-اسمت هیامه. هیام.معنی اش را خوب می دانستم،تشنه عشق.چشم دوختم به سیاهی بیرون:((لیلا بیشتر بهم می آد، شب طولانی و بسیار تاریک.))

طاهره هم نقاشی می‌کند. _طاهره چه می کشی؟ این خورشید است.این هم خانه ماست. _اما این که خانه نیست.! آخر زلزله آمده،خرابش کرده.این هم مادرم است که کنار جنازه خواهرم گریه می‌کند. _پس پدرت کجاست؟ ...

ناگهان نیرویی به سینه وپهلویش اصابت نمود ونفس کشیدن رابرایش سخت تر کرد.از سوراخ پایین افتاد و در انتهای آنجا روشنایی دید.اتفاقی که برایش افتاده بود مانند حسی بود که گاه در واگن راه آهن تجربه کرده بود ، وقتی فکر می‌کنید قطار به عقب می‌رود، در حالی که واقعا دارد به سمت جلو می رود و ناگهان متوجه مسیر واقعی می شوید.

هیچ کس جز خودتان از شما مراقبت نمیکند، پس خودتان را قربانی نکنید.خود خواه بودن هیچ مشکلی ندارد ،حتی گاهی مسئولیت پذیر نبودن هم مسئله ای نیست. هیچ بی مسئولیتی ای بالاتر از رها کردن خودتان زیر بار مسئولیت های سنگین و له شدن زیر این آوار نیست.

چه شکوهمند است طرحی نو درانداختن ویکباره گام نهادن در جهان دانشمندان،با اکتشاف نامه ای در دست،درست همچون ستاره ای دنباله دار که ناگهان در آسمان می درخشد!