کتاب اینطوری بود که یه چیز هایی رو درون خود آدم به واسطه دغدغه شهید بیدار میکرد
لذت بردم!
تنها اشکالی که داشت اشتباهات نویسنده تو ساختار نوشتاری بود اگر از یک مدل روایت استفاده میکردند نتیجه بهتری داشت
      

        همیشه که نباید کلمات بی جان و محدود رو قطار کنم تا بتونم یادداشتی برای کتابی بنویسم...
نمی خوام این کتاب رو با کلماتم محدود کنم و میگذارم همینطور در اقیانوس بی انتهای لا یتناهی بمونه
مرد بزرگ سلام و رحمت خدا تا قیامت بر تو باد!
      

        تا مغز استخوانم سوخت برای احوالت زینب خانم...
من هم بغض هامو با شما قورت دادم
چشمام با هر سطر نمدار شد و احوال منم پریشان شد...
      

        انتظار داشتم چون گفته شده بود روایت داستانی از اهل بیت هست داستان ملموس تری درباره حضرات معصومین باشه 
قسمت دوم کتاب که نقل ها و داستان های امام حسن بود رو بیشتر پسندیدم 
انکار نمیکنم که تاریخ رو در لابه لای معاصر و ادبی به خوبی تفهیم کرده و منبع های قوی داره
      

        آخ ...علی آقای خوش لفظ چه کردی شما با دلِ ما با این خاطراتتون..
چقدر زیبا به رشته ی تحریر در اومده بود همه خاطرات اسطوره های جنگ
هم گریه کردم هم روضه مصّور خوندم و تجسّم کردم با شیطنت هاتون خندیدم و غصه از دلم می رفت
بعد از خوندن کتاب وقتی متوجه شدم به خیلِ عظیم شهدا پیوستید همزمان غم و خوشحالی عظیمی به قلبم سرازیر شد...
علی آقا شما خستگی رو خسته کردی!سلام مارو به رفقای شهیدت برسون!
      

        حیف و صد حیف که همچین کتاب هایی اونطور که باید معرفی نمیشن و مثل شخصیت های بی بدیل کتابشون هم گمنام می مونن
چقدر نیاز هست که توی عصر امروز همچین کتابی خونده بشه تا یادم نره بودند چنین مقربین و عاشقان درگاه الهی در فیزیک یک انسان...
      

        داستان باروت خیس توقع و انتظارات رو از این کتاب به شدت بالا برده بود اما بسیار ساختار نوشتاری ضعیفی داشت انگار فقط جملات نامفهوم پشت سرهم قطار شده بودند تا داستان رو به اخر برسونند کل کتاب فقط شده بود درد دنده و استخوانِ هیام...
      

        انرژی هسته ای،غنی سازی،برجام،گروه ۵+۱ ، معاهده FATF ...‌
یک دوستی میگفت برجام خوندن نداره گریه کردن داره،راست هم می گفت!
کتاب پیش رو روایت چگونگی بازی با زندگی و معیشت و منافع ملت ایران بر سر ۴ کلمه (برنامه جامع اقدام مشترک) هست..
تغذیه سیاسی با ادبیات روان و جوان پسند
      

        اغوذ بالله من شر الوسواس الخناس...
خیلی کتاب تازه ای بود داستانش اصلا تکراری نبود 
کتاب ترسناکی نیست اصلا همه میتونن بخوننش البته با یکم سانسور!
اجرت با خدا اقای حداد پورِ عزیز...
      

        از خوندش خسته نمی شدم از بَس که داستانش پویا و جذاب بود اما از حق نگذریم عاشقانه ی کلیشه ای بود...
تیکه های داستان رو انگار تو دیگر کتاب های شهدا خونده بودم
اما کاش همونجا شهید میشد و زنده نمیشد یک لحظه داستان حالت مصنوعی به خودش گرفت
در کل که خوب بود+
      

        فرح نه ببخشید زهرای عزیزم چقدر داستانت پرکشش و جذاب بود‌‌‌...بعد از مدت ها بالاخره کتابی خواندم که وقتی ناچارا به شکایت گردن درد کنارش میگذاشتم ناراحت بودم که چرا نتوانستم چند صفحه بیشتر بخوانم
و اینبار سفری پُرماجرا و خونی به دیار عزیزِ کُردستان!
      

        بالاخره تموم شد!
اوایل که شروع به خوندن کرده بودم میخواستم بعد مدتی کنار بگذارم علت یک ستاره کم هم به خاطر تعدد شخصیت ها بود هی میان کاراکتر ها گُم میشدم
اما اما واقعا کتاب پر مغز و پُر محتوایی بود..
ارزش این رو داره که برای مطالعه عمیق از نصف به بعد کتاب رو خوند..
رابطه میان مامورا و خانواده هاشون خیلی شیرین بود و فضا رو دلچسب تر می کرد.‌..
هیهات که فضایی هنری و سینمایی ما به چنین ابتذالی کشیده شده

      

        زیر لایه طنز جالبی داشت و سرگرم کننده
اما عموما اتفاق خاصی نمی افتاد که خواننده باهاش همراه باشه مکررا یک سری اتفاق هی تکرار میشدن که خیلی کیفیت داستات رو پایین می اورد مثل فکر کردن به دریا و نرگس..
شیرینی لهجه ای که نویسنده ازش تو محتوا استفاده کرده بودن نقطه ی مثبتی بود واقعا
      

        خیلی ساده و بی ریا جذاب بود
سه بار خوندمش و داستانش تبدیل به کلیشه نمیشه..
      

        تفاوتش با کف خیابون ۱ این بود که کف خیابون ۱ داستان غم انگیزتری داشت اما کف خیابون ۲ تامل برانگیز تر بود