نشستم دارم گریه میکنم
خیلی غم انگیز
که ادم دشمن  پلیدی داشته باشه که حتی نمیبینتش...
        

          موضوع جدید و تازه ای داشت دوسش داشتم 
        

          «طعم گس ترس در کالبد یک داستان امنینی»
. 
با اینکه انتقادات زیادی به کتاب‌های جناب حدادپورجهرمی هست. 
اما نمی‌دونم چرا اعتیاد شدیدی به خوندن کتاب‌های ایشون دارم.
به طوریکه اگر اثری از آقای جهرمی را شروع به خوندن کنم تا اون کتاب را تموم نکنم خارش مغز و ذهنم تموم نمیشه. 
کم پیش اومده که رمان‌های ایرانی بتونن اون جذابیت را برای من ایجاد کنند، اما کتاب های این نویسنده حداقل برای من کشش لازم را داشته. 
شاید کتاب های آقای جهرمی از لحاظ فرم ضعیف باشه و کمی هم مطالب را به صورت غلو شده بیان کنده اما کشش دارد.  
و من دلیل این کشش را شناخت ذائقه جامعه توسط این نویسنده می‌دونم.
کتاب شمعون جنی اشاره به حمله‌ی ماورایی رژیم صهیونیستی به زیرساخت‌های نظامی کشور و مقابل به مثل ایران را داره.
به نظرم حتی اگر اعتقادی به مسائل ماورالطبیعه ندارید به عنوان یک رمان داستانی حتما این کتاب را مطالعه کنید.


        

          این کتاب در باب نبرد موساد خبیث و جاسوسی از ایران اسلامی از طریق ابزار اجنه است. به شکلی داستانی پیش رفته و در قالب داستان محتوای خود را هم ارائه داده است. اسم کتاب و جلد آن «مضخرف» است اما محتوا قوی و مستند و طبق معمولِ همیشگی با آقا محمد باهوش و جذاب پیش رفته است. خواندن این کتاب برای بعضی افراد حتی می شود گفت ضرورت است.  مطالعه این کتاب را توصیه می کنم.
        

          اغوذ بالله من شر الوسواس الخناس...
خیلی کتاب تازه ای بود داستانش اصلا تکراری نبود 
کتاب ترسناکی نیست اصلا همه میتونن بخوننش البته با یکم سانسور!
اجرت با خدا اقای حداد پورِ عزیز...
        

          کتاب مفیدیه و نکات خیلی خوبی رو نویسنده بیان میکنه اما ترسناکه