کتاب بدی نبود جمله های عاشقانه و غمگین قشنگی داشت ولی بعضی جاها به صورتی نوشته شده بود اصلا متوجه نمیشدی کی داره حرف به کی میگه به خودش داره میگه یعنی تو ذهنشه یا نه ولی چیز خیلی خاصی نداشت به عنوان یه کتابی که جملات ...داره خوب بود.
ولی می‌تونست کمی جملاتش رو بهتر بگه و کتاب یه جوری نوشته شده بود که احساس میکردی بعضی جملات رو شخص دیگری داره میگه .
        

          این کُپۀ کاغذ که اسم کتاب را به ناحق بر آن گذاشته‌اند اثری بی‌سر و ته از حاصل جهان مدرن است؛ معنی و مفهومی جز ناله‌های دختری ناتوان در نویسندگی ندارد.
این نوشته‌ها جز تلاشی رغت‌انگیز برانگیختن احساس همدردی محتوایی ندارد و نخواهد داشت.
        

          چطور میتونه اینقدر قشنگ باشه ؟!
تک تک کلماتش نوازش کننده روح هست و میتونه سر ذوقتون بیاره 
        

          این کتاب و سیصدو شصت و پنج روز بدون تو و سین زدی ولی جواب ندادی کاملا بی محتوان و فقط معروف شدن، نه تنها چیزی بهت اضافه نمیکنن بلکه وقتتو هم هدر میدن و تفکرات و قلمتو سطحی میکنن. همونطور که گفتم فقط برای انتشار تیکه کتاب خوبه. 
        

          درسته که «حرف‌هایی که کاش می‌زدم» شاید ساده یا حتی تکراری به‌نظر برسه،
ولی ارزشش توی همین سادگیه.
کتاب بیشتر شبیه یه دفتر دل‌نوشته‌ست؛ نه برای نقد ادبی، بلکه برای وقتایی که دلت می‌خواد یکی حرف دلت رو بزنه.
برای من، تلنگرهای کوچکش آرامش‌بخش بود — حتی اگر همه‌جاش تازه و متفاوت نبود.

        

          نویسنده آدم شجاعی بوده که تونسته احساساتش رو چه خوب و چه بد بنویسه و در اختیار هزاران آدم غریبه که ممکنه خیلی بد قضاوتش کنن قرار بده. به عنوان یه نوجوان بسیاری از خرف هاش رو درک کردم ومی خوام بدونه که(دوست داشتن آدمی که دوستت نداره اشکالی نداره، اون چیزی که اشکال داره احساس ناکافی بودن و دور ریخته شدن توسط اون فرده). نمی دونم مشکل از اون نویسنده بوده یا مترجم  ولی نحوه ی نوشتن کلمات (به صورت شکسته)  به نظرم اصلا جالب نبود:(
        

          درست مثل ۳۶۵ روز بدون تو بود .
عاشقانه ، حرف های بزرگسالانه.
این هم به سنین بالای ۱۵ سال پیشنهاد میشه ..
        

          قشنگ بود به نظرم ادم بخونه خوبه 
        

          ژورنال نویسی ایده ای جذاب هست، کوتاه، مفید و مختصر اما پر از حرف، پر از حرف...
        

          کتاب جالبی بود،قشنگ بود واقعا
ولی از نظر من یکم زیادی افسرده‌طور بود
پ.ن:فکر میکردم راجب چیزای دیگه باشه
        

          مزخرف،پوچ و بیهوده....
فقط برای تیکه کتاب خوبه
        

          کتاب قشنگی بود متن های قشنگی داشت ولی به نظرم بازهم ارزش خوندن نداشت 
با آرزوی موفقیت برای شما✨️
        

          خب من این کتابو به خاطر اینکه خیلی مثلا ترند شده بود خوندم،با وجود اینکه علاقه خاصی به خوندن این دسته از کتابا ندارم.
نمیتونم بگم خوب بود و همزمان نمیتونم بگم که بد بود.
جمله ها و متن های قشنگی داره که آدم با بیشترشون میتونه ارتباط بگیره
من فقط فصل اولشو  دوست داشتم و حتی با بیشتر متن هاش تونستم یه ارتباطی برقرار کنم  ولی بعد از اون هرچقدر میرفتم جلوتر از هر لحاظ برام کسل کننده تر می شد،طوری که فقط میخواستم تمومش کنم.
ولی درکل اگه میتونستم،هیچ وقت این کتابو نمیخوندم،به جاش کتاب دیگه ای رو انتخاب میکردم برای خوندن.
هرچند این نظر منه،شاید کسی باشه که از این کتاب  خوشش بیاد.

        

          اونقدر خفن نبود که میگفتن اونقدر بدم نبود که میگفتن.
        

          فکر کنم بهم چیز های جالبی یاد داد 
        

          بسم الله

کتاب خوبی بود و کلمات زیبایی داشت و بعضی کلمات رو روح تو رو نوازش میکردن و می تونستی درکشون کنی.... 
 و از نظرم بهتره پی دی اف بخونید بجای اینکه پولتون رو هدر بدید،در اخر ارزش خوندن نداره . 
        

          این کتاب، با اینکه کتاب به شدت معروفی شد و خیلی ها ازش راضی بودن، نکات منفی هم زیاد داشت :
1.براساس داستانی اون متن ها نبود و اصلا متوجه نمیشدیم که متن ها براساس چه حسی بود.
2.زودتموم شد ولی ارزش خوندن و وقت گذاشتن نداره. و البته ارزش خریدن. ( حداقل اگر خواستین بخونید پی دی اف بخونید)

تنها نکته مثبتی که به نظرم داشت :
این بود که متن هاش واقعا امیدبخشه و بسیار سبک نوشتاری جالبی داره.

امیدوارم شما لذت برده باشید از این کتاب ✨
        

          جملات انگشت شماری از تو کتاب رو دوست داشتم ولی در کل خوشم نیومد. تکراری بود و بعضی وقتا نویسنده وقتی حرف کم می‌اورد، همون جملات بیست سی صفحه قبل خودشو با کمی تغییر می‌نوشت.
        

          دلم میخواد پیشت گریه کنم 
ولی نمیتونم 
چون اگر باهات بودم
نمیتونستم 
جلوی لبخند زدنم رو 
بگیرم :))...
        

          خوب بود