اغوذ بالله من شر الوسواس الخناس...
خیلی کتاب تازه ای بود داستانش اصلا تکراری نبود 
کتاب ترسناکی نیست اصلا همه میتونن بخوننش البته با یکم سانسور!
اجرت با خدا اقای حداد پورِ عزیز...
      

        از خوندش خسته نمی شدم از بَس که داستانش پویا و جذاب بود اما از حق نگذریم عاشقانه ی کلیشه ای بود...
تیکه های داستان رو انگار تو دیگر کتاب های شهدا خونده بودم
اما کاش همونجا شهید میشد و زنده نمیشد یک لحظه داستان حالت مصنوعی به خودش گرفت
در کل که خوب بود+
      

        فرح نه ببخشید زهرای عزیزم چقدر داستانت پرکشش و جذاب بود‌‌‌...بعد از مدت ها بالاخره کتابی خواندم که وقتی ناچارا به شکایت گردن درد کنارش میگذاشتم ناراحت بودم که چرا نتوانستم چند صفحه بیشتر بخوانم
و اینبار سفری پُرماجرا و خونی به دیار عزیزِ کُردستان!
      

        بالاخره تموم شد!
اوایل که شروع به خوندن کرده بودم میخواستم بعد مدتی کنار بگذارم علت یک ستاره کم هم به خاطر تعدد شخصیت ها بود هی میان کاراکتر ها گُم میشدم
اما اما واقعا کتاب پر مغز و پُر محتوایی بود..
ارزش این رو داره که برای مطالعه عمیق از نصف به بعد کتاب رو خوند..
رابطه میان مامورا و خانواده هاشون خیلی شیرین بود و فضا رو دلچسب تر می کرد.‌..
هیهات که فضایی هنری و سینمایی ما به چنین ابتذالی کشیده شده

      

        زیر لایه طنز جالبی داشت و سرگرم کننده
اما عموما اتفاق خاصی نمی افتاد که خواننده باهاش همراه باشه مکررا یک سری اتفاق هی تکرار میشدن که خیلی کیفیت داستات رو پایین می اورد مثل فکر کردن به دریا و نرگس..
شیرینی لهجه ای که نویسنده ازش تو محتوا استفاده کرده بودن نقطه ی مثبتی بود واقعا
      

        خیلی ساده و بی ریا جذاب بود
سه بار خوندمش و داستانش تبدیل به کلیشه نمیشه..
      

        تفاوتش با کف خیابون ۱ این بود که کف خیابون ۱ داستان غم انگیزتری داشت اما کف خیابون ۲ تامل برانگیز تر بود
      

        از خوندش لذت بردم، و بارها به این فکر کردم که چطور حقیقت میتونه عیان باشه،امّا پنهان!
      

        فلسفه با نگاه عرفانی شمس!
-گمشده-
      

        من هم یکبار با سارا نگاه نو و تازه تری رو به این موضوع پیدا کردم...
از کتابهایی بود که با خوندش به خودم خیلی لطف کردم🩷
      

        این کتاب با اینکه گفته شده محتواش برای گروه سنی جوانه اما همچنان کتاب سخت خوان و ثقیلی هستش
بعضی از مطالب بیشتر از حد معمول هی تکرار میشدن
اما این به معنی نیست که از خوندنش لذت نبرده باشم..
قسمت های اخرش خیلی بیشتر از قسمت های اول برام شیرین بود