یادداشت Soli

        در کل جالب بود.
من از مجموعه‌ی پرسی جکسون، فقط جلد اولش رو خونده‌م. ولی بر اساس همون و قهرمانان المپ می‌تونستم احساس کنم که لحن مگنس اون‌قدر شبیه به پرسیه که اگر خبری از اسم و این‌جور چیزا تو متن نباشه، فرد نتونه تشخیص بده که الان این حرفا رو کی گفته. ولی خب این موضوع برام آزاردهنده نبود. همین لحنی که دارم می‌گم بامزه بود و ازش خوشم می‌اومد.
منتظرم ببینم در ادامه چه اتفاقی می‌افته.