این کتاب واقعا عالیه. نویسنده این کتاب نویسنده کتاب دنیای سوفی هست و اینبار هم با کتاب فلسفی جذاب امد. داستانش منو جذب کرده بود، منو به فکر کردن واداشت و به نجوم علاقه مند کرد( :) )
        

          دختر پرتقالی جذابیت یک شاهکار را برایم نداشت. داستانی از عشق و زندگی  و اطلاعاتی جسته و گریخته که نویسنده سعی دارد در کنار موضوع اصلی داستان که عشق است به خواننده برساند ، درکل کتاب برای رنج ۱۵ تا ۲۰ سال ،و برای شروع کار کتابخوانی کتاب مناسبی است،
        

          this is one of the books that u can read twice, and be willing to read it for the third time.
        

          کتاب ساده و روان اما یکنواختی بود ، بیشتر به نظر میومد تخیلی باشه روایت داستان عاشقانه اش اما در پایان میفهمی که واقعی بوده
داستانی با تیتر کردن تفاوت نگاه به زندگی و زندگانی و در نهایت امید داشتن به زندگی و دوست داشتن زندگی 
و بدون هیچ پیچیدگی خاصی 
البته نویسنده خواسته بود با بیان یک داستان عاشقانه در دل داستان اصلی کمی راز آلودگی ایجاد کنه که به نظرم خیلی موفق نبود و جذابیت خاصی نداشت
        

          روایت جالبی از یه ماجرای عاشقانه... عاشقانه ای که طی نامه ای پدری برای پسرش شرح داستان آشناییش با عشق زندگیشو مینویسه و البته این نامه بعد از 11 سال از مرگ پدر به دست پسر میرسه....
کتاب متفاوتی بود... اینکه پدر در آستانه مرگ با سوال های زیادی مواجه میشه و این سوال ها رو با پسرش به اشتراک میذاره... بزرگترین سوالش هم در مورد مرگه.... اینکه پسرش اگه حق انتخاب داشت و میدونست که یه روزی میمیره و زندگی و دنیا رو با همه چیزای قشنگش باید بذاره و بره، بازم میخواست که زندگی کنه ؟... یا نه کلا از اول قید زندگی رو میزد.... کتاب تاثیرگذاری بود برام... البته که نویسنده از نظر اعتقادی با ما یکم متفاوته ولی سوالهاش دریچه های جدیدی رو برا من باز کرد... زاویه نگاهش به نظرم قشنگه... گرچه بعضی از جاهای کتاب یه مقدار کشدار به نظر میرسه ولی روایت خوبی داره.
        

          بخشي از كتاب:
اين انسان چيست؟ ارزش هر انسان چقدر است؟ آيا ما غباري بيش نيستيم؟ غباري كه به هوا بلند مي شود و هر بادي آن را پراكنده مي كند؟
حس مي كنم شوخي و فريبي در كار است زيرا اول كسي مي آيد و مي گويد:بفرما! دنيا مال توست و ميتواني در آن جست و خيز كني و بعد ناگهان دوباره همه ي دنيا را از من مي گيرند. يك بشكن! تق! و در يك چشم به هم زدن ديگر وجود نخواهم داشت
        

          کتاب زیبایی بود و آدم را وادار به خواندن می‌کرد 
اگر تا به به حال این کتاب را نخوانده اید حتما بخوانید 
        

          به طور کلی یه کتاب عاشقانه بود که در اخرش نکات فلشفی می گفت ولی از نظر من اگر که دنبال یک کتاب فلسفی هستید دنیای سوفی از همین نویسنده رو بخونید ولی اون از اولش فلسفی هست و به طور یک کتاب درسی به نظر می اید
        

          خیلی کتاب خوبی بود،‌ به آرومی جلو رفت و خواننده رو همراه خودش می‌برد. بسیار دوست داشتنی
        

          به خاطر دنیای سوفی گوردر این را خوندم.
آرامش خاصی داشت که من خیلی اهلش نبودم.زیادی فلسفی مآبانه بود و قصه به حاشیه رفته بود.
برای من که اخر شب ها کتاب صوتی گوش میدم چیز بدی نبود اما شاید خوندنش خیلی دلچسب نباشه.
        

          موضوع فلسفی قصه که بحث دوراهی بودن و نبودن است به خوبی مطرح شد اما نتیجه گیری که پسر انجام داد خیلی ساده‌انگارانه و سطحی بود. 
        

          دختر پرتقالی..
باید بگم بیش از حد به دلم نشست.
دلیلش شاید هم نظری من با محتوای کتاب بود.
طرز فکر من کاملا توی کتاب نوشته شده بود.
کتاب اولش کند پیش رفت اما از اواسطش داستان خیلی جون گرفت.

        

          فکر کنم از اولین کتابایی بود که باهاش اشک ریختم نه اینکه واقعا خیلی غمگین باشه ( نه اصلا غمگین نیست فقط نوشته های پدری برای بعد مرگش برای پسرشه:))) من حینش صرفا زیاد به مرگ خودم و عزیزانم فکر کردم 

https://taaghche.com/audiobook/70412
        

          نمیدونم در مورد این کتاب چی بگم. چند بار خواستم ولش کنم ولی فقط خوندم که تموم بشه. نظر شخص من این هست که خیلی سوال میپرسید و من خوشم نیومد و قسمت بد ترش داستان ضعیفش. داستان گوییش خیلی بد بود. فقط قسمت فلسفیش خوب بود که من ژانر فلسفی کلا دوست ندارم. در نتیجه برای خوندن اثر دیگه این نویسنده(دنیای سوفی) اصلا ترغیب نشدم. من که خوندنش رو بهتون توصیه نمی‌کنم به نظرم خیلی ضعیف و حقیر از لحاظ داستان و محتوا بود.
        

          دختر پرتقال از یوستین گوردر یه داستان احساسی و فلسفیه که درباره‌ی زندگی، مرگ، عشق و انتخابای ما توی این دنیای کوتاهه.

جورج، یه پسر جوونه که یه روز، توی وسایل قدیمی‌شون، نامه‌ای از پدرش پیدا می‌کنه—پدری که سال‌ها پیش فوت کرده. این نامه، داستان عاشقانه‌ای رو روایت می‌کنه: ماجرای دختر پرتقال، زنی اسرارآمیز که پدرش یه روز تصادفی باهاش آشنا شده و شیفته‌ش شده. اما توی این نامه فقط حرف از عشق نیست، پدرش سوالی اساسی ازش می‌پرسه: اگه انتخاب داشتی، آیا باز هم به این دنیا می‌اومدی، با وجود همه‌ی رنج‌ها و ناپایداریش؟

گوردر، با نثر شاعرانه و سبک خاص خودش، یه روایت احساسی رو با یه بحث عمیق فلسفی ترکیب می‌کنه. دختر پرتقال فقط یه داستان عاشقانه نیست، یه مکالمه‌ی بین گذشته و حال، بین یه پسر و پدریه که حتی بعد از مرگ، سعی داره یه حقیقت مهم رو بهش یادآوری کنه: زندگی، با همه‌ی زودگذر بودنش، ارزش انتخاب شدن رو داره.

کتاب حس خوبی داره، زمانی که از ماجرا و هدف کتاب سردرمیارید قشنگ تر هم می‌شه. اما خب معمولا این ماجراها صرفا داخل کتاب اتفاق میوفتن و در واقعیت انسانها انقدر عمیق و جالب نیستن و زندگی خیلی ساده و پیش پا افتاده تر از این حرفها پیش می‌ره. 
        

          اگر روزی تصمیم گرفتید این کتاب را به کسی هدیه دهید، خواهش می‌کنم هنگام پیشکشیِ آن بی‌سلیقگی نکنید. همه چیز را متناسب با محتوای کتاب تنظیم کنید. مثلاً کارت پستالی انتخاب کنید با یک تصویرگری از درخت پرتقال. کتاب را با کاغذ کادو یا پارچه کادویی نارنجی رنگی که با تماشا کردنش عطر پرتقال به مشامتان  برسد بسته‌بندی کنید. حتی شاید ایده بدی نباشد اگر همراه کتاب یک پاکت کوچک پرتقال به دوستتان هدیه دهید!
می‌توانید کارهای جالب‌تری هم بکنید. مثلاً سونات مهتاب بتهوون یا ترانه فراموش‌نشدنی ناتالی کول که در کتاب از آن‌ها نام برده شده برایش بفرستید و به او بگویید: با خواندن این کتاب به صفحه‌ای می‌رسی که نام این قطعه در آن آمده. خواندن دختر پرتقال را با شنیدن این قطعات همراه کن.
یا اگر به نجوم و اخترشناسی علاقه‌مند است تصویری از تلسکوپ هابل را در صفحه مربوطه لای کتاب قرار دهید.
خلاصه اینکه حواستان باشد، این کتاب یک کتاب معمولی نیست. همین‌طوری هدیه‌اش ندهید.
        

          اینکه با مردگان معقولانه ارتباط داشته باشیم و ارتباط پیدا کنیم
 ایده جالبی است
        

          زیادی کلیشه‌ای و عاشقانه! ولی دوست داشتنی... به عنوان یه تنوع بین کتابام خوب بود... 
        

          داستان در مورد پسری پانزده‌ ساله است که پدرش را در چهارسالگی از دست داده؛ پدر او که پزشکی جوان بوده است، پس از ابتلا به یک بیماری سخت تسلیم مرگ می‌شود. او که در روزهای پایانی زندگی‌اش می‌داند وقت چندانی برای پدری کردن و آموختن به فرزندش را ندارد، تصمیم می گیرد برای پسرش نامه‌ای بنویسد؛ به امید آنکه سال‌ها بعد پسرش آن را بخواند و از آن بیاموزد.