فقط می‌تونم بگم با گذشت سال‌ها ما هنوز هم در اطراف مون "حاجی آقا" های زیادی رو می‌بینیم و بعید میدونم روزی برسه که نسل همچین آدم‌هایی از بین بره.
همیشه آدم خوب و بد هست.
و بدتر... 
      

        دومین کتابی که از خانم مرعشی عزیز خوندم.
موضوع کلی این کتاب درباره رنج مهاجرت و رنج عمیق‌تر تنها عضو خانوادس که زبان کشور مقصد رو بلده...
اینکه چقدر سخته که به جای یک گوشه نشستن و تحمل غصه خودت مجبور باشی به دیگران و مشکلات شون رسیدگی کنی.
آذرباد عزیزم و تنها دلخوشیش رو دوست داشتم.
و کاش هیچکس، هیچوقت مجبور به مهاجرت نمیشد.💔
      

        زن دکتر 
دکتر 
پیرمرد با چشم‌بند سیاه
دختر با عینک دودی
پسرک لوچ
مردی که اول از همه کور شده بود
زن مردی که اول از همه کور شده بود
...
هفت شخصیت اصلی داستان
...
مدت ها بود که دوست داشتم خوندن این کتاب رو تجربه کنم و بالاخره نوبتش شد.
داستان کتاب جذابه و متاسفانه آشنا، به دلیل همه گیری ویروس کرونا در سال‌های نه چندان دور.
داستان مردمی که در یک دنیای جدید گیر می‌افتن و تجربیات قبلی مشخصا کمکی بهشون نمی‌کنه! 
هیچ کدام از شخصیت های کتاب اسمی ندارن و صرفا به واسطه ویژگی ها و اتفاقات پیش آمده شناخته میشن اما نکته‌ای که حتی نیاز به دقت نداشت برای توی ذوق زدن این بود که شخصیت اصلی داستان درواقع زنی بود که تمام اتفاقات مهم رو رغم می‌زد اما عنوانی که در طول کتاب باهاش شناخته می‌شد "زن دکتر" بود و هیچ عنوان و شخصیت مستقلی از همسرش براش در نظر گرفته نشده بود!
نمیدونم... شایدم من زیاد حساسیت به خرج میدم.
گذشته از این موضوع کتاب اونقدر مشهور هست که نیاز به تعریف نداره و صد البته که ارزش بیش از یکبار خونده شدن رو داره. 
      

        لیلا، شبانه و روجا.
کتاب داستان زندگی این سه دختر اهوازی ،تهرانی و رشتی رو به زیباترین شکل ممکن روایت می‌کنه.
از سفر کردن در زمان در دل داستان لذت می‌برم اما معمولا دوست داشتم بدونم که چه زمانی در حال هستیم یا در گذشته ولی این کتاب حتی در بین جملات یک سطر مخاطب رو مدام به گذشته و حال می‌آورد و با این حال بسیار دوست داشتنی بود. 
 نمیشد با حواس پرت داستان رو جلو برد. باید مدام مراقب باشی و گذشته رو کشف کنی.
سه دوست سه داستان غمگین شنیدنی در زندگی خودشون دارن که دوست ندارم حتی در حد یک خط چیزی رو اسپویل کنم و لذت کشفش رو از شما بگیرم!
به شدت ارزش خوندن داره=) 
      

        عادت ندارم کتابی رو از روی جلدش قضاوت کنم اما ترکیب اسم گربه و عکس گربه نارنجی رو نتونستم رد کنم!
به اندازه انتظارم نه اما در کل خوب بود.
درباره کتاب:
داستان کتاب درباره یک کلینیک روانشناسی هست که برای هر مشکلی یک گربه تجویز می‌کنه و گربه تجویز شده باعث تغییر مسیر زندگی افراد میشه.
البته این تمام ماجرا نیست. روانشناس و منشی این مطب افراد عادی نیستند! آنها مدتهاست منتظر دو بیمار خاص هستند که در نهایت با یکی از آنها ملاقات می‌کنند... 
      

        به معنای دقیق کلمه دلنشین.
در شروع کتاب مدام حس می‌کردم که ای وای قراره با یک شخصیت خانمی  که متفاوت از جامعه خودش هست رو به رو بشیم در حالی که کتاب می‌خواد رفتار های اون رو ابلهانه نشون بده اما شکر خدا اینطور نبود.
الیزابت زات عزیزم. دوست دارم اینطور خطابش کنم چون واقعا برام عزیزه.
الیزابتی که  یک شیمی‌دان  موفق بود نه یک زن شیمی‌دان موفق.
اون برای برابر بودن حقوقش با مردها، تلاش می‌کنه اما مرد ستیز نیست. اتفاقا عاشقه! 
کالوین ایوانز دوست داشتنی.
کسی که برخلاف تمام مردهای دانشمند و حتی زن‌های کارمند آزمایشگاه ،علم الیزابت رو می‌بینه و تمام تلاشش رو انجام میده که اون رو به جایگاه واقعیش برسونه.
البته که دنیا هیچوقت اجازه نمیده همه چیز انقدر ملیح باقی بمونه. 
هدیه کالوین، مدلین پرتلاش ،پای هریت و والتر رو به زندگی الیزابت باز می‌کنه و داستان اصلی شروع میشه... . 
      

        به پیشنهاد دوست عزیزم شروع به خوندنش کردم.
ایده پشت کتاب خیلی سادس؛ پذیرش درد و توانایی زندگی همراه با اون، نجنگیدن با فقدان و مشکل ندونستن داشتن دردهای عمیق. به بیان دیگه؛ اولتیماتوم ندادن به خودمون برای رهایی از درد
تمام کتاب حول محور اسمش می‌چرخه "عیبی ندارد اگر حالت خوش نیست!"
کتاب به شدت به درد بخوره و حاوی جملاتی هست که هرکسی که می‌خونه می‌تونه بگه "دقیقا حرف دل منو زدی"
اما ایرادی که بهش وارده اینه که طولانی بودن کتاب خسته کننده میشه. نه برای مخاطب عام، برای کسی که در حین تجربه فقدان بهش مراجعه می‌کنه و عموما سطح تمرکز انسان پایین تره.
جالب اینه که خود نویسنده هم اواسط کتاب به این موضوع و ضعف اشاره می‌کنه!
در کل ارزش خوندن رو داشت و تلاش می‌کنم خیلی زود بریده‌هایی که برای خودم دلنشین بودن رو ثبت کنم😇
ادیت سوم مهر ماه: بریده‌هارو ثبت کردم🤝🏻
      

        دومین کتابی که از داستایفسکی خوندم.
اولیش شب های روشن بود و خجالت نمی‌کشم که بگم برعکس تعاریف خیلی زیاد ،از اون کتاب لذت چندانی نبردم.
اما "نازنین" واقعا نازنین بود!
توصیفات بیش از حد نداشت.
داستان رو بیش از حد پیچیده نکرده بود.
سر و ته قصه رو میشد در نهایت فهمید.
پیام قصه گرفته میشد.
و امضای داستایفسکی برای من تا الان این بوده که شخصیت های اصلی کتاب اسم ندارن!
درباره کتاب:
داستان کتاب درباره تقابل عشق و غرور در یک مرد چهل ساله هست که با دختری شانزده ساله ازدواج کرده.
بیشتر از این توضیحی نمیدم که داستان فاش نشه اما به نظرم ارزش خوندن رو داره. کمتر از دو ساعت وقت می‌گیره=) 
      

        سال 1401 بود که این کتاب رو از نمایشگاه کتاب تهران خریدم. 
اگر بگم تا الان اون روز جزو بیست روز برتر زندگیم بوده اغراق نکردم. 
البته اون زمان نتونستم کتاب رو بخونم چون به نظرم خیلی طولانی بود و داستانش کشش نداشت برام. دلیلش هم این بود که هیچ آشنایی با آثار کلاسیک نداشتم. 
این کتاب گوشه کتابخونم داشت خاک می‌خورد تا همین چند روز پیش که یکهو فکر کردم ممکنه حالا و بعد از خوندن آثاری مثل دزیره،غرور و تعصب، ربکا و قصر آبی دیگه اونقدرها برام سنگین نباشه. 
و واقعیت؟ کتاب بینهایت برام شیرین و روان و دلچسب شده بود. 
کتابی که سه سال قبل طی یک هفته و با اشک چشم 50 صفحه ازش خونده بودم رو اینبار شش روزه و بین امتحانات پایان ترم دانشگاه تموم کردم! 
درباره کتاب:
کتاب داستان زندگی چهار خواهر به نام های مگ، جو، بت و ایمی را روایت می‌کنه. 
پدر خانواده به جنگ رفته و این چهار خواهر همراه مادرشون و هانا،خدمتکار خانه زندگی و کار می‌کنند. 
علایق هرکدام از دخترها با دیگری متفاوته و همین سبب میشه که هرکسی خودش رو در یکی از خواهرها پیدا کنه و عمیقا با اون همذات‌پنداری کنه. 
خود من خواهر دوم، جو می‌تونستم باشم. 
قصه کتاب درباره یک سال از زندگی این خانواده، تعامل شون با خانواده لارنس و سایر افراد محله هست، در شرایطی که ثروت خانواده از دست رفته و پدر در جبهه‌های جنگه. 
اتفاقاتی که در طی داستان رخ میدن واقعا جذاب و دلنشینن و پندهایی که می‌خواد به مخاطب بده اغلب کاملا واضح بیان میشن اما جوری نیست که توی ذوق بخوره. 
و نکته جالب اینکه شخصیت مادر خانواده دقیقا نقطه مقابل مادر خانواده در کتاب غرور و تعصب هست و این خیلی آرامش بخشه! 

      

        چند ماه بود که دوست داشتم این کتاب رو بخونم و بالاخره یک روز و به صورت غیرمنتظره خواهرم از کتابخونهء دانشگاهش اون رو برام آورد.
راستش من آدم کتاب قرض گرفتن نیستم چون دوست دارم داخل کتاب بنویسم و خط بکشم اما گاهی این ظلم رو به خودم روا میدونم و کتابی قرض می‌گیرم.
درباره کتاب:
کتاب داستان زندگی نازپری، دختر ترکیه‌ای که بحث های مذهبی مداوم پدر و مادرش دلیلی شدن برای شرکت در سمینار پروفسور آزور را روایت می‌کنه.
در طول داستان پری با شیرین ،دختری ایرانی و مونا، دختری مصری آشنا می‌شود و رازهایی از گذشته زندگی خود را به تدریج روایت می‌کند.
کتاب ارزش خوندن داره اما چیزی که اذیتم می‌کرد این بود که تا نیمه دوم کتاب مدام به وجود یک راز پنهان بین پری و پروفسور اشاره میشد بدون اینکه بیشتر شرح داده بشه و انگار به زور اشتیاق برای کشف این راز بود که نویسنده می‌خواست مخاطب رو به جلو هدایت کنه و در نهایت ماجرا خیلی کلی بیان میشه و جذابیت موضوع اصلی کتاب رو هم تحت تاثیر خودش قرار میده.