جلد دوم از کتاب «دن کیشوت»، شخصیتی به نام «سامسون کاراسکو» را معرفی می کند، مردی جوان از روستای دن کیشوت که به تازگی از دانشگاه سالامانکا فارغ التحصیل شده  است. کاراسکو، نقش پیشین کشیش و سلمانی را برعهده می گیرد و خواهان نجات دن کیشوت و حفظ جانش در برابر خطرات است. اما دن کیشوت چندان علاقه ندارد که نجاتش دهند. دن کیشوت، قصد دارد برای ادای احترام به «دولسینیا» به «توبوسوا» سفر کند. او و «سانچو» در راه با سه دختر روستایی روبه رو می شوند و سانچو با توسل به حیله ای امیدوار است اربابش یکی از این سه دختر را به عنوان دولسینیا بپذیرد. هر وقت وقایع برخلاف انتظار پیش می روند، دن کیشوت گمان می کند دست جادوگران در کار است. در این مورد خاص هم گمان می کند جادوگران دولسینیا را به هیئت دختر روستایی زشت رویی درآورده اند. دن کیشوت به شکل غیرمنتظره ای در نبرد با شوالیه آینه ها به پیروزی می رسد. شوالیه ای که معلوم می شود کسی جز سامسون کاراسکو (ی) تغییر چهره داده نیست. سامسون قصد کرده بود از طریق تغییر چهره و درآمدن در هیئت شوالیه ای رقیب، دن کیشوت را به خانه بازگرداند. نقشه او تأثیر معکوسی دارد. اندکی بعد از این واقعه، دن کیشوت و سانچو پانزا با شوالیه سبزپوش روبه رو می شوند. در این اپیزود شیری وجود دارد که دن کیشوت تصمیم می گیرد با آن مبارزه کند. بخش اعظم این بخش به «دوک» و «دوشس» (ی) بی نام اختصاص می یابد که به کمک خدمتکاران خانه زادشان، در قالب مجالس مضحکه، سربه سر دن کیشوت می گذراند. به علاوه دوک و دوشس باعث می شوند شوالیه و خدمتکارش مجروح شوند. عنصر مهم دیگر داستان انتصاب سانچو پانزا به فرماندهی یک جزیره است، شوخی دیگری که درنهایت با اعلام برائت سانچو از زندگی ارباب های فئودال خاتمه می یابد و عمق وفاداری او به دن کیشوت را نشان می دهد... .