بریده‌ای از کتاب نظریه های رشد (مفاهیم و کاربردها) اثر ویلیام کریستوفر کرین

بالبی می گفت :<< تنهایی یکی از بزرگترین ترسها در زندگی انسان است>>. ممکن است ما چنین ترسی را "ابلهانه " "روان رنجورانه" یا " کودکانه" قلمداد کنیم ولی دلایل زیستی خوبی در قبال چنین ترسی وجود دارد در خلال تاریخ بشر انسانها زمانی میتوانسته اند به بهترین وجه در مقابل بحرانها و در مواجهه با خطر استقامت کنند که کمک دیگران را همراه داشته اند (بالبی، ۱۹۸۲)