《هو الحق》
ناهمتا ، یک فانتزی پساآخرالزمانی!🤩
توی این سبک از فانتزی ما با دنیاهایی طرفیم که انگار بعد از یک انقلاب بزرگ در آینده به وجود اومده.برای همین علم بالا و نظام حکومتی خاصی‌دارن.
شهری که ماجراهای ما توش اتفاق‌میوفته به چند بخش(فرقه) تقسیم شده: شجاعت ،فداکاری ،صداقت ،صلح طلبی و دانش.
هر سال دانش‌آموزان شانزده ساله‌ی این شهر در یک آزمون استعدادسنجی شرکت میکنن تا بدون توجه به خانواده‌ای که درش متولد شدن فرقه‌ی جدیدشون رو انتخاب کنن.
کتاب چطوره بود؟ کتاب به شدت جذاب و پر کشش بود و من رو تا صبح با وجود خواب‌آلودگی بیدار نگه‌داشت ،ایده‌ی اولیه‌ی خوبی داشت ،به خوبی هم اجرا شده بود ، ترجمه‌ی آذرباد هم خوب بود (غیر از یک سری از فعل‌ها مثل می‌نمایم!😄 یا کت‌ورزشی (احتمالا منظورشون اسپرت بوده😄). من خیلی دوستش داشتم🥰
شبیه هانگرگیمزه؟
هر دو این مجموعه‌ها ایده‌های اولیه‌ی خیلی خاص و متفاوتی دارند ، خوب اجراشدن و محبوبن ،اما چون یک سری اِلمان‌های مشترک مثل نبرد ، شجاعت و... دارند هر دو هم جزو یک زیرژانر فانتزی میشن به نظر من بله در عین تمایز شباهت‌هایی دارن ، اما این شباهت دلیل ضعیف بودن هیچ‌کدوم نیست.
پیشنهاد میکنیم؟ اگر عاشق فانتزی و هیجانید ، وقتتون هم چند روزی آزاده حتماااا😄
۱بهمن ۱۴۰۰🫂 با آرزوی لبخند به پهنای صورت، فرجانه😊💛
        

          کتاب جالبی بود با یک داستان جدید و خوب که سبک جدیدی در نوشته فانتزی ایجاد کرده بود ‌.
این کتاب در کل خوب و سرگرم کننده بود اما چند ایراد داشت که حتما باید گفته بشه :
اول قلم ورونیکا راث دلچسب نبود یا بهتره  بگم  درصد کمی از ایده جذابش رو تونست به ما منتقل کنه ، به نظرم وقتی کتاب میخونی نباید احساس این رو داشته باشی که اصلا کتابی وجود داره بلکه باید با داستان همسفر بشی اما این اتفاق شاید فقط برای من رخ نداد و باعث شد از این کتاب یکم زده بشم .
اواخر جالب شد و کاری که از اول منتظر بودم اتفاق افتاد ، هیجان
در آخر این کتاب ارزش یکبار خوندن رو داره نمی دونم چرا اما از اون مدل کتاب هایی نبود که دلم بخواد دوباره بخونمش و حتی ترجیح دادم جلد های بعد رو شروع نکنم و واقعا برای این ایده خیلییی حیفه.

        

          عجب داستانیی!!! عجب سوژه ایی!!! عالییی بود سوژه ی داستان خیلی خارق العاده وجالب بود. توصیفاتی که از فضا و مکان ها شده بود هم خیلی کامل بود. لحظه به لحظه ی صحنه ها و فضاها مثل یه فیلم از جلوی چشمم رد میشدن. عمیقا همه ی احساسات آدم و درگیر خودش میکرد؛ حس فداکاری، ترس، وحشت، عذاب وجدان، غم، دلتنگی و.. عشق و دوستی. بیصبرانه منتظرم برم جلد های دیگش روهم شروع کنم بخونم...
        

          هرچقدر خوب شروع شد بد تموم شد.
نویسنده هرکاری دوست داشت کرد.
کلی ایراد میشد بهش گرفت و به نظرم اتفاقات خیلی قشنگ تر میتونستن برنامه ریزی بشن.

حالا نمیدونم ادامه بدم یا نه😒
        

          جزو معدود کتابایی که فیلمشو درست حسابی ساختن و چیزی رو تغییر ندادن
        

          کتاب بدی نیست. من به سختی تمومش کردم و فکر نمی‌کنم بقیه‌ی جلدهاش هم بخونم؛ ولی شاید به‌خاطر سلیقه‌م باشه. به عنوان یه کتاب تخیلی نوجوونانه، خب ایده‌ش واقعا باحال و بامزه‌ست و خیلی چیزها هم می‌شه ازش یاد گرفت! ولی سطحش هنوزم متوسطه. (رو به پایین؛ یا دست‌کم من این‌طور فکر می‌کنم) و دلیلش هم شخصیت‌پردازی نسبتاً ضعیف‌شه. پتانسیل خیلی بهتری داشت اما نقش‌ها (مخصوصا خود تریس) خام بودن و عواطف‌شون مقداری سطحی، و گره‌های داستان در حد دراماهای سر جوونی. (شاید برخی این آخری رو ویژگی مثبت قلمداد کنند. صرفاً برای من این‌طور نبود.) درباره‌ی رومنس‌ش هم که خدایی نمی‌دونم. امیدوارم تنها کسی نباشم که باور داره چیز آب‌دوغ‌خیاری‌ای بود. ولی با در نظر نگرفتن این‌جور نکات منفی‌ش، خب "سرگرم‌کننده"ست و جالبه. البته گمون نمی‌کنم اون‌قدر ارزش خوندن داشته باشه؛ حتی برای فقط "سرگرمی" هم انتخاب‌های باحال‌تری هست. [ با این وجود این نظر کسیه که فقط یه جلد مجموعه رو خونده، شاید در ادامه داستان پیشرفت کرده باشه. ]
        

          من نسخه الکترونیک این کتاب‌را خوندم.در کل مجموعه اولین کتاب بهترین کتاب کل مجموعه است اما به نظرم توصیفات کتاب گیرایی کافی را ندارن اگر چه داستان بسیار نو و جذابه
فیلمی از کتاب اقتباس شده که به نظرم خیلی بهتر از کتابه .چون کتاب نتونسته اون تکنولوژی پیشرفته ای را که میخواد ارائه بده به تصویر بکشه این ضعف به خصوص در کتاب دوم و سوم مشهود تره.
اما در کل دوست داشتنیه.  
        

          نبوغ نویسنده در خلق دنیاش رو دوست داشتم
فیلم هاش از خودش بهتر بودن
        

          کتاب خوبیه و داستان پرکششی داره
و مفاهیم جالبی رو در حین داستان بیان می‌کنه
برای فانتزی دوست ها مثل خودم واقعا کتاب شیرینیه
مخصوصاً دنیای جذابی که خلق می‌کنه
        

          من فیلم رو ترجیح میدم یکی از محدود فیلم هایی هست که با اینکه حذفیات داشته بارم خوب تونستن درش بیارن ولی خب کتاب رو هم که میخوندید اون نکات حذف شده و بیشتر سوالات ذهنتون که بعد از فیلم دیدن داشتین رو جاشو پر می‌کنه 
        

          سنت شکن 
خلاصه: 
جواب استعدادیابی بئاتریس درست در نیامده او یک (سنت شکن) است بین بخش خودش فداکاری و بخش دلیری کدام یک را انتخاب میکند؟ 
نظر شخصی:
من چون فهمیدم علاقه شدیدی به دیستوپیایی دارم یه نوجوانانه ی دیگه هم خوندم ولی راضیم نکرد اول کتاب رو خوندم بعد قسمت یک سه گانه رو دیدم پایبندی به داستان کتاب توی فیلم خیلی خوب بود ولی باز هم شخصیت تریس زیاد شبیه کتاب نبود توی فیلم خیلی بهتر دنیا درک میشد ولی توی کتاب اینطور نبود اصلاً نمی تونستم دقیقا تصور کنم قلم نویسنده چیز جذابی نداشت خیلی معمولی بود و اون حس کششی که هنگام خوندن باید باشه رو نداشت فکر کردم مشکل ترجمه است ولی توی متن اصلی هم همون حس و حال معمولی رو داشت .
بنظرم نویسنده نتوانسته بود دنیا رو کامل بسازه حس ام به کتاب بیشتر مثل یه پیش‌نویس اولیه است که بعداً کاملترش رو دریافت میکنم مثلاً دنیاشون هیچ اسمی نداشت نمی تونستم درک کنم کسی که سنت شکنه خب باید یکم کنجکاو باشه دلیل رو گذاشته بودن بر این مبنا که بی بخش و بی گروه میشی بد بخت میشی بنظرم بهانه بود و دوباره آخر کتاب خودشون رو محبوس توی دنیا ی کوچک کردن خیلی اتفاقات بی دلیل بود پلات های مسخره ی زیادی داشت و دوباره درست محیط رو توضیح نمی داد نصفه نیمه خب من چطور تصور کنم؟! 
بعدی شخصیت اصلی داستان تریس واقعیتش اینه یذره باهاش حس همدردی یا چیزی شبیه اون رو پیدا نکردم یا حتی درک شخصیتش چون خیلی انگار مغرور بود نمی تونستم باهاش دوست بشم و توی ذهنم ناخودآگاه با کنتیس مقایسه اش میکردم و خب کنتیس واضح بود دست بالا رو داشت .
اسپویل...
نویسنده آخر داستان مامان و بابای تریس رو کشت احساس میکنم انگار وظیفه اش بود که حتماً تریس یتیم شه و بدترین دشمن خودش و توبیاس زنده بمونن که جلد بعدی مارکوس رو ضد قهرمان کنه 
بعد خیلی عجیبه فکر کن کمتر از نیم ساعت قبل پدرت مرده و به اینکه توبیاس عاشقشه یا نه فکر کنه کل کتاب هم از ارزش پدر و مادرش تو زندگیش برامون وراجی کنه 
در واقع ده درصد آخر کتاب یهو داستان افتاد رو دور تند واقعا سریع جمع بندی کرد 
در کل من خوشم نیومد نه از شخصیت ها نه از فضا که البته بعد دیدن فیلمش نظرم درمورد فضای داستان عوض شد دوجلد دیگه هم هست که نمی دونم شاید بخونمشون.
        

          یه سری سه گانه است که جلد چهارمی که داره هم همون جلد سومه از دید پسره و میتونید کتاب چهار رو اصلا نخونید ولی سه گانه ناهمتا عالیه، نا همتا و یاغی( بعضی انتشارات به شورشی هم معروفه) و هم پیمان

تازه سه سینمایی هم به همین نام ها ساخته شده و میتونید حدود ۴۰ درصد از هر کتاب رو به صورت سینمایی هم مشاهده کنید ارزش دیدن داره ولی قطعا کتابش از سینماییش بهتره
        

          (این یادداشت رو بعد از خوندن هر سه جلد می‌نویسم.)

در این مجموعه هر انسانی در یکی از این پنج مسیر قرار می‌گیره: 
۱- فداکاری ۲- دانش ۳- صلح‌طلبی ۴- شجاعت ۵- صداقت
 هراز گاهی یه سری استثنا هم وجود داره که اتفاقا داستان‌ ما درباره همین یه سری‌هاست. بقیه‌اش رو هم باید خودتون بخونید چون نمی‌خوام تیک افشای داستان رو بزنم :)

تا آخر درگیرکننده می‌مونه. شاید یکم  کم و زیاد بشه اما حوصله‌سربر نمی‌شه.

 جواب‌هایی برای یه سری از سوالات داره. مثلا شجاعت چیه؟ فداکاری چیه؟ با هم یکی‌ان؟ یکی نیستن؟ اینکه بتونیم کلماتی که به دلیل استفاده مکرر بی‌معنی شدن رو دوباره تعریف کنیم خیلی خوبه.
 یه چیزی که خیلی دوست داشتم این بود که در طی داستان کاملا واضح می‌بینید چطور می‌شه از  فضیلت به رذلیت رسید.
در کل، می‌تونه مفید هم باشه.

پایان هم همونه که نویسنده می‌گه. می‌پذیریم :)

پیشنهادش می‌کنم و بهم چسبید. در ضمن جلد چهارم فرعیه و نیازی به خوندن‌اش نیست.
همین.