برای منِ شوروی‌هراسِ چپ‌ستیز هم اسم و هم محتوای این جلد قاعدتا می‌بایست خیلی خیلی جذابتر از باقی می‌بود. اما این کتاب که اولین جلد از مجموعه تن‌تن هم هست به لحاظ داستانی، پلات، تمهید و... بی‌اندازه ضعیف تر از مثلا «زندانی‌های معبد خورشید» بود. کیفیت چاپ و تصاویر و شخصیت‌‌پردازی و... هم به همچنین.
اگر هدف، لذت تن‌تن‌خوانی باشد می‌توانید با خیال راحت از این جلد بگذرید و‌ آن را نادیده بگیرید اما صرفا از جهت این که سیر تکامل تن‌تن و پیشرفت کار هرژه دستتان بیاید شاید خوب باشد
        

          من به این کتاب ۲ از ۵ می دم چون اولین کتاب هرژه بود و کمی خوب نبود  
        

          پروپاگاندای تمام عیار ! 
اصلا وقتی تمام شد با خودم گفتم: این چی بود که من خوندم؟
شروع کردم که تن تن ها را بخوانم بلکه یک تجربه‌ی کمیک خوانی هم داشته باشم. این داستان اول تصویر سازی خوبی که نداشت و از طرفی انقدر سفارشی نویسی ضد شوروی بود که حالت تهوع گرفتم. خلاصه نخواندید هیچ چیزی از دست نمی‌دهید.
        

          کتاب دوست داشتنی و فوق العاده ای است 👍👌 می دانیم کشور شوروی (قدیم) به کشور روسیه ( امروزی) تبدیل شده است
تن تن عاشق  شغل خبرنگاری  و  کارآگاهی  و پلیسی بود و برفی سفید سخنگو هم فکر می کنم  عاشق  پلیس بازی بود 👨🏻‍🦰🐕
تن تن و برفی دور دنیا  مانند کشورهای  روسیه ، آفریقا ،  آمریکا ، عربستان ، مصر ، هند، چین و ... را گشتند و در بعضی از آنها  زندگی می کردند .
انگار ۲۴ جلد کتاب ماجراهای تن تن و برفی  یک گردش دور دنیا است. نام دوستان تن تن در  کتاب ها اینهاست: کاپیتان دریایی ،  کلکولس دانشمند ، پلیس دو قلو (  آقایان تامسون و تامپسون ) .
هرژه بلژیکی  نویسنده  خوبی است و  در کشور بلژیک ، سال  ۱۹۸۳ میلادی در گذشته است. 
        

          بالاخره قسمت شد من تن‌تن رو شروع کنم! چه‌قدر بامزه و سرگرم‌کننده‌س، عاشق میلو شدم :")
        

          اولین جلد تن‌تن که انگار هنوز هرژه خیلی نقاشی کردن بلد نبوده. فقط یک بار به دشواری خواندمش. اصلا یادم نیست داستان چه بود و چه کرد.
        

          این کتاب یکی از جالبترین کتاب هایی بود که من خواندم البته اونموقع من 10 سالم بود(2 سال پیش) شاید با توجه به نظرات دوستان رده سنی بسیار مهم باشه ولی به نظر منی که اونموقع خودم کتاب خیلی جالبی بود ماجرای های تن تن با نا خدا و کلکولس
        

          اولین جلد از تن‌تن که خواندم.
خیلی ضعیف با خط داستانی ناسالم.
خیلی شعاری علیه نظام کمونیستی شوروی.

تصویرسازی هم بسیار ضعیف.
اما دیدم در جلد دوم خیلی پیشرفت گرافیکی داشته.

______
در مقدمه‌ی فارسی آمده که
نویسنده فرانسوی است و با آلمان‌ها بوده گویی.
لذا با صهیونیست‌ها هم خیلی کل‌کل داشته و این ماجرا متعارض روایتی است که می‌گوید تن‌تن یک پسر اسرائیلی است و...

العهدة علی المدعی.
        

          به هر حال هرژه هم تحت تاثیر دنیای  اطراف خودش بوده و اولین اثرش‌ بدجوری بوی سیاست میده...
هرژه نقاشی رو آموزش ندیده بوده ، برای همین طرح های کتاب های اولش واقعا بده، به مرور کمک‌هایی بهش میشه و پیشرفتش چشمگیر خواهد بود(اگر طاقت بیارید و به اونجا برسید)
در داستان پردازی هم طرح های اولیه‌ی هرژه چندان نخ اتصال درست و درمونی ندارند، صرفا یک سری اتفاق با چاشنی شانس هستند،‌هرژه داستان پردازی را هم همپای نقاشی ها تقویت میکنه و از تن‌تن و رفقا شخصیت های حسابی میسازه.
خلاصه از جلد اول انتظارات زیادی نداشته باشید، انتظارات را برای داستانی مثل گل آبی یا مقبره‌ی فرعون یا سه اسب شاخدار و سفر به ماه نگه دارید...
منتظر کاپیتان هادوک و کاستافیوره باشید، اونجاست که‌خوش میگذره...
        

          از دوران کودکی و نوجوانی همیشه حسرت تن‌تن خواندن را همراه داشتم. شرح این که چرا تا حالا نشد که تن‌تن بخونم مفصله و بهتره که ازش بگذریم.
از موقعی که کتب کودک و نوجوان هم آوردیم تو کتاب‌فروشیمون قصد کرده بودم که واسه خودم تن‌تن بیارم و بشینم بخونم. هفته‌ی پیش جلد اولش رو آوردم و خیلی زود نشستم خوندم. جذاب و گیرا و دوس‌داشتنی. در مورد تن‌تن فقط می‌شه حرفای مثبت زد. فقط کاش تو ۱۰ سالگی می‌خوندم نه الان. 
به نظرم نسخه‌ی نشر چ(چشمه) بهتره. با نسخه‌ی قدیانی مطابقت دادم.‌چ بهتر عکسا رو درآورده و خیلی واضح‌تره و ترجمه‌ی روونی هم داره. اما قدیانی عکساش کم کیفیت و ناواضحه. قیافه‌ی تن‌تن مثل نیمروی هم‌زده دراومده. ولی خب اختلاف قیمتش هم قابل توجهه. مجموع هزینه‌ای که برای تن‌تن بکنم در نهایت به گرون‌ترین کتاب کتاب‌خونه‌ام تبدیلش می‌کنه.

        

          از بچگی علاقه داشتم بهش و کمیک های بانمکی هستند 
همین،تشکر😅
        

          خیلی سیاسی بود. و هنوز نویسنده خودشو پیدا نکرده بود در داستان پردازی و خلق تصاویر.ترجمه هم یه جاهایی اذیت کننده بود و خیلی از اصطلاحات فارسی رایج در زمان ما استفاده شده بود.
        

          شخصیت اصلی کتاب «تن تن» باشه و  خبرنگار کنجکاو و خوش شانس ما سفری هم به «اتحاد جماهیر شوروی» داشته باشه، پس  دلیل قانع کننده ای برای خوندن این کتاب داریم. 

 این که نویسنده یعنی «هرژه»  در قالب داستانی ماجراجویانه و  طنز  به  تفکرات حزب کمونیست  اتحاد شوروی انتقاد می کنه، کتاب رو خواندنی کرده  ولی همین موضوع سبب سوالی  برای من شده

احتمالا بچه های نه/ ده ساله ای که  این کتاب رو در حال حاضر شروع به خوندن  می کنند،شناختی از حزب،  تروتسکی،  لنین و استالین و اقتصاد این حکومت و دیکتاتوری و..  میتونن داشته باشند؟ درکی ازش دارند؟  می تونه کتاب باعث کنجکاوی شون از حزب و این نوع تفکر و حکومت بشه که بخوان  جستجویی در مورد کشور شوروی کنند یا نه؟  زود نیست برای اشنایی با این ایدئولوژی؟ 

اگر قبول کنیم که کتاب برای مردم دوره خود نویسنده نوشته شده  پس مشکلی  هم برای خوندن این کتاب نیست
 اما  به نظر من  شاید کتاب برای دنیای قرن بیست و یکم ما و بچه های زیر سن ۱۳/۱۴ سال  مناسب نباشه. 
 
        

          اولین کتاب هرژه بوده و خب انتظار زیادی ازش نداشتم.
        

          من به این کتاب ۲ از ۵ می دم چون اولین کتاب هرژه بود و کمی خوب نبود  
        

          خاطره ساز دوران کودکی🔥✨🔥