محبوب من مارال! آه اگر این گریستن ،نبود این اشک ریختن ،زارزدن، سراسر گونه ها را به غم بارِش قطره ها سپردن ،نبود حالیا سالیان سال بود که اثری از انسان برجای نمانده بود و انسان ،گرگ هاری شده بود ،دَدی خونخواره یی وحشی مستبدی، و انسان بازگشته بود به عصر توحّش ،نخستین عصر عقرب، عصر خشکسالی روح.

در خاطره، چیزی جز انگیزه نباید حضور داشته باشد خاطراتی که بگریانند ،بسوزانند، بشکنند، به درد بیاورند؛ اما برنینگیزند، خاطره نیستند، زَهرند؛ زهرِ قتاله خاطراتی که سرد کنند، خسته کنند، کسل کنند، ناامید کنند و به پوچی و بی‌حالی بکشانند خاطره نیستند، بیماری ‌اند: جنون.