اولین رمانی بود ک خوندم. 8 سالم هم بزور میشد. با داداشم با هم خوندیمش. در قطع کوچیک چاپ شده بود. هنوز یادمه. وقتی میخوندیمش داداش بیچارم رو سوال بارون میکردم و اون با صبوری همه سوالات علمیم رو جواب میداد. بعد ها چند بار دیگه خودم کتاب رو خوندم و خیلی دوسش داشتم. ی اثر دیگه از ژول ورن خودم در مورد سفر به ماه بود. اسمش نمیدونم دقیقا چی بود. اون رو هم خیلی دوست داشتم. با حال و هوای بچگی های من ک پر بودم از سوالات علمی هم خوانی داشت. من باید از ژول ورن متشکر باشم چون با کتاب‌های ایشون بود ک رفتم سراغ کتاب‌های علمی. و خودم و داداشم کلی کتاب علمی خوندیم بعدش
        

          شاید بشود ژول ورن را امروز، یکی از نویسندگان نامدار، اما فراموش شده بر شمرد.
ژول ورن ورای قدرت نویسندگی، خلق درام، تصویر سازی و هر چیز دیگری که یک داستان نویس موفق باید در کشکول نویسندگی اش داشته باشد تا «داستان نویس» نامیده شود، دارای یک ذهن خلاق است که می تواند چیزهایی را که وجود خارجی ندارند و البته از دایره خیال و اسطوره بیرون اند تصور کند.
این کتاب را در دوران دبیرستان و یک نفس خواندم و از خواندنش سرشار از لذت شدم؛ آنقدر که هنوز شیرینی تصاویر ساخته شده توسط داستان در جان من است.
خواندنش را حتما توصیه میکنم.
        

          کتابی عالی در باره دانشمندی است که تا هسته ی زمین میرود پیشنهاد میکنم بخوانید
        

          زیادی به جزئیات پرداخته است که بنظر من بعد یه مدت حوصله آدم را سر می برد!
        

          °تخیلات را باور کن همین است که زندگی را پر لذت میکند°

چیزی که این کتاب به من آموخت
        

          یادش بخیر . چقدر زیبا بود. 
        

          از ژول ورن انتظار بیشتری داشتم. پایان کتاب رسماً آب‌بستن بود!
        

          راستش جالب بود اما نه اونقدر که ازش تعریف میشه.
شاید دلیلش اینکه ژانر نوجوان هست و من تو سن ۳۱ سالگی خوندمش 😄
ولی درکل فهمیدم موضوع تخیلی دوست ندارم 😁
        

          برای نوجوونی مثل من خیلی جذاب بود 
خصوصا ضد حال آخرش 
        

          ژول ورن میتونست به پایانش بیشتر بپردازه.
        

          وقتی به اتفاقات عجیب آن روز فکر می‌کنم به‌سختی می‌توانم واقعی بودن آن‌ها را باور کنم. هنوز که هنوز است، حتی فکرش مرا به سرگیجه می‌اندازد.
        

          ارزش خواندن داشت
ولی بعید می‌دونم متن کامل بوده باشه...
        

          از تخیل نویسنده توی اون زمان برگام ریخته بود ولی از پایان کتاب راضی نبودم
        

          یــــک دانـــشــــند
امــا در مـــرکز زمـین

ماجرای  نویسنده این کتاب درباره دانشمنی است که با تخیل خود به مرکز زمین سور میکند و در هر لایه و قسمتی از زمین اتفاق های بزرگی برای او می افتد و در هر مسیر برای رسیدن به مرکز زمین شگفتی های بسیاری برای ان و همراهانش وجود دارد.
حرف مهم و قسمت اصلی در این داستان فتح کردن چیزی بود که می خواست  یعنی اگر شما به خواهی به مرکز زمین هم بروی میتوانی این کار را انجام بدی.
من این داستان و کتاب رو به کسانی که به داستان های تخیلی و غیر عادی را دوست دارن و به نوجوانان در هر رده سنی پیشنهاد میکنم.
        

          کتابی که در اوج سادگی داستانی خارقالعاده را روایت میکند و خواننده را به ژرفای خیال میبرد!
        

          تا وقتی زندگی هست امید هست، اکسل اجازه بده با  قطعیت اعلام کنم که تا وقتی قلب انسان می‌تپد، تا وقتی گوشت بدنش تکان‌میخورد، من اجازه نمی‌دهم هیچ مرد دانشمند و متفکر و با اراده‌ای تسلیم ناامیدی شود.
.
یادگاری از ناامیدانه ترین روزهام...
        

          اولین کتابی بود که از ژول ورن خوندم. موضوع روی نظریه ی زمین توخالی میچرخه. داستان از این قراره که یک پروفسور زمین شناسی، یه جلد کتاب قدیمی از دانشمند ایسلندی به اسم آرنه ساکنوسم پیدا میکنه و وقتی کتاب رو باز میکنه و شروع میکنه به خوندن، با نوشته های رمزنگاری شده و خط های عجیبی رو به رو میشه. در همین حین خواهرزاده خودش به اسم اکسل رو که او هم زمین شناس و همکارش بود، صدا می‌کنه و دوتایی تصمیم می‌گیرن از راز نوشته های ساکنوسم پرده بردارن و در نهایت شگفتی متوجه می‌شن که آرنه ساکنوسم به یک کوه آتشفشانی در ایسلند که از قرن ۱۳ام خاموش مانده، وارد شده و آنجا دنیایی دیگر دل زمین دیده است!
پروفسور تصمیم میگیره که به این سفر در دل زمین بره و چیزی که ساکنوسم دیده بود رو ببینه. بنابراین همراه خواهرزاده اش اکسل و همراهی ایسلندی وارد کوه آتشفشانی می‌شوند و سفری ماجراجویانه که ممکن است بی بازگشت باشد را آغاز می‌کنند..
        

          داستانی سرشار از شخصیت های هیجان انگیز، ماجراجویی های خارق العاده و ایده هایی برانگیزاننده.
واقعاً باید ژول ورن را در دسته بهترین نویسنده و دانشمند جهان قرار داد👌🏻