یادداشت فاطمه پرورش زاده

        «طعم گس ترس در کالبد یک داستان امنینی»
. 
با اینکه انتقادات زیادی به کتاب‌های جناب حدادپورجهرمی هست. 
اما نمی‌دونم چرا اعتیاد شدیدی به خوندن کتاب‌های ایشون دارم.
به طوریکه اگر اثری از آقای جهرمی را شروع به خوندن کنم تا اون کتاب را تموم نکنم خارش مغز و ذهنم تموم نمیشه. 
کم پیش اومده که رمان‌های ایرانی بتونن اون جذابیت را برای من ایجاد کنند، اما کتاب های این نویسنده حداقل برای من کشش لازم را داشته. 
شاید کتاب های آقای جهرمی از لحاظ فرم ضعیف باشه و کمی هم مطالب را به صورت غلو شده بیان کنده اما کشش دارد.  
و من دلیل این کشش را شناخت ذائقه جامعه توسط این نویسنده می‌دونم.
کتاب شمعون جنی اشاره به حمله‌ی ماورایی رژیم صهیونیستی به زیرساخت‌های نظامی کشور و مقابل به مثل ایران را داره.
به نظرم حتی اگر اعتقادی به مسائل ماورالطبیعه ندارید به عنوان یک رمان داستانی حتما این کتاب را مطالعه کنید.