من بعد از خوندن پاراگراف آخرِ صفحه‌ی آخر کتاب: 💀؟
هنوزم تو شوک موندم.
باورم نمیشه تموم شد. 😭🛐. بخونیدش.
یا شایدم بهتره نخونیدش. نمیدونم. ولی واقعا این فقط یه کتاب ۲۲۰صفحه‌ایِ عادی نیست🙏🏻. خیلی بیشتر ازیناست.
(واقعا میگم اگه یه روز واقعا دنیا اینجوری بشه، کاش بمیرم ولی اون روز رو نبینم. تصورشم وحشتناکه.)
        

          بی نظیییییییییییییییییییر
        

          کتاب: #لاشه‌ی_لطیف 
نویسنده: آگوستینا باستریکا
مترجم: سحر قدیمی
سال انتشار: ۲۰۱۷
تعداد صفحات: ۲۱۵
ژانر: پادآرمانشهری
خلاصه داستان: گوشت حیوانات مسموم شده، انسان‌ها نمیتوانن گوشت حیوانات رو بخورن، دولت راه چاره پیدا می‌کنه پرورش انسان برای قربانی کردن و جایگزین کردن گوشت حیوانات. 
مارکوس یکی از کسانی که داخل شرکت سلاخی انسان کار میکند روزی با هدیه رئیسش که ماده گوشت مخصوصی‌ست  رو به رو می‌شود و...
بررسی: 
کتاب لاشه‌ی لطیف با روایت ساده و خطی از زبان سوم شخص ماجرای زمانی رو تعریف میکنه که انسان ها به نوع جدیدی از پستی و خوی حیوانی درونشون رسیدن، ادمخواری. 
نویسنده هیچ تلاشی داری بیان احساسات نمیکنه و با بی حس ترین حالت ممکن داستان رو توصیف و پیش می‌بره.( اینطوری بگم که انگار یه شخصی داره یه سری وقایع رو برات توضیح میده و هیچ حسی نداره، دارن ادمها رو سلاخی میکنن ولی کلا براش مهم نیست یا چیز عجیبی نیست) 
داستان کتاب رو باید یه خط صاف در نظر بگیرید که پایانی عجیب داره. 
روند داستان معمولی اما توصیف دقیق از کشتن و قربانی کردن انسان ها داره که ممکنه هرکسی نتونه تحمل این حجم از خشونت رو داشته باشه. 
بیشتر هدف نویسنده روی مطالبی بوده که در باطن این داستان میخواد بیان کنه و این کار رو به خوبی انجام میده پس توقع کتابی داستان محور و هیجانی نداشته باشید. 
دنیایی که ادمها عاری از هرگونه محبتی هستن و وحشت میکنن از برده داری در زمانی که انسان پرورش میدن برای خوردن، و کلیسایی که برای سرپا موندن مجبوره همرنگ جماعت بشه و حتی مردم رو با شستشوی مغزی به قربانی کردن خود و تقدیم گوشت خود به بقیه مردم، وادار کنه و اما ادم هایی که میدونن دولت و مذهب و انسان‌هایی برای بقای خودشون چشم رو همه چیز بستن و خودشون رو گول میزنن که خبری نیست، درواقع چقدر پستن ولی زمانی که منفعت خودشون وسط باشه از همه‌ی اون ها پست تر میشن.
( حقیقتا من کل کتاب رو خوندم و انقدر که پایان کتاب اذیت شدم، هیچکدوم از قسمت ها اذیت نشدم.) 
پایان کتاب عجیب بود اما خیلی سریع و عجله‌ایی پیشرفت نسبت به کل کتاب.
        

          شگفتی ادبیات در تلاقی و سپس درهم‌آمیختگی اندیشه و‌ خیال است. داستان جهانی را خلق می‌کند که مصرف‌نشده است؛ اما درعین‌حال، قواعد منطقی در آم جریان دارد. داستان، زندگی‌کردن در جهانی دیگر را می‌آزماید. «لاشه‌ی لطیف» جهان مصرف‌نشده‌ای را خلق می‌کند که در آن انسان‌ها امکان استفاده از گوشت حیوانات را ندارند و مجبورند از گوشت انسان‌ها تغذیه کنند. نویسنده برای این جهان جدید، قواعد منطقی زندگی‌کردن را می‌آزماید. انسان در چنین جهانی چه می‌کند؟ «لاشه‌ی لطیف» را باید از زاویه‌ی انسان‌هایی نگاه کرد که درون آن جهان زندگی می‌کنند؛ آن‌وقت نه خشونتی وجود دارد و نه قساوتی؛ چیزی نیست جز تلاشی برای زندگی‌کردن.
«لاشه‌ی لطیف» تجربه‌ی شگفت‌انگیزی‌ است از مواجهه با انسانی که با هر تغییری خو می‌گیرد؛ چه از طریق پیداکردن راهی برای ادامه‌دادن و چه از طریق بازکردن دروازه‌های جنون.
        

          چطور می‌توان جهانی به این تیرگی را با منطق و به لطافت به تصویر کشید؟ 
برای من کتاب مثل عنوانش یک لاشه‌ی لطیف بود. 
حقیقتی تلخ اما باور پذیر، اما منطقی، بدون خشونت. پارادوکسی که سطر سطر کتاب و در فضای کلی آن بهم دست می‌داد. 
خشونت و تیرگی که در پس تمام اتفاقات، رفتارها و کلام‌ها نهفته بود، اما به ساده‌ترین و منطقی‌ترین و لطیف‌ترین حالت ممکن بیان می‌شد و  بیان حقیقتی بیش نبود.
حقیقتی از زندگی. ادامه دادن، امید داشتن، عادت کردن و فراموشی.  

برای من زندگی کردن در این جهان، دوست نداشتنی ولی بسیار باور پذیر بود و همین داستان را  ترسناک‌تر می‌کرد.

        

          کتاب فضای دارک،سرد و منزجر کننده ای داشت
اما  در عین حال  قلم قوی نویسنده کاری  میکرد که همین فضای منزجر کننده  برات جالب و خواندنی به نظر بیاد
        

          دوست نداشتم. می شود به این صورت نگاه کرد که کتاب می خواهد در باره سرشت پلید انسانی صحبت کند ولی آیا همه اینگونه هستند؟ از پایان کتاب هم راضی نبودم
        

          فقط جمله ی آخر و احساس وحشتی که سرتاسر وجودم رو گرفت:حالت انسانیه یه حیوون اهلی رو پیدا کرده بود 
انسان تا کجا می‌تونه پیش بره..... تاریک ترین و عمیق ترین و سیاه ترین نقاط رو قادر به کشف کردنه ....
این کتاب میخکوب کننده بود خیلی از جا ها نفس آدم بند میاد و صحنه هایی رو متصور میشه که هیچ وقت به سیاه ترین قسمت ذهنش هم خطور نکرده 
شاید و تا حدی امیدوارم هیچ وقت دنیای بشریت چنین تاریخی رو ثبت نکنه .....
        

          کتاب خوبی بود که پایانش به شدت منو شگفت زده کرد . آیت کتاب رو واقعا به هر کسی پیشنهاد نمیکنم چون وحشی گری توی کتاب نکته ای بود که نویسنده مدام روش تاکید داشت. ولی کتاب خوبی بود به شخصه خیلی ازش خوشم اومد.
        

          مگه دیگه حرفی برای گفتن می‌مونه؟ اگه قرار بود توی دنیایی که داخل این کتاب وجود داره باشم ترجیح می‌دادم مرده به دنیا بیام
        

          حقیقتا کتاب عجیبی بود، نیمدونم چطوری باید تمام احساساتی رو که با این کتاب تجربه کردم در قالب کلمات توضیح بدم
بعضی قسمتاش امیدوار کننده و بعضی قسمتاش جوری بود که آرزو میکردی اگر قراره دنیا روزی همینجوری بشه تو قبلش بمیری و به اون زمان نرسی
خوندن این کتاب تجربه جدید و جالبی بود 


پ.ن: اگر روحیه حساسی دارین به هیچ وجه سمت این کتاب نرین!
        

          لاشه لطیف؛
یک داستان غم انگیزه بیشتر تا اونجور که راجبش صحبت میشه،چندش اور...
نویسنده به بهترین شکل نوشتتش
پایانش یکم اعصابمو بهم ریخت درکل برای یبار خوندن و به فراموشی سپردن کتاب خوبیه.
        

          تنها کتابی بود که بعد از خوندنش انقدر فکرم و درگیر خودش کرد
ولی اصلا دوست نداشتم آخرش اینجوری تموم بشه🥲

        

          وای جمله آخرش فقط!💀😭
چقدر یه آدم میتونه پست باشه😑
کتاب خوبی بود، فقط اولاش یکم حوصله سر بر بود، ولی وسطاش خیلی خوب شد.
فضای تاریکی داره و برای کسایی که حساسن اصلا توصیه نمیکنم.
        

          جزییات به زیبایی به تصویر کشیده شده، موضوع داستان جدید و جالبه. اما روند چیز تازه ای نداره. داستان محور نیست و بیشتر توجه به توصیف فضاست.
        

          کاش کتاب‌بروشی داشتم و این کتاب رو به آدما معرفی می‌کردم!
        

          کتابی تلخ و سیاه، که بخش تاریک انسان را بی‌هیچ نور و امیدی روایت کرده بود. و البته بسیار موفق بود در این زمینه. 
حین خواندن بارها از انتخابش  پشیمان شدم. 
        

          این کتاب اکنون به پایان رسید و من متعجم.
متعجب از اینکه چگونه تمام شد
و چگونه توانست آن قدر مرا درگیر کند که در دو روز تمام شود.
داستانی وهم آور،مملو از خشونت و ذات حقیقی انسانیت در قالب
دنیایی دیگر،دنیایی تاریک و مرموز و مه گرفته
دنیایی که نویسنده سعی کرده بود نشان دهد،اما باز هم قسمت هایی
از  آن مثل میزان پیشرفت دیجیتالی در آن زمان و
 نحوه‌ی سیاست و وضعیت دیگر کشور ها در هاله‌ای از ابهام قرار داشت
 اما بدنه‌ی اصلی داستان جذاب و این نکته که نویسنده تلاش می کرد
 داستان را،به یک داستان طولانی تبدیل نکند
بسیار دیده میشد.
اما در مورد محتوا،باید بگویم سمتش نروید!
من بعد از خواندن این کتاب نگاهم نسبت به
 زنان حامله،بچه‌ها و بخصوص خوردن گوشت به کل تغییر کرده 
و با دیدن هر کدام حالت تهوع میگیرم!باور میکنید؟
این تاثیر لاشه‌ی لطیف است
فضایی دارک و تحمل ناپذیر اما جذاب و سادیسمی طور،
فضایی با پایان بسیار متفاوت و چیزی که انتظارش را نداشتیم
از خودخواهی و ذات حقیقی هر فرد،هر چند این تغییر
 ناگهانی در شخصیت اصلی کمی تامل انگیز بود
اما در هر صورت اگر تقریبا +۱۷ سال سن دارید..
از خون،آدم خواری،کشتار و.. حالتان بد نمی شود..
و دنبال یک کتاب کوتاه برای جلوگیری از ریدینگ اسلامپ شدن هستید،
لاشه‌ی لطیف گزینه‌ای مناسب است.
با این حال،
اگر چنین آینده‌ای منتظر بشر است،
من حاضرم اکنون بمیرم.