برف شاخه ها را خم کرده بود و در بارش بعدی حتما میشکستشان .آدم ها هم مثل درخت ها بودند. یک برف سنگین همیشه برشانه های آدم وجود داشتو سنگینی اش تا بهار دیگر حس میشد.بديش این بود که آدم ها فقط یک بار می مردند و همین یک بار چه فاجعه دردناکی بود.