-این سه‌گانه خیلی کتاب خوبیه.
- خوندیش؟
-نه، ولی همه می‌گن. قراره بخونم.
و این چنین بود که من نیز وسوسه شده کتاب را خریدم.
#سه‌گانه‌ی_دوقلوها شامل سه کتابِ #دفتر_بزرگ #مدرک #دروغ_سوم اثر #آگاتا_کریستوف ترجمه #اصغر_نوری #انتشارات_مروارید
داستان زندگی دوتا برادر دوقلو. از کودکی تا حدودا پنجاه سالگی...
هر کتاب یک دوره از زندگی‌شون رو روایت می‌کنه.
سالهای کودکی این دو برادر در سالهای جنگ جهانی می‌گذره. در خانه مادربزرگ. 
این دو برادر ماجراهای مختلفی رو از سر می‌گذرونن. اما به نظر من ماجراها خیلی مهم نیستن. 
تمهیدات خاص نویسنده است که این سه‌گانه رو جذاب کرده. 
نویسنده به هیچ مکانی اشاره مستقیم نکرده. اما مخاطب خودش متوجه می‌شه که این کشور جزو کدوم یکی از دسته‌های متفقین یا متحدینه.
حتی هویت اسرای جنگی مشخص نشدن ولی از نشانه‌ها پیداست.
نکته بعدی خونسرد روایت کردنه. بدون اینکه درگیر احساسات و کلمات احساسی بشه مخاطب رو به وجد میاره. 
در طول کتاب با معماهای زیادی مواجه می‌شیم. اما تا آخر کتاب تقریباً همه‌ی معماها حل میشن. 
آیا تا حالا کتابی خوندید که راوی اول شخص جمع باشه؟ ( ضمیر ما) راوی جلد اول، اول شخصه جمعه. به جای من راوی. مای راوی.
یکی از سخت‌ترین زاویه دیدها. 
یه ویژگی خیلی مهم هم هست که اگه بگم لذت خوانش از بین میره.
بخونید و لذت ببرید.
داستان دو برادر دوقلو، مادربزرگشون، دختری که بهشون کمک می‌کنه اما دچار سرنوشت عجیبی می‌شه، کشیش، دختر لب‌شکری و...
        

          «من پنجاه سال بیشتر ندارم.اگر سیگار و نوشیدن را ترک کنم،یا بهتر بگویم نوشیدن و سیگار را ترک کنم،شاید هنوز بتوانم یک کتاب بنویسم.کتاب‌ها نه،ولی فقط یک کتاب.شاید.به این نتیجه رسیدم،لوکاس،که هر آدمی فقط واسه نوشتن یک کتاب دنیا آمده،نه هیچ‌کار دیگری.یک کتاب نبوغ‌آمیز یا یک کتاب معمولی،مهم نیست،ولی کسی‌که هیچی ننویسد،یک آدم بازنده است،فقط از زمین می‌گذرد و هیچ ردی از خودش باقی نمی‌گذارد.
#مدرک#آگوتا_کریستوف #اصغر_نوری
        

          سه گانه‌ی دوقلوها - کتاب دوم: مدرک
اینکه راوی به دانای کل(خیلی هم دانا نبود
        

          کتاب دوم به زیبایی کتاب اول نبود
        

          هولناک بود.
        

          عمیقا تکان‌دهنده؛ سرشار از بُهت و اشک.

این سه‌گانه را حتما بخوانید...
        

          جلد دوم تموم میشه.
دست میزارم رو گونه چپم که هنوز گرمِ از سیلی که تو صفحات آخر اومد بیرون از کتاب. درست مثل سطر های پایانی دفتر بزرگ، مدرک هم همین کارو باهام کرد.
چشمام و میبندم، نفس عمیق میکشم. ولی نفس عمیق برای خوردن سیلی نیست. دارم خودم رو آماده میکنم برای مشت هایی که قراره به سر و صورتم بخوره در جلد بعد.
خب، کافیه. بیشتر از این صبر نمیکنم، بریم برای دروغ سوم. شایدم هم دروغ ها؟ کی میدونه؟
        

          جلد دوم این سه‌گانه درست جایی تموم شد که از اواسط جلد دوم بهش فکر کرده بودم اما  بهش شک داشتم، سبک روایت جلد اول خیلی برام خاص‌تر و ویژه‌تر بود و پایان‌بندی جلد دوم برلم مهیج‌تر، اما باید بگم که این دو جلد رو واقعا دوست داشتم و با اشتیاق کامل می‌رم سراغ سومین کتاب از این مجموعه. 


        

          به نظرم جلد اولش بهتر بود.
اما در کل جنس تصویر خشونت رو در کلمات آگوتا کریستف دوست دارم...
        

          «مدرک» دومین جلد از مجموعه‌ی سه‌گانه «دوقلوها» است که آگوتا کریستوف در آن به شیوه‌ای نوین و منحصر به فرد، داستانی پر از ابهام، تعمق و رمز و راز را روایت می‌کند. این کتاب با سبک سرد و مینیمالیستی خود، نه تنها روایت داستانی از یک جهان پر از پیچیدگی‌های انسانی ارائه می‌دهد، بلکه خواننده را به سفری درونی دعوت می‌کند تا به پرسش‌های بنیادین درباره هویت، حقیقت و سرنوشت پاسخ دهد. از همان اولین برگه تا آخرین جمله، «مدرک» اثری است که سالیان سال جلوتر از ذهن و روح مخاطب شکل داده شده و در هر مطالعه جدید، لایه‌های بیشتری از معنا و احساس را برملا می‌کند.
۱. روایت نوآورانه و سبک سرد و بی‌تزئین
یکی از ویژگی‌های برجسته این اثر، شیوه روایت منحصر به فرد آگوتا کریستوف است. او با به کارگیری جملات کوتاه، بی‌تزئین و در عین حال بسیار دقیق، داستانی را می‌نگارد که در آن هر کلمه حامل بار معنایی عمیقی است. این سبک سرد و مینیمالیستی، که در نگاه اول ممکن است به سادگی و بی‌احساسی تعبیر شود، در واقع دعوت به تأمل و تفکر است. خواننده بدون آنکه احساسات به طور مستقیم برایش شرح داده شود، باید خودش معنا و مفاهیم نهفته در هر جمله را کشف کند.
این نوع نگارش باعث می‌شود که «مدرک» از نظر ادبی جلوه‌ای مدرن و پیشگامانه داشته باشد؛ اثری که مرزهای داستان‌گویی سنتی را می‌شکند و خواننده را به چالش می‌کشد تا از طریق تحلیل و تفسیر شخصی، به درک عمیق‌تری از متن دست یابد. همانگونه که حس سرد و دقیق نویسنده، نشان‌دهنده‌ی دیدگاهی متفاوت نسبت به زمان و مکان است، این اثر نیز به نوعی تصویری از جهانی متفاوت و پیچیده را به نمایش می‌گذارد.
۲. شخصیت‌پردازی چندبعدی و تأثیرگذار
در «مدرک» شخصیت‌ها همچون قطعات یک پازل پیچیده طراحی شده‌اند؛ هر کدام دارای ابعاد و لایه‌های متعددی هستند که در طول روایت به تدریج آشکار می‌شوند. شخصیت اصلی، با تمام تناقضات و چالش‌های درونی، نمونه‌ای از انسانی است که در جستجوی هویت واقعی خود به تردید و بحران فرو می‌رود. این بحران‌ها، نه تنها بازتاب‌دهنده تغییرات فردی بلکه بازتابی از تغییرات اجتماعی و تاریخی نیز به شمار می‌آیند.
آگوتا کریستوف با خلق شخصیت‌هایی که نه تنها از نظر رفتاری بلکه از نظر روانی و احساسی بسیار دقیق و زنده به تصویر کشیده شده‌اند، خواننده را وادار می‌کند تا با هر کدام از آن‌ها همذات‌پنداری کند و در دل تجربه‌های آن‌ها شریک شود. این نوع شخصیت‌پردازی، به خواننده اجازه می‌دهد تا به عمق معانی انسانی نفوذ کرده و خود را در میان پیچیدگی‌های زندگی ببینند.
۳. پرداخت به موضوعات فلسفی و روان‌شناختی عمیق
یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های «مدرک»، پرداختن به مسائلی است که از دیرباز دغدغه‌ی بشر بوده‌اند؛ مسائلی همچون هویت، تبعید، تنهایی، و جستجوی حقیقت. در این کتاب، پرسش‌های بنیادینی مانند «چه کسی هستیم؟» و «آیا گذشته‌ی ما تعیین‌کننده‌ی هویت ماست؟» به گونه‌ای مطرح می‌شوند که خواننده را وادار می‌کند تا به تفکر و تعمق بپردازد.
موضوع تبعید، که نه تنها از منظر جغرافیایی بلکه از منظر روانی نیز بررسی می‌شود، به عنوان یکی از محورهای اصلی داستان، بازتاب‌دهنده‌ی بحران‌های هویتی است که بسیاری از افراد در دنیای مدرن با آن مواجه هستند. همین موضوع باعث می‌شود که «مدرک» به عنوان اثری بی‌زمان، همواره در هر دورانی بتواند خوانندگان را به تامل در مفاهیم عمیق انسانی دعوت کند.
۴. نوآوری‌های هنری در ساختار داستان
آگوتا کریستوف در «مدرک» از نوآوری‌های فراوانی در ساختار و روایت داستان بهره برده است. ترکیب واقعیت با عناصر خیال، به کارگیری نمادها و اشاراتی که در طول داستان تکرار می‌شوند، به خلق یک فضای چندبعدی کمک می‌کند. این نوآوری‌ها، نه تنها باعث می‌شود که داستان هر بار خواندن، از نو برای خواننده کشف شود، بلکه به آن عمق و پیچیدگی بیشتری می‌بخشد.
هر جزء از داستان، از ترتیب حوادث گرفته تا انتخاب دقیق کلمات، دارای یک دقت هنری است که نشان از دیدگاه متفاوت نویسنده نسبت به زمان، مکان و حتی مفهوم داستان دارد. این نوع نوآوری، کتاب «مدرک» را از آثار معمولی متمایز کرده و به آن جایگاهی فراتر از یک روایت ساده می‌بخشد؛ جایی که داستان نه تنها به صورت خطی پیش می‌رود بلکه به شکلی پویا و باز، ذهن و روح خواننده را به چالش می‌کشد.
۵. زبان و سبک نوشتاری تأثیرگذار
زبان ساده، روان و در عین حال بسیار تأثیرگذار آگوتا کریستوف، از دیگر نقاط قوت «مدرک» است. او با به کارگیری کلمات و جملات کوتاه و بدون پیچیدگی‌های زبانی اضافی، داستانی را ارائه می‌دهد که از نظر احساسی به خواننده اجازه می‌دهد تا خود به دنبال معنا برود. این سبک نوشتاری باعث می‌شود که هر جمله از کتاب به منزله‌ی یک قطعه هنری به حساب آید؛ قطعه‌ای که با دقت و ظرافت ساخته شده و خواننده را به درون دنیایی از معنا و احساس می‌برد.
این زبان تأثیرگذار، خواننده را وادار می‌کند تا بدون نیاز به توضیحات اضافی، خود به کشف رمز و رازهای نهفته در متن بپردازد. هر کلمه و هر جمله حامل پیام‌هایی عمیق است که، در طول زمان، به مرور در ذهن و روح مخاطب جایگاه ویژه‌ای پیدا می‌کند.
۶. تأثیر عمیق بر ذهن و روح خواننده
یکی از جنبه‌هایی که همواره در گفتگوهای ادبی درباره «مدرک» مطرح شده، تأثیر عمیق آن بر ذهن و روح خواننده است. این کتاب با پرداختن به مسائلی مانند بحران هویت، تبعید درونی و جستجوی حقیقت، مخاطب را به یک سفر درونی دعوت می‌کند. هر بار که به صفحات آن نگاه می‌کنید، احساسی از سکون و در عین حال هیجان در شما ایجاد می‌شود؛ همان احساسی که به شما اجازه می‌دهد تا با تمام تناقضات زندگی روبه‌رو شوید و در عمق وجود خود به دنبال معنا بگردید.
این تأثیر عمیق، تنها به دلیل موضوعات مطرح شده نیست، بلکه ناشی از شیوه‌ی منحصر به فرد روایت است؛ شیوه‌ای که خواننده را وادار می‌کند تا بدون دخالت تفسیرهای زاید، خود به عمق مفاهیم فرو رود. به عبارت دیگر، «مدرک» اثری است که حتی پس از اتمام مطالعه، همچنان ذهن و روح شما را مشغول کرده و تاثیرات آن در طول زمان باقی می‌ماند.