به عنوان اولین کتاب زبان اصلی قشنگ بود. 
      

        اوخر کتاب خیلی هیجانی بود اما اوایلش اونقدرام جالب نبود و انگار اتفاقات مدام داشت تکرار میشد! اینکه متن کتاب توضیحات کلی درباره ی اختلالات میداد جالب بود! و البته دکتر 😔بک:)  داشت ازش خوشم میومد
      

        از جلد اول هیجانش کمتر بود. از الریک خوشم موآد😭❤
      

        نویسنده آدم شجاعی بوده که تونسته احساساتش رو چه خوب و چه بد بنویسه و در اختیار هزاران آدم غریبه که ممکنه خیلی بد قضاوتش کنن قرار بده. به عنوان یه نوجوان بسیاری از خرف هاش رو درک کردم ومی خوام بدونه که(دوست داشتن آدمی که دوستت نداره اشکالی نداره، اون چیزی که اشکال داره احساس ناکافی بودن و دور ریخته شدن توسط اون فرده). نمی دونم مشکل از اون نویسنده بوده یا مترجم  ولی نحوه ی نوشتن کلمات (به صورت شکسته)  به نظرم اصلا جالب نبود:(
      

        دوسش نداشتم چرا؟ 
      

        =(انتظار یه پایان بهتر رو داشتم
      

        خیلی خفن بود::)))) 
      

        از کتاب اولی(شش کلاغ) بیشتر دوسش داشتم. عاشق تمام دیالوگاش شدم. تمام احساسات شخصیت ها به وضوح تونستم احساس کنم. درکل از خوندنش پشیمون نیستم
      

        داستان شجاعت دختری هم سن خودم(فک کنم). 
آخرش نباید ویول و آنی عاشق هم میشدن
      

        جمله های قشنگی داشت. دو تا ستاره برای علاقه ی مشترک بین منو جکسون(گربه ها، رنگ بنفش و هر چیز بنفشی=) 
      

        تا نیمه های کتاب کسل کننده بود ولی بعدش خوب شد و میشه گفت داستان از اونجا شرع شد
من از این کتاب یاد گرفتم صداقت در رابطه ها چیز خیلی مهمی برای دوام رابطه هاست(اگه نمیخوای واقعیت رو بگی مجبور نیستی دروغ بگی!) 
      

        پایان کتاب عالی بود و من انتظار این پایان رو نداشتم ولی بقیه کتاب اونطور که فکر میکردم نبود. درکل ارزش یکبار خوندن رو داشت و با کادنس احساس همدردی زیادی کردم
      

        بسیار جالب بود
      

        فرفری های سلست>>> 
      

        ارزش یک بار خوندن رو داشت