگم ، هیژده چرخ در هجده فصل با توالی تک تا هیژده چرخ  روایت خادمی استاد در حرم حضرت معصومه رو بیان می‌کنه که درگیر  روایت های  جذابی از کشمکش  هایش در دوران  خادمی میشه ، قلم روان، ادبیات جذاب که به شدت  مدرن بود و گریز و استفاده از عبارت های قدیمی جذابیت کتاب رو افزایش میداد ، در بخش هایی که در مورد مکان های در حرم صحبت میکرد ، تجسم و فضا سازی به شدت قوی شکل می‌گرفت ،‌ این اثر منو ترقیب کرد که به سراغ رمان دیگر استاد یعنی چپ دست برم . 
      

        کتاب بدی نبود من برای شروع مطالعه ی آثار داستایوفسکی  این رمان رو خوندم ، طرح یکنواخت و خطی ای داشت ، میشد پایان  داستان  رو حدس زد  ، به نظرم  میشد اوج طرح داستان رو هولناک تر  تموم کرد  .
ولی در کل ارزش خوندن  داشت  کتاب در نقد جامعه ای بود که تاب نمی آورد ، تاب متفاوت بودن ، تاب انسانیت و...  که  نویسنده به خوبی این مفهوم رو القا کرد که در این جامعه با این مردمان ، هم دلی یک اتفاق مسخره است . 

      

        این کتاب سه فصل جدا از هم داشت بنده هم در سه بخش تحلیل میکنم
1) فصل اول، به شدت درجه یک، به شدت چینش کلمات جذاب بود محتوا هم خوب بود کاملا ادبی نگارش شده بود و برای کتاب خوان ها توصیه میشه تا بدانند چرا می‌خوانند 
2) فصل دوم، فصل عجیبی بود نمیدونم چه جور میشه جهانی شدن  فرهنگ رو و رقابت خرده فرهنگ ها و فرهنگ های بومی که خواستگاه  شاهکار های ادبی هستند  را با فرهنگ مدرنیته ی تیز دندان رو به فال نیک گرفت
3- فصل سوم، هم خوب بود بخش جذابی داشت در مورد  ممنوعیت انتشار رمان، درهم آمیختگی فسانه با واقعیت و ارتباط آن با ضعف سیاسی برام جذاب بود
در کل فصل دو و سه  برای کسایی که با ادبیات  آمریکای لاتین و تاریخچه ش آشنایی ندارن کمی سخت و طاقت فرسا خواهد بود 
      

        اصلا حال نکردم  باهاش ، معلوم نیست چه شد ، فقط واژه ها به صورت جذابی کنار هم چیده شده بودن ولی درون مایه ی داستان  به شدت مزخرف بود . 
اصلا مورد پسند من نبود . 
      

        کتابی تکرار نشدنی برام بود ، پر از مفاهیم جذاب و کشمکش های فوق العاده آخرای داستان طرح به اوج خودش رسید و بیشترین مزه  رو چشاند و در آخر ما رو برگرداند به آرامش خط های اول شروع کننده ی کتاب ، کتاب خوبی بود کن کتاب های خوب رو سخت تموم میکنم  میزارم با ذهنم بازی کنن و این کار رو با این کتاب  کردم  و چقدر حیف که تموم شد . 
      

        خلاصه مفید 
      

        کتاب جذابی بود 
خیلی خوب شازده کوچولوی اگزوپری  رو شخصیت پردازی کرده بود و به مفاهیم جذابی  پرداخته بود ولی کمی زمان گونه بود.  و زیاد توضیح میداد و نتیجه گیری میکرد و اون حس خوب تفکر که شازده کوچولو داشت رو ازت میگرفت ولی در کل کتاب خوب و قابل تاملی بود ،  برخلاف دوستان که عقیده ی مزخرف بودن این کتاب رو  دارند  من به شدت دوستش داشتم و زیر سایه ی شازده کوچولو اگزوپری  بودن این کتاب به شدت حس میشه .
      

        ترجمه درجه یک،  واقعا شبیه اسم کتابه که نوشته حیدر بابا در آیینه ی زبان فارسی  به همون زیبایی به همون لطافت  ترجمه شده
حتما بخونید خیلی جذاب و خاصه 
      

        اصلا شبیه چیزی که ازش در فضای مجازی ساختن نیست ، کتاب پر مفهوم و قشنگیه ولی تو ژانر خودش  اصلا در حد شازده کوچولو نیست حتی در حد  ماهی سیاه کوچولوی صمد بهرنگی هم نیست 
ولی از حق نگذریم  نقاشی های جذابی داشت 
      

        بعد یکی ، دو ماه که این کتاب دستم بود  امروز تمومش کردم ، خط به خط کتاب منو به فکر و گذشته و خاطرات پنهان می‌کشاند و تمام ساخت شناختی  های ذهنم رو بهم میزد  .
کتاب قابل تاملی هست