نجات جهان از یک خطر بزرگ.
این کاری است که مگنس باید انجام دهد. مگنس باید میراثی که هزاران سال است گمشده، پیدا کند. شمشیر تابستان. باید به سرزمین های اساطیری سفر کند و وظیفه اش را انجام دهد. در این راه مانع های زیادی سر راه او وجود دارند. مثلا باید با دایی رندولف‌ش، که مادرش در مورد او به مگنس هشدار داده بود رو به رو شود و یک عالمه چیز دیگر. او باید بین زندگی خودش و زندگی صد ها انسان بی گناه یکی را انتخاب کند. بعضی اوقات تنها راه شروع یک زندگی تازه، مردن است...
موضوع داستان خیلی خوب و جدید بود و نویسندگان کمی برای نوشتن به آن رجوع کرده اند. برای همین جذابیت زیادی داشت. و ما در این داستان در مورد افسانه های اسکاتلندی زیادی اطلاعات به دست می آوردیم.
شروع داستان به شدت جذاب بود. زیرا با دیالوگ طنزی از شخصیت اصلی یعنی مگنس شروع شده بود.
مقدمه ی داستان، ما را برای ورود به جریان اصلی آماده می کرد و ما کاملا با فضا ی داستان آشنا می شدیم. هر چند که هر چه جلوتر می رفتیم باز هم غافلگیر می شدیم.
پیرنگ داستان خوب بود و اشکالی نداشت. گره های زیادی در آن ایجاد می شدند که بعد از چند صفحه یا یک فصل باز می شدند. البته از لحاظ اینکه کتاب 500 صفحه بود اینکه گره ها زیاد بودند، ایراد حساب نمی شود.
دیالوگ ها خوب و واضح بودند و اینکه چاشنی طنز در آن ها حل شده بود نکته ی مثبتی بود.
شخصیت ها به خوبی از لحاظ ظاهری و باطنی، در طول داستان توصیف شده بودند. و ما می توانستیم به خوبی با احساسات و هیجانات آنها همراه شویم. همچنین مکان ها هم کاملا توصیف شده بود و ما به خوبی می توانستیم داستان را مثل یک فیلم جلوی چشممان ببینیم. نکته ی مثبتش هم این بود که توصیفات خیلی زیاد نبودند، اما با همان چند جمله ی کوتاه می توانستیم همه چیز را تصور کنیم.
اینکه راوی، شخصیت اصلی یا همان اول شخص بود، خیلی خوب بود و ما کاملا از تفکرات شخصیت اصلی با خبر می شدیم.
دیگر نکته ی مثبتش این بود که عنوان فصل ها طوری بودند که خواننده را وادار می کردند به خواندن ادامه دهد. به شخصه هر موقع میخواستم کتاب را کنار بگذارم، با دیدن عنوان فصل ها نمی توانستم این کار را بکنم و مجبور می شدم یک فصل دیگر هم بخوانم و همچنین یک فصل دیگر و یک فصل دیگر...
در کلِ داستان نویسنده قلم قوی ای داشت و جمله هایش در عین سادگی خیلی جذاب بودند.
در کل این کتاب را خیلی دوست داشتم چون خیلی دلنشین و متفاوت بود :)
        

          هرچقدر میخونم مجموعش رو سیر نمیشم تا الان 67 بار خوندم کلش رو
        

          کتابی پیچیده اما قشنگ است
        

          این کتاب کتابی جذاب و جالب است اگر دنبال یک کتاب ماجراجویانه و فانتزی می گردیدمگنس چیس یکی از بهترین کتاب هاست

خوشحال میشوم که نظر من را لایک کنید🩷
        

          به شدت به شدت جذاب بود برام
اولین باری بود که کتاب این ژانر میخوندم و با اکراه شروعش کردم، ولی کاملا جذبش شدم
نزدیک یکسال  پیش خوندمش، و جلوی خودمو میگرفتم برای اینکه جلد دومش رو نخونم ولی دیدم نمیشه
و بزودی جلد دومش رو شروع میکنمممممم
شروع عالی، شخصیت پردازی ها و معرفیشون معرکه، روند داستان جذاب و پایانش هم خیلی به موقع و به جا و به شکل درست...
اینم تصویری که از شخصیت مگنس، با هوش مصنوعی بدست آوردم
        

          چندین شب سرش بدار موندم تا تموم شد 😍
        

          خب خب من خوره ی اسطوره شناسی ام که البته شروع علاقه م رو مدیون فیلم های مارولم. پس این کتاب از فضا ی ذهنیم خیلی دور نبود.هرچند ممکنه برای کسی که آشنایی نداره یکم گیج کننده باشه
آره آره!همه چیز گیج کننده ست. لوکی با دل و روده های پسر به سنگ بسته شده. لوکی یک بچه داره که خودش اونو به دنیا اورده درحالی که مرده و همه چیز کلا گیج کننده ست می فهمم. ولی بعد یک مدت گیج کنندگی ش هم جالبه
زبان کتابو دوست داشتم بوستونی بود. چون هر جای آمریکا لهجه و اینا ی خودشونو دارن و مترجم خیلی قشنگ برش گردونده بود به فارسی.
انتقادم از کل ماجرا و این کتاب و این حرفا اینه که ما یه نویسنده ی خلاق میبینیم که قراره تصورمون از اساطیر رو به کل تغییر بده. دارم میگم اونقدر خلاقیت داشته که وقتی همه از ثور بزرگ حرف میزنن اون فقط یه مرد هیکل گنده ی کم عقلو ببینه خب!؟ گرفتین؟ ولی بازم خلاقیتش راضیم نکرد. چون تونسته بود همه ی مسائل رو یه طور دیگه ببینه ولی نتونسته بود آدم بد ماجرا روعوض کنه چون توی این داستان و داستان های بعدی همه چیز  تقصیر لوکیه. خب از یک نویسنده که انقدر خلاق بودانتظار می رفت که از لوکی که آدم بده ی اسطوره هاست یه تصویر متفاوت نشون بده وقتی این کارو نتونست بکنه خورد تو ذوقم.
اشکال بعدی این شخصیت مسلمون داستان یعنی سمیرا العباس بود. به عنوان شخصیت مسلمون اشکال زیاد داشت و من نفهمیدم که چه اصراریه آخه وقتی بلد نیستی؟
مثلا سمیرا همیشه حجاب نداشت گاهی کلاه سرش بود که این حجاب قابل قبولی نیست. گاهی تو داستان مگنس رو بغل می کرد و حتی یه شب تو یه چادر خوابیدن. بیشتر انگار نویسنده سعی کرده بود مسلمون هارو عقب مونده و جاهل نشون بده. مثل اینکه سمیرا نامزد داشت و حس می کردن خانواده ش که این ته خوش شانسیه. یا اینکه اگه مگنس بیاد دیدنش نامزدش میزاره میره اصلا از این قضیه خوشم نیومد
اما درکل کتاب بد نبود
        

          نیمه اول کتاب رو به کندی خوندم ولی نیمه دوم رو سریع 
یعنی اگه قصد کردین بخونین و دارین میخونین اینو در نظر بگیرین که نیمه اول داستان کند پیش می‌ره بخصوص اوایلش چون نویسنده داره جهان و فضای داستان رو توصیف و تصویر می‌کنه ولی وقتی کار انجام شد دیگه میفته رو غلتک 
ترجمه اش واقعا خوب بود و از لحن کتاب هم خیلی خوشم اومد 
بعدتر وقتی اساطیر نورس رو خوندم فهمیدم بعضی از صحنه های این کتاب و کلا مجموعه مگنس چیس به نوعی بازنویسی اتفاقات داستان های اساطیر نورس هم هستن که این نکته برام جالب بود
        

          بعضی ازکتاب ها وقتی دنیای داستان را برای خواننده به تصویر می کشند در واقع او را وارد آن دنیا می کنند و به او اجازه می دهند تا در آن دنیا هم زندگی کند. تجربه هایی که هیچ وقت در دنیای واقعی کسب نمی کند را کسب کند و به زندگی اش رنگ و لعابی تازه دهند. این کتاب هم از دسته ی همین کتاب ها بود.

مگنس چیس مادرش را از دست می دهد و دو سال در کوچه ها و خیابان های شهر زندگی می کند. اما یک روز مسئولیتی بزرگ بر دوشش می افتد و سرنوشتش این گونه رقم می خورد که باید جهان را از یک خطر بزرگ نجات دهد. او شمشیری به نام شمشیر تابستان را که میراث خانواده اش بود را پیدا می کند و باید با آن به جهان های دیگر سفر کند و وظیفه اش را انجام دهد. اما این داستان ها از مرگ مگنس شروع می شود….

داستان این کتاب بسیار خلاقانه و جدید بود. هر چند که مثل خیلی از کتاب های این سبکی هدف شخصیت اصلی نجات دنیا بود و این یک چیز تکراری به حساب می آمد، اما باز هم ساختن یک دنیای جدید در ذهن خواننده استعداد زیادی می خوهد. نویسنده یک دنیای جدید را ساخته بود و بسیار تخیل خوبی به کار برده بود. داستان کمی پیچیده هم بود و این باعث شده بود تا برای نویسنده توصیفات و تعریف داستان سخت بوده باشد. هر چند که نویسنده با قلم روان و توصیفات خوبش نسبتا در این کار موفق بود. ولی به طور کلی برای خواننده تجسم اتفاقات و حتی مکان ها و شخصیت ها سخت بود.

به طور کلی توصیفات کتاب با حرکت و روان گفته شده بود. اما به خاطر جدید بودن داستان و اینکه همه چیز دور از ذهن خواننده بود نیاز به توصیفات دقیق تری داشتیم. به شخصه در داستان دچار گیجی می شدم و نمی توانستم کاملا متوجه فضای داستان بشوم. 

نویسنده شخصیت پردازی خوبی را انجام داده بود. مخصوصا شخصیت اصلی بسیار خوب توصیف شده بود و قلم روان و خودمانی نویسنده، و همین طور نوشتن داستان از زبان خود شخصیت اصلی باعث شده بود تا نویسنده با این شخصیت بسیار همزاد پنداری کند و حس صمیمیت به خواننده دست بدهد. مخصوصا این که در بعضی قسمت ها خوانندگان مخاطب قرار می گرفتند، به این امر کمک کرده بود. انگار شخصیت اصلی پیشمان نشسته بود و داشت سرگذشتش را تعریف می کرد. این یک نکته ی مثبت برای کتاب هاست که در این کتاب بسیار بارز بود.

در رابطه با شخصیت های فرعی خواننده نیاز به اطلاعات بیشتری داشت. مخصوصا شخصیت هایی که به شخصیت اصلی نزدیکتر بودند و گاهی ویژگی های فرا انسانی داشتند. از نظر ظاهری کمی به آن ها پرداخته شده بود اما باز هم به خاطر فضای عجیب و جدید داستان تصور همه چیز برای خواننده سخت بود. اما به طور کلی شخصیت هایی که نویسنده ساخته بود، دوست داشتنی بودند و خواننده را به خود جذب میی کردند.

دیالوگ های این کتاب را بسیار دوست داشتم. چون هم به خواننده کلی اطلاعات در یک دیلوگ نمی داد، و هم جذاب نوشته شده بود. ولی خب از نظر من می توانست در دیالوگ ها اطلاعات بیشتری قرار بدهد. در حدی که خواننده اذیت نشود، این اطلاعات نیاز اوست و اگر یکی از شخصیت ها به طور کامل همه چیز را توضیح می داد خیلی بهتر بود. و این باز هم بر می گردد به همان پیچیدگی و سخت بودن داستان.

طنز ظریفی هم که در بعضی قسمت ها به کار می رفت در لذت بخش تر شدن داستان تاثیر به سزایی داشت. مثلا وقتی که دو دوست مگنس با تیر و کمان پلاستیکی به کمک او آمده بودند تا با یک مرد آتشین بجنگد. به طور کلی ایده هایی که نویسنده در داستان استفاده کرده بود بسیار جذاب بودند.


کتاب پیرنگ دقیقی داشت و کاملا متوجه روند داستان می شدی. شروع جذاب و ترغیب کننده داشت و بسیار متفاوت نوشته شده بود. گره های کتاب جذاب بودند و نقطه ی اوج هم با هیجان بالا و بسیار خوب نوشته شده بود. داستان دیر هیجان گرفت و در ابتدا روند آرامی داشت و به نظرم این برای یک کتاب هیجانی و تخیلی خیلی مناسب نیست. چون باعثث خسته شدن خواننده می شود و داستان او را جذب نمی کند. اما وقتی داستان در ذهن خواننده سر و سامان گرفت و او را به طور جدی وارد داستان کرد، کتاب هیجان خوبی گرفت.

جلد کتاب مثل تمام کتاب هایی که در این ژانر و این مدل نوشته شده اند، پر از تصاویر مختلف و شلوغ بود و به خواننده این را می رساند که قرار است با یک عالمه چیز های عجیب روبه رو شود و هیجان زیادی را تجربه کند. 

اسم کتاب اکثر مجموعه های چند جلدی اسم شخصیت اصلی بود و اسم این مجموعه که « اساطیر اسگارد» نام داشت ترغیب کننده بود و باز هم به خواننده می رساند که این کتاب چه کتابی است.

به طور کلی کتاب جذاب و دوست داشتنی ای بود. از این کتاب ها که تو را در دنیای خودشان می برند و حالا حالا ها مجبورت می کنند در همان جا بمانی. از خلاقیت و ابتکار نویسنده حض می بری و لذت یک کتاب تخیلی و ماجراجویانه را می بری.

« گاهی اوقات تنها راه برای شروع زندگی ای تازه، مردن است.»

                                                              برای همیشه




        

          حقیقتا من نمیدونستم قبل از خوندن مجموعه مگنس چیس باید مجموعه پرسی جکسون رو بخونم برای همین یکم حین خوندنش گیج میشدم (سر اساطیر یونان و توانایی هاشون) ولی در کل کتاب خوبی بود و به راحتی میتونستم با شخصیتاش ارتباط بر قرار کنم  و ممنونم از آقای ریک ریوردن عزیز که باعث شد تجربه زندگی توی دنیای اساطیر یونان رو هم کسب کنم✨️
        

          کتاب خیلی قشنگیه در ژانر خودش اما به شخصه مجموعه قهرمانان المپ از همین نویسنده رو بیش تر دوست دارم
        

          خط داستانی و شخصیت‌های خیلی باحالی داشت. ترجمه‌ش خیلی خوب بود و طنزی که تو قلم نویسنده بود رو نگم>>>>
یه خوبی که داشت این بود که چیزایی که ما نمی‌دونستیم رو مگنس هم نمی‌دونست واسه همین ادم زیاد گیج نمی‌شد.
آقای ریوردان توی این کتاب هم تلاش کرده کرکترایی داشته باشه که حتما طبق عرف جامعه نباشن و کمی متفاوت باشن ( مثلا اینکه سمیرا مسلمان بود و یا اینکه هارت ناشنوا بود)
در کل خیلی خوشم اومد و از خوندنش لذت بردم:>
        

          این اولین کتاب فانتزیی بو.د که من خوندم. قبل از این فکر می کردم فانتزی ها رو باید نوجون تر ها بخونند. و شاید کلا برای خوندن 
رمان و اون هم فانتزی کمی گارد داشتم. این کتاب رو به پیشنهاد دوست عزیز کتاب خوانم خوندم. بنظرم واقعا کتاب خوب و سرگرم کننده ای ست. شخصیت ها خوب پرداخته شده. داستن جذابی رو روایت میکنه که پیشبینی ش سخت میشه. و نویسنده ش هم طنز ظریفی داره که من دوستش دارم و بعضی وقت ها واقعا به شوخی هاش می خندم. علاوه بر همه این ها ترجمه کتاب هم بنظرم خوب و قابل قبول هست. روان هست و سخت خوان نیست. البته چندتایی غلط چاپی و  تایپی داره که خب ربطی به مترجم نداره احتمالا :)
درکل بهتون توصیه میکنم اگر به اساطیر آسگارد یا فیلم های مارول علاقه مندید این کتاب رو از دست ندید.
و برای هدیه دادن هم به یک نوجوان 13 به بالا احتمالا گزینه خیلی خوبی می تونه باشه.
        

          کتاب جالبه و برای من تجربه جدیدیه 
برای اولین بار همچین سبکی رو انتخاب کردم و واقعا تا اینجای لحظه به دلم نشسته 
کتاب اون هیجان و اون طنزپردازی رو داره همین یک نکته مثبت راجب این کتابه 
و اگه مثل من از سبکهای فانتزی ماجراجویی و هیجانی خوشت میاد پس این می‌تونه انتخاب خوبی برات باشه 🍀
        

          کتاب خوبی بود برای علاقه مندان به اساطیر و کتاب های فانتزی برای من جالب بود


        

          واقعا خیلی کتاب قشنگی بود. توصیفات عالی، شخصیت پردازی های برجسته، طنز داستان و قلم بسیار زیبای نویسنده این کتاب رو تبدیل به یه کتاب بسیار شگفت انگیز کرده بود.