جنسش ، مقاومت بود ،گرچه تلخ
رنگ و بوی لبنان و ضایحه و ...؛
به قول اقای یامین پور :
کسی که میتواند بنویسد و قلمش را زمین میگذارد،مثل سربازیست که میتواند بجنگد و اسلحه اش را زمین میگذارد...
روایت هنر میخواهد ، هنرش هم این است که راوی ، با خط به خط روایتش ، مخاطب را با خود همراه کند ، غرق کند ، چه میخواهد یاداوری گذشته باشد ، چه تصورات خیالی ، چه صحنه سازی برای آینده ؛
و او موفق بود ، عربیکا اثری متفاوت است ... نه تنها متفاوت با اثرات دیگر نویسنده اش ، متفاوت از هر کتابی ؛
برای من که اینطور بود :)!