یادداشت محمدحسین صرفی پور

        شاید بشود ژول ورن را امروز، یکی از نویسندگان نامدار، اما فراموش شده بر شمرد.
ژول ورن ورای قدرت نویسندگی، خلق درام، تصویر سازی و هر چیز دیگری که یک داستان نویس موفق باید در کشکول نویسندگی اش داشته باشد تا «داستان نویس» نامیده شود، دارای یک ذهن خلاق است که می تواند چیزهایی را که وجود خارجی ندارند و البته از دایره خیال و اسطوره بیرون اند تصور کند.
این کتاب را در دوران دبیرستان و یک نفس خواندم و از خواندنش سرشار از لذت شدم؛ آنقدر که هنوز شیرینی تصاویر ساخته شده توسط داستان در جان من است.
خواندنش را حتما توصیه میکنم.