روایت کتاب بسیار بسیار گیراست. فضای کتاب خیلی تاریک و وهم‌آلود است. هربار که کتاب را دستم گرفتم قلبم را به درد آورد، در عین حال نمی‌توانستم آن را کنار بگذارم.
کتاب دربارهٔ جامعه‌ای ست که برای بقایش نیاز ضروری به تولد نوزادان دارد و شرح فضای زندگی ندیمه‌هایی که فقط برای این موضوع به نوعی به اسارت درآمده‌اند.
خوانده بودم که کتاب را ضد ایرانی می‌خوانند؛ اما من چنین برداشتی نداشتم. 
چندبار در کتاب احساس کردم طعنه‌ای به اسلام می‌زند، در همین بین جایی نوشته بود که مستضعفان وارثان زمین هستند... یعنی استفاده از چنین تعبیری اتفاقی است؟
بنابراین از نظر من، ناملموس، نویسنده به تفکرات اسلامی که درک درستی از عمق و مفهوم آنها ندارد طعنه زده است و جامعه‌ای بسیار تاریک را شرح داده است.
پایان کتاب بسیار غافلگیر کننده بود و از این بابت خوشحالم، حداقل روزنهٔ کوچکی برای کاهش تاریکی و تلخی کتاب در اختیار خواننده قرار داد تا برای خودش خیال پردازی کند.
        

          سریالی که بر اساس این کتاب ساخته شده تازه یه فصلش منتشر شده
سریال جوندار و خوبیه که امی ۲۰۱۷ رو هم برد
میشه به جای خوندن اینهمه کتاب اون سریال رو دید:)
        

          از ابتدای تاریخ تا عصر حاضر  در اکثر جوامع زن مورد ظلم واقع شده  چه در دنیای تخیلی یک نویسنده چه در دنیای واقعی  هر جا قدرتمندی سایه  بالا سر زن باشه محکوم به پذیرش و تسلیم  
 رنان نه تنها در جوامع غربی در شرق هم مورد ظلم واقع می شن  
در جامعه ای که دچار دگرگونی و  انقلابه مرد می گریزد و مادرو فرزندی تنها  با تمام مشکلات  پیش رو   تنها می مانند با هزار و یک  سختی ... 
با تمام دردی که  در داستان نهفته واقعا ارزش خواندن دارد ...
 

        

          نیاز به خواندن چندباره دارد
        

          مارگارت اتوود در سرگذشت ندیمه جهانی می‌سازد که زن، از انسان به ابزار تولید تبدیل شده است.
با زبانی سرد و دقیق، پرده از چهره‌ فریبنده‌ی دین، قدرت و سکوت می‌کشد.

این رمان، آینه‌ای‌ست برای امروز؛ هشداری از آینده، که اگر آزادی را بی‌صدا از ما بگیرند، شاید دیگر صدایی برای فریاد نماند.


        

          ابتدا ی کتاب خیلی سنگین و نامانوس  و کند بود.  از اواسط کتاب ریتم کتاب بهتر می‌شود و در آخر بسیار تند تمام می‌شود و شما را در بهت میگذارد ،  احساس درماندگی که در کتاب به آدم منتقل می‌شود آزار دهنده هست و نکته جالب اینکه شما دوست دارید که پایان خوش داشته باشد
        

          بعد از انقلابی که توسط مسیحیان صورت گرفت و بعد از شکل گیری حکومت جلید جایگاه زن در جامعه تغییر کرد و  از ان به بعد زن  ابزاری برای فرزند آوری خانواده ی مرفه محسوب میشه .
زن ها در این حکومت جدید به چند گروه تقسیم میشوند که گروهی از آنها ندیمه هایی هستند که توسط خاله ها پرورش داده میشوند و به خونه ی  فرماندهان و دیگر افراد مرفه  فرستاده میشوند جهت اینکه فرزندی برای آن حانواده به دنیا بیاورد .
هر ندیمه طی سه دوره امتحان میشود و اگر نتوانست باردار شود به مستعمرات فرستاده میشه و اگه باردار شد مجددا به نزد فرمانده ای دیگر فرستاده میشود و بعد از به دنیا آمدن بچه، ندیمه هیچگونه حق و حقوقی نسبت به آن بچه ندارد و دیگررر همسر فرمانده مادر آن بچه ای که ندیمه به دنیا آورده خوانده میشود....
پیشنهاد میکنم که حتما بخوانید
        

          من این نسخه‌ی کتاب رو نخوندم و نسخه‌ای که خوندم رو متاسفانه نتونستم پیدا کنم.
کتاب رو خیلی با اشتیاق خوندم و دوسش داشتم.
یه نکته‌ای که داشت این بود که به نظرم شخصیت‌ها واقعی بودن. اینطوری نبود که مثل شخصیت‌های بعضی کتابا کاملا تخیلی باشن و خوب یا بد کامل باشن. مثل یه آدم واقعی خوبی و بدی داشتن.  سبک نوشتن خانوم اتوود رو با اینکه تا حالا ازش چیزی نخونده بودم،دوست داشتم. 
من توی این کتاب،حرص خوردم،گریه کردم،فحش دادم و... کلا احساساتم درگیر شد. به نظرم به اندازه‌ی حرف‌هایی که دربارش زده می‌شد خوب بود واقعا.
من خیلی فکر کردم درباره‌ی کانسپت همچین کشوری و هنوزم دارم به داستان فکر میکنم. 
کتابی بسیار حرص درآر ولی کاملا ارزش خوندن رو داره.
        

          قبل از اینکه ریویوم رو بنویسم چون شاید کسی نخونه می‌خواستم در خواست کنم از تمامی دوستان که هر رمان، داستان کوتاه، نمایشنامه یا فیلمی‌ رو که موضوع ضدآرمانشهر داره و می‌شناسه معرفی کنه که شاید به یه آرشیو مناسب برسیم
رمان‌های مزرعه حیوانات و ۱۹۸۴ و فارنهایت ۴۵۱ که تو این موضوع معروفن اما اگه فیلم آلفاویل اثر‌ژان لوک گدار رو ندیدید اون هم حتماً نگاه کنید. 

خب برسیم به خود کتاب... یه عادت (بد یا خوب) دارم که رمان‌های خوب رو قبل از اینکه فیلمشون رو ببینم و تصاویر فیلم ذهنیت خلاقه‌ی من رو خراب کنه باید بخونم و اومدن سریال سرگذشت ندیمه و اصرار دوستام به دیدنش موجب شد که این کتاب رو بخونم. 
اولین چیزی که توجهم رو جلب کرد این بود که یه رمان ضدآرمانشهری (دیستوپیایی یا ویرانشهری) رو به قلم یک زن خوندم. معمولاً این آثار با توجه به ماهیت سیاسی‌ای که دارند نوشته‌ی مرده... اما مارگارت اتوود به خوبی تونسته بود یک دنیایی رو ترسیم کنه که توی ویرانشهرش زن‌ها آسیب‌های جدی‌تری می‌بینند. 
اتوود انقدر با وسواس این دنیا رو ترسیم می‌کنه که حدود چهل درصد اول رمان بیشتر به توصیف ریزه‌کاری‌های وحشتناک دنیای خیالیش می‌پردازه.
همچنین رمان به شدت ویژگی‌های مدرن رو داره... به هم ریخته توصیف می‌شه(که البته آخر رمان برای این به هم‌ریختگی دلیل خوبی داره) و پایان آنچنان مشخصی نداره. به هر حال رمانیه که حس می‌کنم هر کسی حداقل تو کشور ما باید بخونه و به شدت توصیه می‌کنم اول رمان رو بخونید بعد سریال رو ببینید تا ذهنتون تو تصور کردن تصاویر کتاب تنبل نشه و تصاویر سریال رو به جای تصاویر‌ ذهنی‌تون تداعی نکنه.
        

          یک شاهکار به تمام معنا! نویسنده دنیایی رو تصویر کرده که در عین کاملا خیالی بودن، کاملا واقعیه و نوشتن چنین داستانی کار هرنویسنده ای نیست. فقط باید ذره ذره بخونین و از خوندنش لذت ببرین.برای درک بهتر دیدن سریالش به همین اسم دید بهتر و درست تری روهم بهتون راجب داستان و شخصیت ها میده.
        

          سرگذشت ندیمه سرگذشت یه زن(اونایی که خوندن میفهمن چرا فقط این رو میگم) هست تو یه حکومت خیالی مذهبی افراطی اونم از نوع مسیحی
یه حکومت مرد سالار و حالا شخصیت هم زن
کتاب بی پروایی هست و تلخ و پر درد
روایت خیلی خوبه و میکشونه آدم رو تا انتها 
منو یاد کتاب آخرین دختر و حکومت داعش انداخت از اول
کتاب خوبیه و با موضوعش و نحوه ی پرداختش به موضوع آدم رو زیاد به فکر فرو میبره 
باز هم میگم کتاب تلخیه
خیلی تلخ
منو حتی به اهمیت تاریخ نگاری دوباره متوجه کرد
        

          بسم الله الرحمن الرحیم
سرگذشت ندیمه اثر مارگارت اتوود نویسنده زن کانادایی که شاید خیلی ها او را با همین کتاب بشناسند.
سرگذشت ندیمه رمانی است امیخته به هراس و هشدار که از امیزش تیره تار سیاست و روابط زن و مرد شکل میگیرد.
رمانی که اگر شما قبلاً کتاب 1984 را خوانده باشید کمک شایانی در درک این کتاب به شما خواهد کرد.
داستان درباره حکومت دیکتاتوری و کمونیستی است که در ان زنان هدف اصلی حکومت هستند و حقوق و ازادی انان بشدت نقض میشود و انها بر اساس باروری خود مورد سنجش قرار میگیرند‌.
نکته اخر اینکه شما قرار نیست با یک  کتاب و یک داستان فوق‌العاده روبه رو باشید بلکه قرار است کاملا باید کتاب معمولی و متوسط دسته پنجه نرم کنید!!
        

          سرگذشت ندیمه
خلاصه:
کشور آمریکا با یک شورش تبدیل به جلید می شود . شخصیت اصلی در پایین ترین طبقه بندی زندگی می کند ندیمه ها . ندیمه ها در واقع ماشین زاد و ولد هستند در عصری که زاد و ولد کاهش یافته . همیشه اوضاع اینگونه نبوده اُفراد سالهایی را به یاد دارد که شغل داشت درآمد داشت و می توانست در دانشگاه درس بخواند.. اما امروز آن روزها فقط خاطرات اند...
نظر شخصی:
واقعا دست مریزاد بگم به نویسنده عجب دنیایی خیلی خفن بود و غیر دوست داشتنی اما باید بگم کامل ..
اول از همه اینو بگم که نویسنده جایگاه امروز زنان آمریکا رو عالی نمی دونه همونطور که تو جلید عالی نمی دونه من اینو حس کردم که خانم اتوود یه آرمانشهری در ذهن داره که زنان جایگاه حقیقی خودشان را دارند. فرهنگ فاسد آمریکا به فرهنگی فاسدتر با ظاهر مذهبی تبدیل شده یکجور هایی بازگشت به قرون وسطی فقط کامل تر و زنان را به چند جایگاه تقسیم بندی کرده همسران فرمانده / خانه داران / عمه ها / مارتا ها / ندیمه ها و یکسری از زن‌های اصلاح نشدنی سلیطه ها و در آخر به کسانی میرسیم که حداکثر سه سال بتوانند عمر کنند در مستعمرات جزئیات بیشتر در کتاب هست و بنظرم اشاره نکنم کتاب جالب تر میشه ..
متاسفانه از سیاست و اصلا اینکه اونجا چطوری اداره میشه تو کل کتاب خیلی پرداخته نشده دلیلش؟ موقعیت ندیمه است که در زندگی روزمره ی طاقت فرسایی زندگی می کردند طرز نوشتن کتاب باعث شده این تصور ایجاد بشه که انگار واقعا زندگینامه می خوانید انگاری اتفاق افتاده و این خیلی جذابه بنظرم یه هنر نادره.
احساسات داخل کتاب قویه کلی نماد و سمبل برای هر چیزی متصور میشه ..
شخصیت ها خیلی خوب پرداخته شدند واقعیتش شخصیت دوست داشتنی کتاب نداشت و شخصیت های فرعی مثل افگلن اول خوب پرداخته نشده دوست داشتم بیشتر بشناسمش شخصیت های دیگه همشون قضاوت می شدن و تنفر مثلاً به فرمانده و سرنا جوی . من هم ازشان متنفر بودم اما برای چه؟ توقع داشتم اُفراد یک کار جالب انجام دهد اما فقط مانند تمام زن های کلیشه ای رفتار کرد توقع داشتم بیشتر سوال کند اما به آمیزش جنسی با نیک بسنده کرد !! و می دانست اشتباه است اما انجام می داد شاید کتاب سانسور شده اما نفهمیدم کی و کجا عاشق نیک شد احمقانه بود همان لحظه ی اول حدس زدم که عاشق نیک میشود اما توقع نداشتم اینقدر معمولی و رومیزی سطحی باشد مارگارت اتوود شاید میخواست ذات چیزی را نشان دهد!؟ آنجایی که افراد اشاره میکند هیچ وقت مثل مادرش نبوده مبارز؟ نبوده و نمی فهمیده چرا مادرش اینگونه بوده یا که چرا مویرا؟ نفهمیده اما حالا که پشت روبنده های ضخیم و لباس های قرمز ندیمه هاست میفهمد .. مخالف تمام همه ی اینهاست اما اصلا علاقه ای هم به مبارزه ندارد در اواخر کتاب افراد دیگر علاقه ای به رهایی ندارد عاشق شده و با زندانش کیف می کند انگار عشق همچیز را زیبا تر کرده برای من تمام این قسمت چندش آور بود حالم از شخصیت افراد بهم می خورد بعد با خودم فکر کردم اگر من جای او بودم چه؟ نظری نداشتم شاید در اعماق سیاهی افسردگی فرو می رفتم یا نجات پیدا می کردم 
و گلهای مصنوعی که نمادی از آرزوهای دنیای زنانه است خیلی مصنوعی خیلی دور واقعا غم انگیز بود دلیل اینکه اینقدر خواندن کتاب طولانی شد فضای کتاب بود گاهی اوقات اینقدر واقعی میشد و تصور کردن خودم در آن دنیا مخالف تمام عقاید و ارزش های من بود و احساس ترس میکردم کتاب را می بستم دور میشدم 
بنظرم نویسنده کمی پیاز داغش را زیاد کرده بود نمی توانست در مغزم بگنجند اینهمه سکوت هر لحظه با خودم میگفتم چطور مردم اینقدر متواضع بودند ؟ یا احمق؟ چرا مبارزه نکردند؟ نمی توانستند نه بگویند؟ مردم آن سرزمین عجیب بودند شاید همه اش بدلیل بمب های اتمی و... بوده نظری ندارم شاید آنهمه آزادی و ناز و نعمت که داشتند ناگهان بدون آنها برایشان شوکه آور بوده 
مهمترین دلیلی که یک نیم ستاره کم کردم دلیل آن شورش بود متوجه نشدم درک نکردم منظور آن فرمانده ی احمق چه بوده غرور مردانه اینهمه آدم را به منجلاب کشیده؟ واقعاً ؟ خدشه دار شده ازدواج پاک؟؟؟ نمی توانم بفهمم چرا مرد ها ذاتا اینگونه اند؟ که مشکل را با بد بخت کردن دیگران حل کنند؟ تقصیر را گردن کس دیگر بندازند در حالی که می دانند که مشکل از خودشان است برای مثال اولین کسانی که کفش پاشنه بلند زنانه را اختراع کردند مرد بودند یا کوکوشنل لباس ها را فقط راحت کرد اما کسانی که لباس ها را کوتاه و کوتاه تر کردند مرد بودند .. دقیقاً بخاطر همین بود که کل کتاب برایم شخصیت فرمانده همانند جوک بی مزه بود بی فایده اضافی در صفحه روزگار دنیای کتاب ته ته دیستوپیایی بود تمام ذهنیت های باطل روی هم جمع شده بودند آتش زدن به تمام آنهمه زحمت که ظاهر مذهبی مسیحی پر از تحریف را به رنسانس تبدیل کرد پوزخند به رنسانس به نوعی دنیای غرب را به چالش کشید من اینطور برداشت کردم که همه ی این دنیا ها پوچ و توخالی بدون یک حقیقت آشکارند و همه بدنبال آرمانشهری هستند که نمی دانند حتی باید چه ویژگی هایی را داشته باشد گاهی در خوشبختی ابدی حس پوچی داره که من برداشت کردم این همان پست مدرنیسم که غرب با آن درگیری دارد بحران معرفتی دلیلی که برای (من هستم من هنوز هستم) می آورند.
نکته ی دیگر این است که اگر زبان انگلیسی تان خوب است به زبان اصلی مطالعه کنید چون کتاب پر از بازی با کلمات است و من نسخه ی صوتی آوانامه را نپسندیدم و بعد از کتاب خانه نسخه ی فیزیکی را گرفتم نسخه ی صوتی خیلی یکنواخت و خسته کننده بود با اینکه درون مایه ی کتاب اینقدر خسته کننده نیست بنظرم ترجمه عالی بود حتماً یه دوباره خوانی از این کتاب خواهم داشت..
با تشکر که نقد من رو خوندین !
        

          کتاب خوش خوانی بود، از اون جنس کتاب‌ها که در سفرشون باید از مسیر لذت برد و خیلی به مقصد توجهی نداشت!

اگر بخوام که این کتاب رو با دیگر آثار مطرح دیستوپیایی مثل 1984 و فارنهایت ۴۵۱ و ... مقایسه کنم، باید بگم از نظر فرم و سبک نوشتاری قلم و پرداخت مارگرت اتوود رو بیشتر دوست داشتم و بهم چسبید. (از نظر محتوایی اما، کتاب خانوم اتوود با پادآرمانشهر های بزرگ ادبیات فاصله دارد. که راجب این موضوع هم میشه چند یادداشت دیگه بنویسم...)
اما چرا؟!
یکی از مشکلات اصلی من با پاد آرمانشهر های سیاسی اینه که کوتاهن! انگار نویسنده فقط و فقط درصدد بیان رساله و نقطه نظر  سیاسی خودشه. 
سرگذشت ندیمه اما فرم متفاوتی داشت. 
از شروع کتاب خواننده متوجه میشد اینجا دنیای متفاوتی‌ست  ولی راهنمایی چندانی از سمت نویسنده برای روشن شدن ماجرا نمی‌شد.
خواننده حتی تا اواسط کتاب(فکر میکنم فصل بیست و چهار) برخلاف دیگر اشخاص حضور یافته در داستان از نام شخصیت اصلی آگاه نیست.  و این باعث میشه خواننده حضور عمیق تری در داستان داشته باشه و دائما برای پیدا کردن سرنخی جدید از راوی قصه به جست و جو بپردازه. 
در حقیقت اتوود به ما فرصت داد تا از خلل و فرج دیالوگ ها، رویاها، یادآوری‌ها و حسرت ها از جانب خودمون و اقتضای فرهنگ و زمان زیستمون رابطه‌ای علت و معلولی برای سرگذشت ندیمه بنیان کنیم تا در نهایت پس  از به اتمام رسیدن دو سوم کتاب، راوی زبان بُگشاید! و توضیح تقریبا کاملی راجب سرگذشت سرزمینش برای ما بده. در این لحظه‌ست که ما متوجه اون چیزی که اتوود را در زمانه  و تجربه زیست خودش به سمت نوشتن این اثر سوق داده میشیم.

اما همنطور که اول یادداشت هم گفتم باید از مسیر این کتاب لذت برد و منتظر پایان اعجاب انگیزی نبود. 

        

          کتاب حاضر، سرگذشت ندیمه اثر نویسنده فمنیست و فعال اجتماعی کاناداست که معرفی صریح و کامل نویسنده نیازی ملزوم و جذاب برای درک درون مایه این کتاب است. چرا که زن بودن و زنانگی نویسنده تاثیر عجیبی در خلق این اثر بسیار زیبا داشته است. همانطور که از نام کتاب بر می‌آید داستان راجع به ندیمه‌ای است که در خانواده ای مرفه کار می‌کند. دختری جوان که با دیدگاه آزادی و برابری و دوری از تبعیض‌ها و مخالف با دیدگاههای جنسیتی است. مسئله‌ای که دغدغه نویسنده بوده و خود را در قالب ندیمه ای در داستان برای مخاطب به روایت درآورده. کتاب حاضر بسیار انگیزشی برای خودشناسی و غنی از جملات خودباوری برای مخاطب است. 
داستان راجع به دختری جوان است که به خانواده‌ای بدون فرزند داده می‌شود. در آن دوران یعنی زمانی که انقلابی توسط مسیحیان صورت گرفت، فردیت مردم به خصوص زنان اهمیتی در امور کشور نداشت. در آن دوران زنانی که قدرت باروری داشتند در خانواده‌های سلطنتی زندگی می‌کردند تا فرزندانی به دنیا بیاورند و کسانی که خود را اداره‌کنندگان جامعه می‌دانستند آنها را به خانه‌های دیگران برای خدمت می‌فرستادند‌. به این زنان ندیمه می‌گفتند. 
کتاب پیش رو جامعه ای از زنان را به تصویر می‌کشد که در آن زنان از هیچ حقوقی مثل طلاق و ازدواج مجدد و... برخوردار نیستند. 
اگر از خواندن کتاب ۱۹۸۴ لذت بردیده اید این کتاب نیز به شما پیشنهاد می‌شود. متنی که با زبان روان و ساده اما باورپذیر است.


        

          کتاب رو به صورت صوتی گوش دادم، حدود ده فصل، ولی نتونستم باهاش ارتباط بگیرم
رفتم سراغ سریالش، سریالش از کتاب واضح‌تر، سیاه‌تر و سخت‌تر بود. بعضی از بخش‌های کتاب سانسور شده بود. شدت سیاهی داستان خیلی اذیت‌کننده بود. نوع تفکر نویسنده تمایل به یهود داشت گمونم یا حداقل متنفر از پروتستان‌های مسیحی
، در کل این رو میخواست بگه آدمها از دین میتونن استفاده سو کنند و دین ابزاری بشه برای سرکوب
فیلم به شدت تبلیغ‌کننده و مدافع  همجنس‌گراها است
        

          حقیقت اینه که مردم خواهی نخواهی عموما قسمت مهم هر انقلابی هستن. منتها بعد که کار از کار گذشت تازه میفهمن درست در موردش فکر نکرده بودن... زمان که میگذره و تمام هیجانات و شر و شور ها که فروکش میکنه تازه اون موقع ست که می فهمی برای چه چیزهای اشتباهی جنگیدی و چه تاوان سنگینی رو به خاطرشون پرداخت کردی. اما اون لحظه دیگه راه برگشتی برات وجود نداره که اگر هم داشته باشه دیگه رویی برات نمونده که برگردی و به اشتباهت اقرار کنی... اقرار کنی که این پیروزی ارزشش رو نداشت، ارزش  اون همه خونی که ریخته شد و اون همه جونی که گرفته شد  رو نداشت. مساله اینه که سیاست کثیف ترین و سیاه ترین بخش هر جامعه ای هست و دروغ گویی پایه و اساس اون . حالا مهم نیست که این جامعه یه جامعه ی خیالی تو یه داستان خیالی باشه یا واقعی تو یه دنیای واقعی، این حقیقت هرگز تغییری نمیکنه

سرگذشت ندیمه کتاب دردناک و تاریکی بود که دوست ندارم در موردش حرف زیادی بزنم. اما درباره ی ساختار کتاب میشه گفت که این کتاب به همون اندازه که از لحاظ فضا سازی فوووق العاده ظاهر شده بود به همون اندازه در شخصیت پردازی ضعیف و ابتدایی عمل کرده بود. اون حس سکون و تعلیقی که تقربیا در نود درصد کتاب حاکم بود به قدری اثر گذار و القا کننده بود که خود من هم ناخود آگاه تحت تاثیر اون سکوت و سکون قرار می گرفتم جوری که موقع خوندن کتاب سعی می کردم هیچ سر و صدا یا حرکت اضافه ای نکنم
:))
----
داشتم در مورد سریال اقتباسی از این کتاب یه جستجویی تو گوگل میکردم دیدم نوشتن "نقد سریال ضد ایرانی سرگذشت ندیمه" ! ...خندم گرفت. مساله اینه که  این کتاب در مورد ایران هست اما ضد ایرانی نیست ، ضد چیز دیگه ای هست که ترجیح میدم در موردش حرفی نزنم. فقط ای کاش قبل از اینکه راجع به چیزی نظر بدیم یه مقدار در موردش فکر و تحقیق می کردیم و انقدر متعصبانه راجع  به هر چیزی جبهه گیری نمی کردیم
        

          فکر میکنم تا حالا کتابی به این بدی و تا این حد بی سر و ته نخونده (نشنیده) بودم!
به معنای واقعی کلمه بیخود بود و حیف وقت.
۰ از ۵ میدم بهش

تعجب میکنم چطور یه سری ها گفتن این کتاب و وضعیت زنان و ندیمه هاش، شبیه به وضعیت زنان توی ایرانه! به نظرم اونایی که این نظر رو دارن یا اصلا کتاب رو نخوندن یا توی ایران زندگی نکردن. هیچ وجه اشتراکی با وضعیت زنان در ایران نداشت به نظرم.

داستان کتاب در دوران آینده ست
زمانی که نسل بشر توی یک حکومت داره منقرض میشه و تصمیم میگیرن عده ای از زنان رو صرفا برای باروری تعلیم بدن و به کار بگیرن.

زمان بخشهای مختلف کتاب به هم ریخته ست و روایت ها سیر زمانی مشخصی نداره
یک جورهایی روایت بردگی جنسی زنان هست در یک حکومت بسته.

اینقدر از این کتاب بدم اومد که حوصله‌ی توضیح بیشتر نوشتن هم ندارم!

فقط اینکه فصل آخر کتاب نمی‌دونم چرا توی نسخه صوتی نبود! از کتاب چاپی که از کتابخانه امانت گرفته بودم خوندم بلکه پایان بهتری داشته باشه.
ولی باز هم فصل آخر کمکی نکرد و پایان مبهم و بیخودی داشت. مثل خود داستان که بسیار بیخود و خزعبل بود.

بسیار هم متعجب شدم که چرا چنین کتابی امتیازش ۴.۱۴ بود توی گودریدز.
 ۰ هم برای این کتاب زیاده به نظرم!
        

          سرگذشت ندیمه
نویسنده: مارگارت اِلِنور اَتْوود
مترجم: سهیل سُمی
چاپ دوم: ۱۳۸۳
نشر:ققنوس
تعداد صفحات: ۴۶۳
📚📚📚📚📚📚📚📚📚

«وقتی قدرت بسیار متمرکز گردد، هرکس وسوسه خواهد شد که بخشی هر چند کوچک از آن را به خود اختصاص دهد.»

«از پشت یکی از درهای بسته صدای خنده می‌آید، صدای خنده یک مرد و نیز یک زن. دیرزمانی است که این صدا را نشنیده‌ام.»

«آیا می‌داند که من این‌جا هستم، زنده‌ام، به او فکر می‌کنم؟ مجبورم همین‌طور فکر کنم. آدمِ در تنگنا مجبور است هر چیز امیدوارکننده‌ای را باور کند. دیگر به ارتباط ذهنی عقیده دارم، ارتعاشات اثیری و این جور خزعبلات. پیش از این هرگز چنین چیزهایی را باور نداشتم.

این کتاب رمانی «پادآرمان‌شهری» و «علمی_تخیلی» است که در سال ۱۹۸۵ منتشر شد. داستان در ماساچوست آمریکا می گذرد. بعد از ترور و اعدام رئیس جمهور و هیأت دولت، مسیحیان بنیادگرا زمام امور را در دست می گیرند. در کنار تمام جنایاتی که این افراط گرایان انجام می دهند، بردگی جنسی زنان و دختران بیشتر مورد توجه قرار می گیرد. این گروه به نام « ندیمه» با پوششی مخصوص که شامل لفافه ای سفید و شنلی قرمز است، با نام های مستعار وارد خانهٔ فرماندهانی می شوند که قادر به بچه دار شدن نیستند و آنجا در حضور همسر فرمانده ناچار به برقراری ارتباط جنسی می شوند. اگر باردار شوند، نوزاد به دنیا آمده را در اختیار همسر فرمانده قرار می دهد و به منزل فرماندهٔ دیگری این بار با نامی جدید می رود. 
کتاب از زبان ندیمه ای به نام «اُفرد» روایت می شود که پیش از این دوران همراه با همسرش لوک و دخترک پنج ساله اش زندگی می کرد. بعد از روی کار آمدن رژیم جدید لوک که پیشتر از همسرش جدا شده ناچار می شود دوباره با همسر اولش زندگی کند و دخترشان به خانواده ای که فرزند ندارد داده می شود.  حالا افرد در بی خبری مطلق از همسر و دختر و مادرش به سر می برد. 
در این شرایط آزادی‌های فردی نادیده گرفته می‌شود. تنها دین رسمی کشور مورد پذیرش حاکمیت قرار می گیرد. ازدواج مجدد، طلاق، سقط جنین، هم‌جنس‌گرایی غیرقانونی اعلام می‌شود و هر فرد مجرم به سزای عملش می رسد. اغلب یا اعدام و یا به مستعمرات تبعید می شوند. 
🔺 به قول خودتون کرانیکل: « تا هنوز این کتاب مجاز است، بخوانیدش.»

🎬📹 در سال ۲۰۱۶ نخستین فصل از سریال « سرگذشت ندیمه» با اقتباس از این رمان ساخته شد.

#سرگذشت_ندیمه #مارگارت_اتوود#برده_جنسی #افراطگرایی_مذهبی#برده_داری_جنسی #رمان_پادآرمانشهری#ادبیات_امریکا
        

          موضوعات اصلی: سرکوب زنان، کنترل بدن و باروری، استبداد دینی، و از بین رفتن فردیت.

سبک نوشتار: روایتی درونی، تلخ و شاعرانه که فضای اضطراب‌آور را به‌خوبی منتقل می‌کند.

پیام اصلی: اگر نسبت به حقوق فردی و آزادی‌ها بی‌تفاوت باشیم، ممکن است آن‌ها به‌راحتی از بین بروند.


این کتاب به‌نوعی هشدار اجتماعی است، مخصوصاً برای زنان، و نشان می‌دهد که چگونه افراط‌گرایی می‌تواند زندگی روزمره را به کابوس تبدیل کند.