بهتر از تصوری بود که ازش داشتم. نسخه فارسی نشر آموخته را خواندم. مناسب برای تقویت مهارت‌های فردی و رهبری. مختصر و مفید.
      

        قبل از هر جلد این را بخوانید.
خیلی از مشکلات سازمانی‌تان، نمود بیرون مشکلات شخصی شما هستند.
      

        البته که نسخه‌ی فارسی را خواندم.
عنوان فارسی: پژوهشی پیرامون امام مهدی" است. عجل الله تعالی فرجه الشریف.
سعی کرده با استدلالات علمی سوالات پیرامون حضرت مهدی را پاسخ دهد. در بعضی جاها موفق بوده و در بعضی جاها نه. در کل متوسط.
      

        پایین تر از سطح توقعم بود...
      

        در کل این مجموعه از هاروارد خوبند. مختصر و مفید.
      

        این کتاب شامل چندسخنرانی است که بعدها توسط گوینده تبدیل به مقاله شده اند.

در این کتاب با نکات جالبی پیرامون بحث مهدویت آشنا شدم. نگاه ایشان به بحث غیبت امام و ربط دادن آن به غیب عالم بسیار جالب بود.

در بخش دیگر درباره‌ی نحوه و کیفیت ظهور و حضور حضرت در میان مردم صحبت می‌شود.

از آنجایی که این کتاب افق‌های جدیدی را در برابر خواننده می‌گشاید و نگاه‌هایی متفاوت پیرامون مهدویت دارد، در کل برای علاقمندان به مباحث مهدویت، خواندن این کتاب مفید است.
      

        به نظرم
خیلی کتاب ضعیفی بود.
و به شدت پرفروش.

و این‌ یعنی که چنین موضوعاتی...
یعنی قصه‌ی پهلوانان و قهرمانان برای کودکان،
خاصه این شهید عزیز

خیلی جای کار دارند و حیف از این ظرفیت بلااستفاده مانده.
      

        مانیفست خانواده
      

        عجالتا:
مخاطب اصلی کتاب فعالین فرهنگی جبهه‌ی انقلاب هستند.
در چند فصل مختلف که سخنرانی‌های مقاله‌شده‌اند درباره‌ی مسئله‌ای گفته که در عنوان کتاب کاملاً مشخص است:
"عقل و ادبِ ادامه‌ی انقلاب اسلامی در این تاریخ".
بیشتر بحث کتاب روی مبحث زمانه‌شناسی است و اینکه در راستای انقلاب اسلامی این زمانه، زمانه‌ی چه چیزی هست و زمانه‌ی چه چیزی نیست.
و این‌که وظیفه‌ی نیروهای انقلابی در این قبال چیست.

بعداً مفصل‌تر در اینستا راجعش خواهم نوشت.
      

        عهد دارم تا به نوبت چاپ پنجاهم نرسیده دست از تبلیغ شفاهی‌اش بر ندارم.
      

        شعرهای هوشنگ ابتهاج را باید با صدای خودش شنید...
      

        گویا
نقاشی
در داستان نویسی روسیه خیلی موثر است.


ادای دین به قدرت چیره‌دستانه‌ی نقاش.
      

        این روزهای کرونایی شروع کردم به دوباره خواندن این کتاب. حکایت‌هایش بیش از آنکه خط داستان داشته باشند بر مبنای پند بنا شده اند. هر شب دو حکایت از آن را برای حسونی می‌خوانم. و با اینکه حکمت و مفهوم قصه‌ها را نمی‌فهمد و "قصه" بماهوقصه‌ای گیرش نمی‌آید اما خیلی آن را دوست دارد.
      

        ضعیف.. ضعیف... ضعیف...
افول... افول... افول...
      

        طنزش را دوست داشتم. به جز دوسه‌تا از یادداشت‌ها بقیه‌ی‌شان خوب بودند. هم از پس زبان توانسته بود بر بیاید و هم طنازی‌اش را حفظ کرده بود.. ای‌والله به محسن رضوانی. راستی! خودش هم آدم جذابی است!